2011
Afgelopen jaar stond Eduard de Brabander, met haast een hele pagina, in het krantje van "De Delft". Hij werd daar geïnterviewd omdat hij de oudste vrijwilliger van "De Delft" is. als u naar de website van "De Delft" gaat ziet u wat daar allemaal gedaan wordt. Klik op de krant, in het fotoboek, en u wordt doorgelinkt.
20 januari: Vandaag komt Henk Jan Ormel op bezoek, hij is van het CDA en zit in de tweede kamer in Den Haag. Het had weinig gescheeld of dit bezoek had niet doorgegaan wegens kamerdebatten maar gelukkig, voor ons dan, ging dat niet door. Het tijdstip was een beetje ongunstig (kwart voor 6) maar we zijn super blij dat een Henk Jan ons wil bezoeken. "Het Zimmertje" is dan wel heel klein maar eigenlijk zijn we heel groot. Gespannen hadden wij alvast een drankje genomen. Nel van Deventer had samen met Ina schenk wat lekkere hapjes gemaakt dus we zijn helemaal klaar om onze gasten te ontvangen. Eenmaal binnen heb ik even gevraagd of Henk Jan ons op de tv had gezien bij omroep Max, jammer, dat had hij niet gezien dus heb ik even snel verteld wat we daar hadden gedaan. Henk Jan vroeg aan mij of ik hem had gezien op de tv hahahaha, hij vertelde dat als hij een knipoog gaf op de tv dat dat voor "Het Zimmertje" was, dus mensen opletten he, als je Henk Jan ziet op tv, we houden hem aan zijn afspraken. Henk Jan vertelde over de kamer en hoe hij er over dacht, dat gaf stof om te discusseren met de ouderen. De tijd vloog om en Wim Mijboom zat op hete kolen, ze hadden weer een andere afspraak dus ze moesten weg. Ik gebaarde aan Wim dat ik het wel zou regelen en haalde een presentje voor hun die we zelf hadden gemaakt, een schoentje van auto-en traktorbanden.Ze vonden het erg leuk en beloofden dat ze weer terug zouden komen waarop mijn vraag kwam, met, wel wat meer tijd he? Het was weer erg gezellig al was het een kort bezoek. We hebben nog wat na zitten praten met wat mensen en zijn daarna ook naar huis gegaan. Wij willen dan ook de mensen van het CDA bedanken voor hun bezoek. Zie fotoboek: CDA op bezoek 2011.
5 februari: Vandaag krijgen we bezoek van de Gemeenteraad. De raad maakt een rondje door Groenoord en bezoekt alle wijkactiviteiten en daar hoort "Het Zimmertje" natuurlijk ook bij. Joop belde mij op dat hij ziek was, dat was een strop voor Joop want we zouden gaan lunchen in de Blauwe Brug. (grapje) Beterschap Joop. Paula had "Het Zimmertje" al geopend voordat ik er was en zorgde voor een goed ontvangst. Inmiddels komen de ouderen ook naar "Het Zimmertje", normaal zijn we op zaterdag gesloten maar het is belangrijk dat de ouderen hun stem laten horen bij de raad. We verwachten 60 man, waar we ze gaan laten........... geen idee maar we zien wel. We zien het gezelschap aankomen via het Josef Oreliopark en ik ga ze bij de deur opvangen met de gedachte...... dat wordt proppen hahahahaha. Maar nadat we, denk ik, iedereen welkom hadden geheten in "Het Zimmertje", stond toch een groot deel van de raad binnen, in dat kleine Zimmertje. Als iedereen zijn positie heeft ingenomen vertel ik hoe alles is onstaan en wat we allemaal doen. Het gaat me steeds makkelijker af om mijn verhaal te doen, we doen zoveel, dat, als ik het staat te vertellen, zelf onder de indruk ben van wat we allemaal hebben gedaan en nog doen en hoe goed we het allemaal organiseren. Dat doe ik natuurlijk niet alleen dat doen we samen met de vrijwilligers maar ook met de bezoekers, die dragen ook een steentje bij. Ook vragen ze mij steeds waar dat allemaal vandaan komt en eerlijk gezegd, geen idee, je begint ergens aan en dat loopt dan zo goed dat het steeds groter wordt. Alleen het probleem is dat "Het Zimmertje" niet mee groeit en daar moeten we echt iets mee gaan doen. Ik heb al vele balletjes op gegooit en moet nu toch echt iets gaan ondernemen. Ik heb op dit moment wat ongemakken maar zodra deze zijn verholpen gaan we afspraken maken met Woonplus. Voor de rest was iedereen wel onder de indruk. Ze vroegen nog om een formule maar die is er eigenlijk niet, het moet een soort passie zijn waar iedereen zijn steentje in bijdraagt, dan pas kan het een succes zijn. Nadat de raadsleden zijn vertrokken naar de Blauwe Brug zijn Harry en ik daar nog even heengegaan. We vielen midden in een evaluatie gesprek en werden uitgenodigd voor een lunch, hier konden we nog wat gedachten uitwisselen. En ja, zo als gewoonlijk, deden wij het licht weer uit, oftewel, wij waren weer de laatsten die vertrokken. Van lunchen komt niet veel, neem dat van mij aan, je krijgt niet elke dag zoveel mensen te spreken waar je later misschien op terug kan of moet vallen. Het was in ieder geval erg gezellig en zeker leerzaam. Wij bedanken de raadslieden dat ze "Het Zimmertje" hebben bezocht en hopen dat ze nog een keertje langs komen, gezellig, voor een bakje koffie of thee. Zie fotoboek: Raadslieden op bezoek.
21 februari: Het is maandag en vanavond hebben we een workshop met Ria Bley. Zij maakt beelden van klei en dat gaan wij ook doen, nou ja, dat gaan we in iedergeval proberen. Om 18.00 uur was Ria al in "Het Zimmertje" om alle spullen neer te zetten voor ons, ik had van te voren al een briefje opgehangen met de mededeling, verzin alvast wat je wilt gaan kleien, het had wel niet het effect wat ik had willen bereiken maar Ria had wat voorbeelden mee genomen en daardoor kwamen de meeste ouderen wel tot een beslissing. Tegenwoordig staan de mensen al om half zeven te wachten totdat ze naar binnen kunnen, de workshops beginnen eigenlijk om 7 uur, hoe bedoel je," we willen graag ". Er is besloten wat we gaan maken en gaan aan de slag. Ik ga een beeldje maken, geen idee hoe maar we gaan er voor. Ik heb nog nog nooit iets met klei gedaan dus ben erg benieuwd wat ik er van ga brouwen. EIgenlijk ging het allemaal boven verwachting, ik heb iets ruw opgezet en ga de rest stukje voor stukje opbouwen. De anderen maken o.a appels, peren, eendjes en Alie heeft een hondje gemaakt. Volgende week gaan we er mee verder, Nel de zwart en ik maken ons werkstuk af en de rest gaan nog iets anders maken, dus we zijn erg benieuwd. 28 februari: Vanavond gaan we verder met onze creativiteiten met klei, ik en Nel de Zwart gaan ons beeld af maken en de rest gaat een dobbelsteen kleiën. Nou het is toch iets anders gelopen, alleen Ina heeft een dobbelsteen gemaakt, er is een poes een beertje, en Paula heeft een poging gedaan om een ei te maken, wat uiteindelijk een boomstonk is geworden, nou ja, ook leuk toch. Maar waar Stijnie een tijdje mee in haar handen heeft gezeten? Die kwam maar niet tot een beslissing, misschien dacht ze wel zal ik het zo laten of maak ik er toch iets van, bekijk de foto's en ordeel zelf, we hebben in een deuk gelegen. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Het was erg leuk en we zijn weer een ervaring rijker. zie fotoboek: Workshop Kleiën.
23 februari: Vandaag gaan we met z'n allen vieren dat "Het Zimmertje" 4 jaar bestaat. Ik had beloofd om erwtensoep te maken dus maken we er een erwtensoep-dag van. Het was weer een hele voorbreiding maar uiteindelijk was de 20 liter erwtensoep klaar. Iedereen had zich er op verheugd, nou maar hopen dat het smaakt. ''Smorgens hebben we koffie met gebak, dat hoort bij een feestelijke dag. Het is wel wat moeilijk om in "Het Zimmertje" te komen, we zitten nu echt in een bouwput, alle wegen liggen open en we kunnen nu echt nergens meer heen. Geen rollator of rolstoel kan meer rijden door het zand. En dan nog niet te praten over de rotzooi die we er van hebben, niet alleen in "Het Zimmertje" maar ook thuis, alles is zand, vreselijk. Maar goed, we laten ons niet uit het veld slaan. We zouden 'smiddags om 15.00 uur open gaan inplaats van 14.00 uur, kon ik even alles goed voorbereiden, Joop is al een tijdje in de lappenmand, Harry is bezig met de karren voor de stichting dus moet ik het even alleen doen. Om half drie belde Fred mij op, die wilde erwtensoep en zat al in "Het Zimmertje" klaar om te eten hahahahaha, nog ff wachten Fred, kom er zo aan, vertelde ik hem. Gelukkig was Joop toch in staat om naar beneden te komen en had "het Zimmertje" alvast geopend. Maar als Fred erwtensoep wilde eten dan moest hij even zijn spierballen gebruiken, Harry was nog steeds in de garage van de stichting en ik zag geen mogelijkheid om een 10 liter pan, gevuld met erwtensoep, en dan nog heet ook, naar "het Zimmertje" te brengen. Dus daar was Fred goed voor. Toen ik naar "Het Zimmertje" ging samen met Fred en niet te vergeten, de erwtensoep, zat het al aardig vol. Jitske en Rob waren er ook al en namen twee prachtige boeketten bloemen mee, een van hun samen en eentje van Woonplus, Heel erg bedankt namens de ouderen, we waarderen dit heel erg. "Het Zimmertje" kreeg van de ouderen mooie violen voor in de tuin, de tuinman zou ze de volgende dag in de bakken zetten, gezellig, eindelijk weer kleur in de tuin. Bedankt namens Joop en mij. De erwtensoep werd gretig afgenomen en iedereen vond het heerlijk, pffffffffff een hele opluchting. Samen met het roggebrood met katenspek en stokbrood werd het een voedsame maaltijd, we zaten dan ook echt vol met z'n allen. Het was een gezellige dag, en zeker met het begrip dat we al 4 jaar bestaan, het lijkt net een paar maanden. Als ik zo af en toe, als ik er tijd voor heb, terug kijk op die 4 jaar dan denk ik nog iedere keer, wat doen we veel en wat hebben we al veel gedaan. Als we alles nog moeten doen wat ik in mijn gedachten heb dan bestaan we zeker nog 100 jaar. Ik hoop dan ook dat er vele ouderen nog heel veel plezier mogen beleven met "Het Zimmertje". Zie fotoboek: "Het Zimmertje" bestaat 4 jaar
26 februari: Vandaag neemt Antoon Groenendaal afscheid van zijn voorzittersschap van het HBV. Antoon gaat meer tijd besteden aan zijn vrouw Bep. Dat werd hoog tijd, 20 mei wordt Antoon 80 jaar en het zal dan ook niet meevallen om alles zomaar los te laten. Hij krijgt een afscheidsreceptie en daar gaan we natuurlijk naartoe, Antoon is jaren bezig geweest voor ons allemaal en daar hebben wij, als bewoners heel veel voordeel aan gehad en daar moet hij voor geprezen worden. Maar wat moet je een man van bijna 80 jaar geven als waardering voor alles wat hij heeft gedaan, moelijk, maar we hebben een leuk etiket gemaakt van "Het Zimmertje" met de tekst, bedankt voor al die jaren en die op een goeie fles wijn geplakt. Er is geen kado die je kan geven als bedankje na zoveel jaren werk en dat als vrijwilliger. Ik weet wat het inhoudt, als vrijwilliger ben je 24 uur per dag bezig, het is geen baan van 8 t/m 5. Toen we in de Beethovenzaal arriveerden stond er voor Antoon een rij om een hand te schudden met Antoon dus wij bedachten om maar even te wachten tot dat de rij wat was geslonken. Voor zover wij het hebben kunnen bekijken waren bijna alle mensen waar Antoon veel mee gewerkt heeft aanwezig. Zelfs een Eric van Staveren, al lang niet meer werkzaam bij Woonplus maar toch de moeite genomen om langs te komen, dat zegt toch wel iets over Antoon. Ook Maarten Groene, wethouder van Schiedam was aanwezig en heeft Antoon ook nog toegesproken. Het was erg gezellig en we hebben weer heel wat kunnen bespreken met veel mensen. Wij wensen Antoon nog vele gezonde jaren toe samen met zijn vrouw Bep. zie fotoboek: Afscheid van Antoon als voorzitter.
23 februari: Sophia, van het WMO, komt ons uitleggen waar we allemaal recht op hebben en wat het WMO allemaal voor de ouderen kan betekenen. Misschien dat ze een spreekuur komen houden in "Het Zimmertje" om het WMO meer in de wijk te promoten. Wat we geen van allen wisten is,dat het WMO ook de belastingfomulieren invullen, toch makkelijk om te weten als je niet precies weet hoe dat moet. Het was in iedergeval een vruchtbare ochtend waar we toch veel van opgestoken hebben. Bedankt Sophia. Zie fotoboek: WMO op bezoek in "Het Zimmertje".
28 februari: We zijn een week geleden begonnen met een workshop pitrieten. We maken een mandje waar we eventueel, onze attributen, zoals schaar etc, in kunnen doen zodat we die zo mee kunnen nemen naar "Het Zimmertje" als we een workshop gaan doen. Je kan er ook andere dingen in doen maar ik gebruik hem voor mijn spulletjes. Maar we moeten hem eerst nog maken. We beginnen met de staken die we moeten knippen en het zijn er toch wel wat, als ik het nog goed had waren het er 73. Na het knippen moeten we de staken eerst even laten weken in water, zodat ze soepel worden. En dan kunnen we de staken in het plankje steken en aan de onderkant vast maken. Nadat we allemaal de staken vast hadden gemaakt kunnen we gaan vlechten, ook het pitriet, waar we mee gaan vlechten, moet eerst even een minuut of 10 het water in, anders kan het sneller breken. Ik leg uit hoe we het gaan doen en ik moet zeggen, het ging echt goed. Ook vonden de ouderen het erg leuk om te doen en het was niet echt zwaar. Met wat hulp, en dat was eigenlijk als er een nieuwe draad ingevlochten moest worden, hebben we de mandjes in twee workshops gedaan, het was zo leuk om te doen dat we dit zeker nog een keertje herhalen. Zie fotoboek: workshop pitrieten.
1 mei: Vandaag gaan we gezellig met z'n allen een dagje uit, we gaan naar Streven Doet Herleven. Om 8 uur drinken we nog een bakje koffie in "Het Zimmertje" en om half negen komen de busjes van het Rode kruis ons ophalen en brengen ons naar onze bestemming, Rotterdam zuid. Het is al een hele belevenis voor een hoop ouderen om door Rotterdam te rijden, er is zoveel veranderd en ze kennen er helemaal niks meer van terug. Er werd geopperd om eens een rondritje te maken door Rotterdam om echt bepaalde stukjes van Rotterdam te bekijken, wie weet gaan we dit gewoon eens doen, ik zal in ieder geval op zoek gaan naar wat de mogelijkheden hier voor zijn. Aangekomen op onze bestemming gaan we op zoek naar onze zitplaats, we hadden een geweldige plek, we zaten in een grote zaal aan drie grote tafels. We hebben wat spullen meegenomen die we maken in "Het Zimmertje" om te laten zien en we hebben van Henk Hersbach, voorzitter van Streven Doet Herleven, een kraampje gekregen om onze zelfgemaakte spullen uit te stallen. Dat was een groot succes, alle ouderen en gehandicapten die ook naar Streven komen en ons kraampje bezochten waren erg te spreken over onze activiteiten en er waren veel vragen hoe het allemaal gemaakt werd en waar we dit allemaal maken. Intussen kregen we koffie met gebak en speelde de band allemaal oude liedjes die we uit volle borst meezongen. De voorzitter opent officieël de dag en spelen we een potje bingo. Niemand van ons had een prijs maar dat mag de pret niet drukken het is gewoon leuk om met z'n allen een spelletje te doen. Voordat we het in de gaten hadden was het tijd voor de lunch, we eten met z'n allen een broodje en spelen nog een bingospelletje, maar ook bij de tweede ronde weer geen prijs. Het was tijd voor een snack, heerlijke warme en koude hapjes werden er geserveerd en werd een speciale gast aangekondigd, het was Sandra Remer. Dat was erg leuk, Sandra was erg spontaan en betrok de zaal met het zingen van haar liedjes. Ook zijn er een aantal ouderen met haar op de foto geweest en kregen we een foto met een handtekening van haar. Na het optreden van Sandra Remer werden er lootjes verkocht voor een tombola. Nou dat hebben we geweten, de prijzen vielen letterlijk om onze oren, het was zo leuk dat dat op een gegeven moment de helft van de mensen de deuren wilden sluiten om de prijzen maar zelf te kunnen winnen, hahahaha. Het was erg leuk, en wij maar roepen, ja wij hebben dat nummer, in totaal hadden we 17 prijzen. Een klein beetje schaamden we ons wel hoor maar de reacties waren zo leuk en wij maar lachen. En de tijd vloog voorbij, het buffet was klaar gezet en we konden ons eten uit gaan zoeken, je kan zien op de foto's dat dit erg moeilijk was, alles ziet er zo lekker uit en je kon haast niet kiezen wat je nou wilde eten. Ik heb in iedergeval van alles een klein beetje genomen zodat ik van alles een beetje kon proeven. Om alles te proeven was echt onmogelijk, zoveel eten was er. De dag ging zo snel dat we ons toetje nog net naar binnen konden werken en de busjes van het Rode kruis al klaar stonden om ons weer naar huis te brengen. Het was een geweldige dag en een heerlijk uitje voor iedereen. Zie fotoboek: Een dagje Streven Doet Herleven.
3 Mei: Vandaag hadden we een afspraak met de directeur van Rijnmond-Bouw. We hebben enige tijd geleden groen licht gekregen van Woonplus om uit te breiden met "Het Zimmertje", we worden veel te klein en kunnen de mensen niet meer met z'n allen ontvangen. Een goed teken maar we willen niemand weigeren, iedereen is welkom maar dan moet er wel plek voor zijn. Nou, dat gaat nu gebeuren, we gaan uitbreken. Het grote probleem is, we hebben geen geld. Dus was het zoeken naar hulp. Rijnmond-Bouw sponsord ons al met een dag uit en wil ons heel graag helpen met de verbouwing. We waarderen dit heel erg. We kunnen, en doen, zelf wat we kunnen en zijn al een heel eind op weg. Na ons gesprek met Rijnmond-Bouw stond een paar uur later al een technisch adviseur (Peter Mols) van Rijnmond-Bouw voor ons neus om alles op te meten en te vertellen wat hij zoal kon doen voor ons, geweldig! Maandag 16 mei belde Peter mij om te melden dat hij woensdag 18 en donderdag 19 mei de klus kwam klaren, wij blij, nu gaat het echt gebeuren. Ik heb snel wat mededelingen op papier gezet, o.a. voor in de hal, en voor in "Het Zimmertje" natuurlijk, we kunnen die dagen echt geen mensen ontvangen hoe graag ik het ook zou willen. Maar iedereen was erg enthausiast en blij dat het eindelijk ging gebeuren. De dinsdag hebben we de grote voorbereidingen gedaan zodat er woensdag geen overbodige dingen gedaan moeten worden en we gelijk aan de slag kunnen. Woensdag 18 mei: Pffffffff we gaan starten, 's morgens om kwart over zeven waren Harry en ik al in "Het Zimmertje", ja u leest het goed, kwart over zeven, dus dat was om kwart over zes m'n bed uit. Mijn bed is ook drie dagen boos geweest hahahahaha, nee hoor, maar we staan klaar om te beginnen. Nog wat laatste dingen opzij zetten en afdekken. Iets later kwam Peter met Jesse en Donny. Jesse en Donny doen een opleiding bij Rijnmond-Bouw. "Het Zimmertje" is een praktijkervaring voor ze. Na de koffie, met gebak, je moet ze goed verzorgen, gaan we aan de slag. Jesse en Donny maken een mooi scherm voor het stof zodat niet alles onder een dikke laag komt te zitten. Peter begint aan het toilet, daar gaat een hoek uit zodat er een rolstoel en rollater door kan. Er wordt gesloopt en het gaat best wel snel, ben benieuwd hoe de ouderen het hebben, na 4 jaar moeten ze twee dagen zonder hun uitstapje naar "Het Zimmertje". De toiletruimte gaat snel, al snel is de deur en sponning er uit en kan de muur aangepast worden. Ook dat viel best mee, ik kan makkelijk praten, ik hoefde het niet te doen. Maar goed, na dit alles kwam de nieuw sponning, eerst even passen en dan kan het gesteld worden. Het is zo'n verbetering dat die hoek uit de toilet is, het lijkt wel of we daar ook een ruimte er bij hebben gekregen, dat is natuurlijk ook zo maar het is eigenlijk niks, maar in de praktijk erg veel. Het geheel word nog wat afgewerkt en dan is deze dag al weer voorbij. Het was een lange maar vruchtbare dag, ik kon in iedergeval 's avonds geen pap meer zeggen. Dag twee, het is donderdag en we beginnen, zoals dat in de bouw gewoon is, VROEG, maar we hebben koffie en dat maakt een hoop goed. Vandaag gaat de muur naar het kantoor er uit, historische dag, dus dat gaat herrie worden en heeeel veeel stof. Ik heb al die tijd gedacht, een klap met een hamer en die muur ligt er uit, maar dat was even niet zo. Om te beginnen waren het twee muren die behoorlijk stevig waren. Het was echt even aanpoten maar stukje bij beetje werd de ruimte groter. Na veel herrie en veel stof was de muur er aan het eind van de middag uit. Wat hadden we een ruimte er bij zeg, niet normaal. Een bak vol stenen was het resultaat. Niet te geloven dat er nog zoveel stenen in zo'n klein onderkomen zit. maar goed het ergste is gebeurd, we kunnen aan de slag met opruimen. er komen steeds mensen kijken hoe de verbouwing vordert en vinden het allemaal geweldig, en zeggen dan ook, wat een ruimte!! Maar wij moesten door, dus aan de slag. We gaan eerst maar eens vegen en dan stofzuigen, dan hebben we het meeste stof weg. We dweilen ook nog even, dat is beter voor de afwerking morgen. Kunnen we gelijk aan de slag. We waren wel versleten maar het ziet er geweldig uit. Vrijdag 5 mei: dag van de afwerking, Harry heeft de tegeltjes in de douche netjes weer hersteld en de nis, waar de muur heeft gezeten, wordt afgewerkt met hout. Het gaat een mooie doorgang worden. We zijn volop en druk aan de schoonmaak, het afwerken etc, er moet zeker dit weekend doorgewerkt worden anders kunnen we de mensen niet ontvangen op maandag en ze hebben al een aantal dagen moeten missen. In de middag zijn we materiaalen gaan halen, we zullen toch moeten behangen en verven. In de tijd dat wij de boodschappen aan het doen waren zijn Jesse, Donny en Peter naar de werkplaats gegaan, ze waren klaar en moesten ook nog hun spullen opruimen op de zaak. Het nare hiervan is dat we ze niet persoonlijk kunnen bedanken, alsnog jongens, super bedankt. Het hele weekend zijn we met een aantal mensen hard aan het werk geweest, behangen, verven, schuren en schoonmaken, het was echt aanpoten. Na een drukke week zijn we toch zo blij met het resultaat en kunnen we nadenken hoe we het gaan inrichten, eerst komt maandag Patrick van PBR, woning en project vloeren, die komt, belangeloos, onze vloer aanhelen. Er is nog wel het één en ander te doen maar dan heb je ook wat. Het is maandag en om 10.00 uur komen de eerste mensen voorzichtig kijken wat er allemaal is gebeurd in het weekend, ze kijken hun ogen uit, wat een ruimte en wat zijn ze blij dat we weer open zijn hahahaha, er was een gat gevallen in de week van de verbouwing volgens de ouderen, nu kan je merken wat het nut is van "Het Zimmertje" en wat het zou betekenen als het er niet meer is. Natuurlijk kom je daar ook wel weer over heen maar toch heeft het bij mij wel een belletje doen rinkelen. Ik doe gewoon wat ik moet doen en voor de rest sta je er eigenlijk niet zo bij stil maar ben blij dat ik de mogelijk heb geboden om "Het Zimmertje" voor de ouderen te openen. Dinsdag, Patrick van PBR vloeren bedrijf komt langs om polshoogte te nemen om de vloer aan te helen. Na een inspectie gaat hij gelijk aan de slag. Het is druk in "Het ZImmertje" dus we moeten een beetje uitkijken waar we lopen, de vloeren worden nl. geëgaliseerd. Omdat de vloer moet drogen en we de deuren tegen elkaar open hebben gezet slaat de tussendeur met een knal dicht en met een hoop gerinkel breekt de ruit van de deur, kan er ook nog wel bij. Even apeldoorn bellen zeggen ze dan, nou, ik heb maar een andere verzekerings maarschappij gebeld dan weet ik zeker dat er een nieuwe ruit inkomt. De afspraak was dat ik donderdags naar de camping zou gaan, we waren al weer 4 weken thuis, voor de verbouwing, en wij hebben geen later meer, onze later is nu, daar moeten wij ook rekening mee houden, het kan zo gebeurd zijn met je. Voor die tijd wil ik alles zo'n beetje op orde hebben, ik heb ook nog een reis die ik nog verder uit moet werken voor 19 augustus, dus helemaal onderuit kan ik niet. Het is voor een groot deel gelukt om het een beetje op orde te hebben, ben er nog niet tevreden over maar we hebben de ruimte en de rest komt wel weer, ik ga naar de camping, onze kleinkinderen komen ook nog dit weekend dus onderuit zitten zal er wel niet van komen maar wel erg gezellig met z'n allen. Giovanni is jarig op 7 juni en dat vieren we gelijk, heeft hij ook eens een keer zijn verjaardag gevierd op de camping, zijn broer heeft dat al een paar keer gedaan, vandaar. Ik wil iedereen bedanken die betrokken is geweest bij de verbouwing van "Het Zimmertje", als we geld hadden dan konden we het officieel openen maar dat gaan we samen met ons 5 jarig bestaan vieren, dan maken we er een groot feest van. Zie fotoboek: Verbouwing "Het Zimmertje".
Maandag 20 juni: Vandaag kreeg ik een telefoontje van Bianca Weber, zij werkt bij "Steunpunt Schiedam Vrijwilligerswerk". Zij belde omdat "Het Zimmertje" is genomineerd voor een vrijwilligers awards, gaaf dacht ik, alleen is er één probleem, ik zit op de camping en als we nu niet winnen dan heb ik 400 kilometer voor niks gereden. Dus moest Joop overwerken. Joop zal dan onze grote prijs in ontvangst nemen, hopen we. De uitrijking is op zondag 26 juni en we zijn gezond gespannen. Joop word opgehaald door Natasja en samen gaan ze opstap. Eenmaal aangemeld bij de stand van vrijwilligers wordt Joop om 13.00 uur op het podium geroepen en worden er een paar vragen gesteld aan Joop over het ontstaan van "Het Zimmertje". Nadat de rest van de genomineerde op het podium stonden gingen de juryleden in beraad. Het was een beetje rommelig die dag, veel herrie voor Joop hahahaha, maar goed het is voor een goed doel. Uiteindelijk kregen we de uitslag en........ we hadden niet gewonnen maar we waren nummer twee, nou ik ben er blij mee, natuurlijk hadden we liever gewonnen, maar ja, je kan niet alles hebben, we hebben elkaar, en een groter Zimmertje, dus wat willen we eigenlijk nog meer, niks toch, ja gezondheid maar dat kunnen we niet kopen, gelukkig maar. "Het Zimmertje" feliciteerd dan ook alle winnaars, en................onze beurt komt nog wel. Zie fotoboek: Nominatie vrijwilligers award.
18 augustus: Wat vliegt de tijd zeg, na 4 weken weggespoeld te zijn op de camping zijn we thuis om morgen een dagje uit te gaan. Iedereen kijkt er naar uit. Deze week had ik ook nog wat afspraken staan en heb nog wat boodschappen gedaan voor onderweg. Een van mijn afspaken was die met Hüss, onze wijkproces manager. Hij kwam gewoon even een bakje koffie doen maar had een hele leuke boodschap voor "Het Zimmertje". Later meer hier over. 19 augustus: Al vroeg waren Joop Harry en ik al in "Het Zimmertje", snel koffie zetten voor onze gasten die zo een leuke dag tegemoet gaan. Nog even alles nalopen en dan zijn we er klaar voor. De ouderen druppelen binnen en krijgen nog een bakje koffie of thee. Lavina en Nicky, in gezelschap van Wolf,die ons komt uitzwaaien,arriveren ook en stellen zich aan iedereen voor. In tussen is Marco, chaffeur van de touringcar, er ook dus we kunnen instappen. Éénmaal in de bus worden er koppen geteld, gewoon even ter controle, beetje jammer als er nog één op het toilet zou zitten, hahahaha. Op de rijksweg heet ik iedereen welkom en ik hoop dat iedereen het naar zijn zin heeft, aan het weer lag het niet, dat was perfect. Aangekomen op de orchideeënhoeve in Luttelgeest werden we opgewacht en naar een zaal gebracht waar we koffie met gebak kregen, het was heerlijk na zo'n reis. We zijn bijgetankt voor het orchideeënpark. In het park was het prachtig, Jane was helemaal bezeten van de vlindertuin en vooral als de vlinders aan kwamen vliegen, we hebben Jane regelmatig uit een hoek moeten halen, (grapje). Het was echt heel mooi, ik wist niet eens dat er zulke grote vlinders bestonden. En al die orchideeën, sommige orchideeën groeien zonder aarde of iets dergelijks, je ziet alleen wortels. Echt super mooi. Het was intussen tijd voor de lunch, dus iedereen opgetrommeld om lekker te gaan eten. Na het eten vertrekken we naar Ossenzijl, daar gaan we varen door de Wieden.Ik moet zeggen, ik vond het een beetje tegenvallen, niet het varen maar je zag bijna niks, het riet stond zo hoog, we hadden mazzel dat we een lolbroek als kaptien hadden anders was het toch een beetje jammer geweest. Ik hoorde later dat als je door de Wieden gaat varen, je dat vroeg in het voorjaar moet doen, dat vind ik dan wel weer een beetje jammer van de Orchideeënhoeve, die hadden dat door moeten geven dan hadden we een andere keuze kunnen maken. Maar we hebben het allemaal erg naar ons zin gehad met een kaptein die op Herman Finkers leek. Hij vertelde ons dat Herman zijn neef was, van mij mag het maar geloofde er niks van. We hadden nog even tijd voor een bezoekje aan het bezoekerscentrum van staatbosbeheer, ze hadden daar ook erg leuke snuisterijtjes moet ik zeggen. Bij de bus gearriveerd, hebben we een groeps-foto gemaakt, ook altijd leuk.Maar nu de hoogste tijd om naar Ridderkerk te gaan, daar gaan we namelijk dineren en we weten nog niet wat ons te wachten staat onderweg, het is toch een 160 kilometer. Het is eigenlijk allemaal spoedig verlopen, de reis. In het restaurant van "van der Valk" waren onze tafels gedekt en er stond een hele leuke menukaart op de tafels met...... de naam van "Het Zimmertje" erop, geweldig toch. Het eten was heerlijk, we zijn niets te kort gekomen. Moe maar voldaan zijn we in de bus gestapt en heeft Marco, (van de Vlaerdinger) ons veilig thuis afgezet . Nadat we werden bedankt voor de dag zijn Harry en ik nog naar de camping gereden, dus weer terug naar NOP. Het zou de volgende dag mooi weer worden en we wilden wel eens een rondje gaan varen maar dan met eigen bootje. We kwamen om plusminus 1 uur aan 'snachts en hebben de foto's nog snel bekeken, zo leuk. De volgende dag was het in Schiedam opmerkelijk rustig kreeg ik door uit betrouwbare bron, iedereen was uitgeteld. Het mooi weer hier is ook uitgebleven, het regent aan één stuk door, we zijn nu een week verder en het water staat nog net niet aan onze lippen, de modder staat nu haast tot aan de enkels, het wordt tijd voor een zonnetje. Gelukkig hebben Har en Ik een hoop te doen, 15 september is onze buurman jarig en wordt 106 jaar, wat een leeftijd, ik ben benaderd om een excursie te geven in "Het Zimmertje", dat houdt in, vertellen hoe "Het Zimmertje" is ontstaan voor 15 a 20 mensen per groep. Daaraan vooraf is er een bijeenkomst, ergens in een school wat ik heb begrepen. Dan krijgen we nog oud en nieuw en zeker niet onbelangrijk ons 5 jarig bestaan, ik ben daar al heel druk mee bezig, we gaan er een knalfeest van maken hahahahaha. Dus druk zat. Ik schrijf er later wel meer over. Zie fotoboek: Orchideeënhoeve. Heb even een probleem met het fotoboek maar er wordt aan gewerkt. Is inmiddels opgelost.
15 September: Vandaag is onze buurman en bezoeker van "Het Zimmertje" jarig. De heer Geill is vandaag 106 jaar geworden en dat laten we niet zomaar voorbij gaan. Ik had iedereen die de heer Geill kent uitgenodigd. Alleen een paar weken voor zijn verjaardag wordt de heer Geill ziek dus we hebben allemaal in onze piepzak gezeten. Hij wilde zijn verjaardag niet meer vieren en vertelde ons dat we alles moesten afblazen. Dus ik klom weer achter de computer en heb iedereen die ik had uitgenodigd, de situatie uitgelegd en verteld dat wij het gewoon vieren in "Het Zimmertje" en zien wel hoe het gaat verlopen. Ook Burgemeester Leemhuis-Stout heb ik op de hoogte gesteld, weleenswaar niet rechtstreeks maar via haar kabinet en heb afgesproken, als de Burgemeester tijd had, en de heer Geill toch naar "Het Zimmertje" zou komen, ik contact op zou nemen met Bert v/d Schee, secretaris van de Burgemeester. Maar goed, het is spannend allemaal. We hebben met een aantal mensen "Het Zimmertje" versierd met slingers en balonnen en het zag er weer heel gezellig uit. Om tien uur was het al lekker druk in "Het Zimmertje" en in afwachting of de heer Geill zou komen. Ellen, een dochter van de heer Geill kwam ons vertellen dat hij werd aangekleed en dan toch naar "Het Zimmertje" kwam, geweldig,wat was ik blij dat we het toch versierd hadden. We hebben gezellig met z'n allen koffie met gebak genoten en gefeliciteerd en hij genoot met volle teugen. Ook werden heel veel bloemen bezorgd van Gemeente Schiedam, Woonplus, Careyn en nog vele anderen. Grote vriend van de heer Geill, Eric van Staveren had ook de moeite genomen om op de verjaardag van de heer Geill te komen, en ja, wat kan ik hier daar nog aan toevoegen, dat was de slagroom op de taart. We hebben met z'n allen geluncht in "Het Zimmertje", de heer Geill had wel geen honger maar heeft toch heerlijk zitten eten. Na nog wat nagetafeld te hebben was het wel genoeg geweest en ging de heer Geill lekker naar huis. Gelukkig had hij genoten en daar doen we het voor, wie krijgt er nou zoveel buren op zijn verjaardag? Ik wil dan ook de familie van de heer Geill bedanken voor hun vertrouwen die zij in "Het Zimmertje" hebben. Het was een fantastische dag, ook voor de bezoekers, je maak niet elke dag mee dat een buurman 106 jaar wordt. Laten we hopen dat we volgend jaar zijn verjaardag weer mee mogen maken. Zie fotoboek: De heer Geill 106 jaar.
17 september: Maandag 19 september gaan we heerlijk weer een dagje op stap, het lijkt er haast op dat we alleen maar feesten en op stap gaan, we zijn nog niet zo lang geleden naar de Orchideeënhoeve geweest en nu gaan we een dag varen met "Streven Doet Herleven". Het is toch geweldig, er zijn ouderen die zonder "Het Zimmertje" niet eens de deur meer uit kwamen en nu zijn ze eigenlijk elke dag opstap. Het is zo gezellig, als zeg ik het zelf, elke dag weer is het vreselijk druk en ik ben al een paar keer benaderd wanneer de workshops gaan beginnen op de maandagavonden. Nou ik kan vast vertellen zodra ik de caravan schoon heb gemaakt en alles is opgeruimd gaan we weer starten, ik zal op het mededelingenbord ophangen wanneer we gaan beginnen.
19 September: Vandaag gaan we heerlijk een dagje varen met "Streven Doet Herleven". We hebben prachtig weer en de vooruitzichten zijn gunstig. Dit is wel een kadootje, we hebben alleen maar regen gehad de afgelopen tijd dus we zijn er blij mee. Om 9 uur worden we opgehaald door de Rode Kruis-busjes, die halen en brengen ons altijd weer perfect heen en weer. Ëénmaal op de boot geariveerd kregen we koffie met gebak, nou dat ging er goed in. De boot druppelde vol maar er zijn altijd mensen die te laat worden gebracht, dat houdt in, dat we een uur te laat gingen varen. Voor ons geen probleem, wij zaten droog en het was gezellig.De band zorgde ondertussen voor gezellige muziek.Voor het eten was er nog een bingo gepland dus er was wel enige druk hier en daar. Maar we gaan er voor, prijzen bedoel ik dan he, want die willen we winnen. Onder de bingo vroegen ze mij of ik even wilde helpen met het eten opscheppen, en natuurlijk wilde ik dat, gezellig en ik zag ook gelijk de keuken van deze boot. Wat ook gaaf is, je wordt met buffet en eten en al naar boven getransporteerd, da's ook weer een belevenis. Dus vanuit de keuken zo, als een soort lift, naar boven hahahahaha, het was net een poppenkast. Toen we boven waren konden we de mensen allemaal heerlijk eten opdienen, en waar ik nog steeds van onder de indruk ben is dat een hoop ouderen meer eten per keer als dat ik in een week eet maar ze vonden het allemaal heerlijk. Het is al ver in de middag en we spelen nog een keertje bingo, Cor had bingo en ik haalde wel even haar prijs op. Maar er was nog en keer bingo geroepen, allebij waren de kaartjes goed ingevuld en dat betekende een kaart trekken, de hoogste had de hoofdprijs. Ik trok een 9 en die andere mevrouw een 6, Cor kreeg een boodschappenmand zo vol, echt niet te geloven en die moest ik nog naar Cor brengen. Maar erg leuk, Cor vertelde dat ze nog nooit iets had gewonnen, dat kan ze nu niet meer zeggen, deze prijs had ze binnen. Met de loterij waren er aan onze kant best wel weer wat prijzen gevallen, Stijnie had daar de hoofdprijs, een rose boodschappenkar. We dachten dat de boodschappenkar leeg was maar ook deze was helemaal gevuld met boodschappen. Nadat we allemaal nog een heerlijk broodje hebben gegeten was het weer tijd om huiswaards te keren. De boot had al aangelegd aan de kade en het was even wachten nog dat de rolstoelen en slechtlopende mensen al van de boot waren. De Rode kruisbusjes brachten ons weer veilig thuis en iedereen liet ons weten dat ze het erg naar hun zin hebben gehad. zie fotoboek: Dagje uit met "Streven"
12 oktober: We zitten niet stil, we gaan steeds verder met het uitbreiden van "Het Zimmertje". Ik werd gebeld door Adrie, hij had gereageerd op een oproep die op de site van vrijwilligerswerk staat, hij wilde graag iets betekenen voor de maatschappij. Omdat het in "Het Zimmertje" soms een kakelhok is moet je daar wel tegen kunnen en voor Adrie was dat te druk allemaal. Dus hebben we iets nieuws bedacht, bezoeken afleggen thuis en dat wilde Adrie heel graag gaan doen. Ik ben een afspraak gaan maken met onze buurman, 106 jaar en best wel eenzaam, vaak genoeg vraagt hij of we even langs willen komen maar door de drukke werkzaamheden komt daar niks van terecht. Als we bij de ene op bezoek gaat moet je ook bij de andere op bezoek en ik zou echt niet weten waar ik de tijd vandaan moest halen dus dit is een perfecte oplossing. Het eerste bezoek heeft al plaats gevonden, het is even wennen maar het komt wel goed allemaal, iedereen weet dat de buurman het vreselijk druk heeft en geen tijd heeft voor andere dingen maar hij vind het best wel gezellig al komt hij daar niet voor uit. Elk jaar, met zijn verjaardag, zegt hij ook "ik wil geen verjaardag vieren" maar komt elk jaar weer trouw opdagen en dan de dagen daarna heeft hij alleen maar lof en wat is hij dan blij dat hij toch is gekomen. Ouderen of zieke mensen die er behoefte aan hebben om ook een bezoekje van Adrie te krijgen kunnen zich opgeven bij mij. Ik kom bij het eerste bezoek gezellig mee om Adrie voor te stellen. Hij wil boodschappen doen, samen een wandelingtje maken etc. Dus schroom niet als u een buuvrouw/man hebt die dit nodig heeft of het gezellig vindt, kom even langs in "Het Zimmertje" dan gaan we dit regelen. zie wat foto's van Adrie op zijn eerste bezoek in het fotoboek.
13 oktober: Buurtalliantie: Buurtalliantie is een meerjarig platform dat zich richt op buurtontwikkeling en het bevorderen van samenwerking tussen maatschappelijke ondernemers in de buurt.
Veel Groenoorders bij lokale bijeenkomst Schiedam
Schiedamse bewoners, vrijwilligers en ondernemers kunnen en willen meer doen in het sociale domein. Andersom zoeken de gemeente en maatschappelijke instellingen samenwerking met burgers. Meer inzet en benutten van burgerkracht blijkt de wens van 130 Schiedammers die daarover onlangs, in het Lentiz LIFE College, met elkaar in gesprek zijn gegaan. Maar hoe zorgen we ervoor dat burgerkracht een gezamenlijk doel wordt en geen reden tot hoofdpijn? Welke rollen kunnen burgers, maatschappelijke instellingen en gemeente het beste spelen? Hoe kunnen vraag naar burgerkracht en het aanbod elkaar gemakkelijk vinden?
===Donderdagavond 13 oktober krijgt u rondom deze vragen tal van praktische antwoorden. Twaalf Schiedamse projecten presenteren zich, bijvoorbeeld het Zimmertje en het Maasboulevardfeest. Daarnaast zijn er een vijftal workshops met praktische tips uit andere delen van het land. Ze gaan onder meer over Eigen beheer - wat is mogelijk in eigen beheer van bewoners? - Modern vrijwilligerschap - hoe ziet beleid eruit dat mensen aanspreekt en recht doet aan de inzet van vrijwilligers? - en Effectief samenwerken met het bedrijfsleven. Steeds kijken we naar de rollen van gemeente, maatschappelijke instellingen én burgers.
Gemeente Schiedam en Buurtalliantie heten u van harte welkom. De bijeenkomst wordt u gratis aangeboden. Voor eten en drinken wordt gezorgd.
Dit stond op de folders die verspreid zijn en waar o.a. "Het Zimmertje" werd genoemd. Die dag zelf was een groot succes, zeker voor "Het Zimmertje". Ik heb een workshop gedaan en uitgelegd wat "Het Zimmertje" zoal doet, elke dag weer. We hadden wat dingen mee genomen die we maken in "Het Zimmertje" en ik had voor iedereen, die de workshop van ons bezocht, een presentje meegenomen, zelf gemaakt uiteraard. Ook had Harry het hele weekend foto's uitgezocht van de afgelopen jaren en op een stickie gezet om dit aan iedereen te laten zien. Iedereen was onder de indruk en "Het Zimmertje" is vele malen besproken, dus ik was heel blij, gratis reclame kan nooit kwaad. Wel was het jammer dat we weer tegen een aantal opstakels liepen, de lift konden we alleen gebruiken met een kaartje dus dat hield in dat onze bezoekers, die ook uitgenodigd waren, niet op tijd aankwamen op de workshops. Lange gangen waar we doorheen moesten lopen. Dit is voor goed lopende mensen geen probleem maar de mensen die "Het Zimmertje" bezoeken zijn veelal slecht ter been dus daar moet iets meer rekening mee gehouden worden. Al met al was het een gezellige dag en zeker leerzaam. O ja, ik heb ook de nieuwe wethouder ontmoet, Johan Grijzen, hij neemt het stokje over van Maarten Groene, een erg gezellige man. Ik wens Johan Grijzen heel veel succes met zijn nieuwe baan. Zie fotoboek: Buurtalliantie 13 oktober.
Het is inmiddels 1 december, ik ben er een tijdje tussenuit geweest vanwege mijn ziekte, ik heb nl. ziekte van Crohn en dat is jaren goed gegaan tot nu. Waarschijnlijk, ik weet het haast zeker, is de ziekte opgelaaid door een antibiotica-kuur die ik had gekregen van de dokter en daar hebben mijn darmen niet echt goed op gereageerd en met gevolg een spoedopname in het ziekenhuis. Ik heb zoveel pijn gehad dat ik niet wist wat een mens voor pijn kan verdragen. Maar goed, het gaat nu een stuk beter en we gaan weer aan de slag.
Afscheid van Maarten Groene. Op woensdag 26 november was er een afscheidsparty, in de grote kerk, voor een aantal wethouders, waaronder Maarten Groene. Maarten Groene is voor "Het Zimmertje erg belangrijk geweest. Maarten heeft gezorgd dat "Het Zimmertje" een structurele subsidie zou krijgen, met nadruk op zou, want, wat gaat het nu weer worden? We gaan het afwachten, meer kunnen we toch niet doen. Het was toch een gezellig afscheid, ikzelf was er niet maar Joop, Harry en een aantal bezoekers van "Het Zimmertje" hebben voor mij ingevallen, bedankt daarvoor. Zie fotoboek afscheid van Maarten Groene.
Eduard de Brabander is 85 jaar geworden. Dit werd gevierd op 29 oktober in "de Delft" Harry, Joop en ik waren uitgenodigd, helaas was ik te ziek, Harry en Joop zijn er wel geweest en het was heel erg gezellig. Omdat ik niet aanwezig was kan ik er weinig over vertellen maar wilde dit toch niet zomaar voorbij laten gaan. Volgende keer ben ik er zeker bij, hoop ik, je weet maar nooit. Zie fotoboek Eduard 85 jaar.
Op 7 december is Tina Addens overleden na een verloren strijd tegen kanker, zij was pas 60 jaar. Wat een rot ziekte is dat toch. Ik had nog net voor haar overlijden een brief geschreven aan haar met de woorden, "afscheid nemen bestaat niet". Eens zullen we elkaar weer treffen, ergens. We zullen haar missen en zeker in "Het Zimmertje". Wij wensen Louis, haar man, en familie alle sterkte toe. We hebben 13 december, met haast alle bezoekers van "Het Zimmertje" Tina naar haar laatste plaats gebracht, "het was goed zo", zoals Tina zei.
16 december: Vandaag hebben we een kerstborrel, na de nodige boodschappen gedaan te hebben zijn we met Nel van Deventer, Nel de Zwart en ik, om twee uur in de middag aan de slag gegaan om de hapjes klaar te maken. We willen alles goed in orde hebben. Om kwart voor 4 stonden er al mensen voor de deur en aangezien we we klaar waren met de voorbereiding hebben we ze maar binnen gelaten, buiten was het veel te koud. Het is wel leuk dat mensen voor de deur staan, dat is een goed teken, dan willen ze graag naar "Het Zimmertje" komen. De mensen stroomden binnen, wat was het druk maar wat was het gezellig, iedereen had het naar de zin en alle verhalen werden even aangetrokken, van werk tot prive. Ondanks dat er toch best wel veel mensen zich hadden afgemeld zijn er zeker een mannetje of 40 geweest. Gelukkig hebben we nu de ruimte om de mensen behoorlijk te ontvangen en dan worden we weer met de feiten op onze neus gedrukt hoe fijn het is dat we het kantoor, eigenlijk moet ik zeggen, ons kantoor, er bij hebben gekregen van Woonplus, we hoeven nu geen mensen meer te weigeren. Woonplus, bedankt namens onze ouderen. Ik kan zeggen en ik denk,voor alle mensen die zijn geweest, dat het een geslaagde kerstborrel is geweest. Nog even voor Fred Fukkink. Fred, we hebben zo'n twee en een half jaar van je genoten, zeker ik, ik zal je gaan missen, al die leuke opmerkingen die we tegen elkaar hadden en dan hebben we het nog niet eens over het Memorial van Rob van Waas, waar je ons op attendeerde en we zo veel meer voor terug hebben gekregen, de erwtensoep, die eigenlijk niet te eten was, etc. We vinden het jammer dat je weg moet bij Woonplus maar wensen je heel veel sukses met een nieuwe baan. Kom nog eens langs en ik zal je zeker blijven stalken, grapje. Ik bedank de mensen die mij hebben geholpen en wij hopen dat iedereen er volgend jaar weer bij kan zijn: zie fotoboek kerstborrel.
Woensdag 21 december: Vandaag komen er twee wethouders op bezoek, het is nog een verrassing wie er komen maar dat maakt het alleen maar spannender. Het bezoek was gepland tussen 11.00 uur en 11.30 uur. iedereen zat, opgedirkt en wel, te wachten. We hebben ondertussen nog even wol zitten draaien zodat er gelijk gebreid kon worden. Het werd later en later.We keken uit het raam, maar nog steeds geen wethouders. Omdat ouderen ook een dagplanning hebben moesten er toch een aantal ons verlaten, maar na wat telefoontjes gepleegd te hebben kwamen ze toch. Nadat de wethouders, Johan Glijzen en Mario Stam, samen met Huseyin Kalyoncu, Wijkprocesmanager Groenoord zich hadden voorgesteld en een lekker bakje koffie hadden gekregen kwam er aarzelend een gesprek op gang. Uiteindelijk is alles goed gekomen en was het heel gezellig. Ondanks het drukke schema van de wethouders heb ik toch het idee dat we zo'n beetje alles over "Het Zimmertje" hebben kunnen vertellen. "De tijd gaat snel als je lol hebt," zeggen ze dan. In iedergeval bedanken wij de wethouders dat ze ons "Zimmertje" toch nog even hebben bezocht. Zie fotoboek: Wethouders op bezoek.
December: Tussendoor hebben we een leuke kerst, hebben dingetje gemaakt. We hebben een kerstkrans gemaakt, van boterhamzakjes. Het was ff knopen maar dan heb je ook wat. het was leuk om te doen, na ja, dat hoop ik dan maar, maar het resultaat mag er zijn, een hoop mensen zouden hem graag willen hebben. zie fotoboek: kerstkrans.
31 december: Het is weer oudejaarsavond en we gaan dit weer gezellig vieren met de ouderen die dat willen. We hebben veel inschrijvingen dus een hoop werk voor mij maar doe dat met liefde. Het is steeds moeilijker om iets te doen samen met zoveel mensen maar...... we hebben weer wat gevonden, we gaan sporten met een Wii. Eerst gaan we fonduen en daarna zien we wel. We hadden afgesproken om 18.00 uur en niet vroeger, maar ja, er zijn altijd ouderen die het niet kunnen onthouden en denken, was het nou 17.30 uur of 18.00 uur. Altijd staat Jan Duifhuizen als eerste op de stoep, die kan nooit wachten maar dit keer was hij de laatste, we waren al bezorgd, misschien was hij wel in slaap gevallen en droomde van zijn borreltje. Ik wilde net gaan kijken toen Jan op de galerij liep, pfffff ook weer opgelost. We kunnen beginnen. We hebben de ouderen ontvangen met een "kir Royal" en we proostten op elkaars gezondheid, dat is het belangrijkste! We hebben een hoop dierbaren verloren in 2011 en dat gaat toch niet zomaar aan je neus voorbij. Toen we eenmaal aan het eten waren ging de tijd weer zo snel, het eten was heerlijk en we hebben echt genoten van elkaar. Toen iedereen klaar was met eten zijn we alles gaan opruimen, dat liep als een geoliede machine, iedereen deed wat en voordat we het wisten zaten we naar bijna 5 jaar Zimmer foto's te kijken, via de beamer op de muur. Geweldig, iedereen kon het goed zien en wat hebben we veel gedaan in die jaren!!!! Na een uurtje waren we door de foto's heen, er zijn er natuurlijk veel meer maar dit was een korte versie ervan. Toen moesten we al die calorieën eens gaan verwerken, we gaan sporten, we hadden een Wii even van onze kleinkinderen geleend om eens uit te proberen wat het nu eigenlijk is en of de ouderen er mee om konden gaan. Nou het was echt een gevecht hoor, eerst het commentaar van," ik heb zere handen," of mijn arm staat vast" maar ze ontkwamen er niet aan. We hebben het spelletje bowlen aangezet en na wat uitleg was het zo gepiept. Wat was dat gezellig en het ging iedereen goed af, dus we gaan sporten in 2012, de luie billen van de stoelen en bewegen met die hap, hahahahaha. Voordat we het in de gaten hadden was het over half twaalf, tijd om de glazen klaar te zetten en de champagne in te schenken. Na het aftellen van de tijd, door ons ons zelf en het nodige kommentaar op de boterklokjes die sommigen hadden, was het tijd om te proosten op een nieuw, gezond, jaar, 2012 alweer.We hebben ook nog wat gezongen met elkaar. Dit jaar bestaat "Het Zimmertje" 5 jaar dus dat is zeker ons eerste lustrum wat we gaan vieren. "Het Zimmertje" is niet meer weg te denken uit de wijk. In ieder geval hebben we 2011 gezellig onder elkaar afgesloten, om en nabij 3.00 uur gingen we naar huis, even lekker douchen en dan naar bed. Morgen alles opruimen en schoonmaken voor maandag, dan staan de ouderen weer voor de deur om de ouderjaarsavond door te nemen met elkaar. Zie fotoboek: oudejaarsavond 2011.