2010

1 januari 2010: Vandaag gaan we het eten, wat over is gebleven, ronddelen in het flat, het is zonde om weg te gooien en we kunnen het niet laten staan tot maandag. Ook moet er schoongemaakt worden dus de koelkasten moeten leeg. Harry en ik hebben de pannetjes leeg gemaakt, de olie hebben we terug gedaan in de flessen en de pannetjes heb ik in de vaatwasser gezet. Nog wat rommetjes alvast opgeruimd en morgen gaan we de kerstspullen opruimen en alles stofzuigen en dweilen, ramen zemen etc. Vandaag moet ik nog even bijkomen, het was best vermoeiend, en de kinderen komen nog langs om ons gelukkig nieuwjaar te wensen. Even met z'n allen, dat is erg lang geleden, Ik heb het de laatste tijd te druk gehad. Maar in 2010 gaan we dit allemaal weer inhalen.

Zaterdag 2 januari: We moeten alles gaan schoon maken, de kerstspullen moeten ingepakt worden, de ramen moeten worden gezeemd. Nel en Cock komen ons assisteren en we kunnen alle hulp gebruiken. Joop is niet echt in orde, hij heeft waarschijnlijk een trombose been, maar zo eigenwijs als hij kan zijn, gaat hij maandag pas naar de dokter. Maar, samen met Harry doet Joop wat hij kan en laat zich niet kisten door een trombose been. Het zal maandag wel een opname worden in het ziekenhuis maar we gaan Joop verwennen, zeker met een fruitmandje, daar is Joop dol op! Ondertussen zijn de kerstspullen ingepakt en is het schoonmaken begonnen. Het gaat als een speer. Nel en ik doen de fondue-stellen weer terug in de doos, dat vergt enige handigheid, maar samen staan we sterk. Harry is samen met Joop de kerstboom in stukken aan het zagen en Cock is de boel aan het dweilen. Nog het bureau van Fred weer op zijn plaats, plantjes terug naar "Het Zimmertje", stoelen weer uit de kelder en aan de tafel bij Fred gezet, is het eind in zicht. Nog wat kleine dingetjes en we hebben het jaar 2009 definitief afgesloten. Het was een bewogen jaar, met veel zieken onder ons. Dit is natuurlijk met oudere mensen niet ondenkbaar maar het zet je wel aan het denken. Laten we hopen dat 2010 meer gezondheid zal geven. Een heel Gelukkig Nieuwjaar. Zie fotoboek: Oud en Nieuw 2009.

Maandag 4 januari: Harry en ik zijn begonnen aan een EHBO cursus, we hadden al reanimatie gedaan maar dit schoven we iedere keer maar voor ons uit, gewoon geen tijd. Nu was de gelegenheid daar dus hebben we die maar aangegrepen, je kan het wel blijven uitstellen. Maar dat houd dus in dat ik even op de maandagavonden geen workshops kan geven. Dus heb ik gevraagd of Nel de Zwart dit voor mij wilde gaan doen. Ik help haar met de ideeën en Nel doet de rest. Gelukkig was ze daar toe bereid en kunnen de workshops gewoon door gaan, we willen de ouderen niet teleur stellen. Nel gaat maandagavond 18 januari beginnen, waarmee weet ze nog niet maar het gaat vast goed komen. Succes allemaal en zeker Nel, zal aan je denken.

Dinsdag 5 januari gaan we, in de ochtend, formulieren invullen voor gratis reizen met tram of bus. Ik heb formulieren gekregen van de formulierenbrigade en een 06 nummer, zodat, als we iets niet weten, we dan kunnen bellen. Ik ben benieuwd. Vandaag gaan we de fomulieren invullen. Joop is gisteren naar de dokter geweest en....... doorgestuurd naar het ziekenhuis voor zijn trombose been, wat het inderdaad was. Na vele onderzoeken mocht Joop toch naar huis, met medicatie. Nu is hij voor een echo naar het ziekenhuis en dan krijgt hij een afspraak met een specialist. Ik heb privé omstandigheden die mij even opslokken dus kan niet altijd aanwezig zijn en daarom is voor de eerste keer "Het Zimmertje" wegens omstandigheden gesloten geweest gistermiddag. Veel mensen waren verbaast dat we dicht waren maar het kon gewoon niet anders. We hebben dit probleem inmiddels opgelost en we kunnen gewoon weer alle dagen open zijn, pffffffff. De formulieren zijn inmiddels allemaal op de bus en er zijn al zelfs ouderen die bericht terug hebben gekregen. Inmiddels is Joop aan de betere hand met medicatie en daar zijn we blij mee. Tonnie Vuisting is weer opgenomen in het ziekenhuis, die had het weer erg benauwd, Ton van Harte Berterschap, we komen snel op bezoek.

Vandaag, 13 januari, kreeg ik een telefoontje van Wim Meijboom, CDA, met de mededeling dat Henk Jan Ormel, ook van het CDA, maar dan in de tweede kamer in Den Haag, zaterdag 23 januari ons weer een bezoekje wilde komen brengen. Ja, u leest het goed, weer, 5 september 2008 heeft Dhr. Ormel ons ook een bezoek gebracht en dat was zo geslaagd dat hij had beloofd nog eens terug te komen. En.......... Dhr. Ormel houdt zich aan zijn woord, waar menigeen zich eens voor achter zijn oor mag krabben. Beloven, beloven en nog eens beloven, maar komen.............Dus we zijn zeer vereerd, we gaan er een leuk uurtje van maken, reken daar maar op.

Imiddels is het 23 januari en we wachten met spanning op ons bezoek ( Het CDA ). Nel van Deventer, Joop, Harry en ik zijn al vroeg in "Het Zimmertje" om wat voorbereidingen te treffen. Ons bezoek zou er om een uurtje of 10.00 zijn. Als eerste kwam Miepie, die wilde geen moment missen, logisch ook, als je 89 jaar bent en je mag dit nog allemaal meemaken. De rest van de ouderen volgden al snel en was het gezellig druk. Nog voor 10 uur kwam Dhr. Hofland al binnen en snel daarna kwam de rest van het CDA, op de fiets, Dhr. H.J. Ormel kwam met de auto, die moest nog een eindje rijden voordat hij bij "Het Zimmertje" was. Buiten heb ik de gasten welkom geheten en ze snel naar binnen laten gaan, daar is het warm en de koffie staat klaar. Eenmaal binnen en nadat iedereen zich had voorgesteld, was ik gelijk de regie verloren, iedereen wilde wel zijn verhaaltje doen, een kippenhok was er niks bij. Maar het sfeertje was geweldig, niks geen Bobo's in ons midden, iedereen was gelijk. Niels, de kleinzoon van Marja en Marius, kreeg ook alle aandacht van Henk Jan Ormel. Ik heb ook laten zien wat we allemaal maken in "Het Zimmertje" en een kleine rondleiding gegeven. Na wat gesprekken te hebben gevoerd met de ouderen wilde Henk Jan ook zijn zegje doen natuurlijk en noemde "Het Zimmertje" het hoofdkwartier van het CDA in Schiedam. Henk Jan stelde lijsttrekker Ad Hekman voor en Ad Hekman stelde zijn fraktie weer aan ons voor, is het nog te volgen? hahahaha. In iedergeval was ik blij dat Nel aan mij vroeg wanneer ik de attenties ging geven die ik had gemaakt voor onze gasten. Ik weet uit ervaring dat iedereen het druk heeft en voor je het weet ze weer weg zijn. Dus.......... heb ik met dezelfde aankondiging, "voordat jullie ineens weg zijn".........en gaf de attentie (een egeltje). ik was al blij dat ik er precies genoeg had, dacht ik, alleen later kwamen er nog twee CDAers aanfietsen, voor hun maak ik nog wel een egeltje. Het egeltje is een gelezen pocketboekje die ik heb gevouwen tot een egeltje. In dat egeltje kan je kaarten zetten of rekeningen die je niet wil betalen maar wel naar wilt kijken, hahahahahaha. Je kan, en dat gaat Henk Jan Ormel doen, visitekaartjes inzetten. Voor mij dus niks, ik heb misschien 5 visitekaartjes waarvan er nog twee van mezelf zijn ook dus ik zet er mijn rekeningen wel in. Het werd in iedergeval erg gewaardeerd en daar gaat het om. Ook beloofde Dhr. Ormel dat hij volgend jaar terug komt in "Het Zimmertje", om gezellig, met onze ouderen, een bakje koffie te drinken en inmiddels weten wij, dat als Dhr. Ormel iets beloofd, hij dat ook nakomt. We wilden graag nog een groepsfoto, buiten voor het raam van "Het Zimmertje" dus iedereen jas aan en naar buiten, op een paar ouderen na, die zijn slecht ter been. Eenmaal de foto gemaakt hebben we nog wat na staan paten, Dhr. Ormel vindt ons heel gastvrij en was ook heel blij verrast dat hij een kerstkaart had gekregen. Nou, ik hoop dat iedereen het naar haar/zijn zin heeft gehad. "Het Zimmertje" wenst het CDA dan ook veel succes met de campagne. Zie fotoboek: CDA op bezoek.

Vrijdag 19 februari: hummmmmmmmmm het is al bijna weer een maand geleden dat ik aan mijn website heb kunnen werken. Het is een drukke periode dus dit moest ff wachten. Maar we gaan er weer voor. Vandaag vieren we ons 3 jarig bestaan. Eigenlijk bestaan we 23 februari 3 jaar maar dinsdag is niet echt een fijne dag, vandaar dat we het op een vrijdag vieren. Ik had beloofd dat ik erwtensoep zou maken dus ben ik de donderdag ervoor al begonnen met schoonmaken van de groenten terwijl de soeppannen met vlees en erwten staan te trekken. Het ruikt in iedergeval al heerlijk. Ik ben de hele dag bezig geweest maar het is, volgens mij, goed gelukt, de soep. Vrijdags moeten we nog genoeg voorbereiden maar we gaan er een feestje van maken hoor. Drie jaar, wat een tijd en dan te bedenken dat men zei na de opening," Na een jaar is er geen Zimmertje meer ", nou, we zijn er nog wel degelijk en hopen nog vele jaren. Aan mij zal het in iedergeval niet liggen. 'Smorgens zijn er al veel mensen in "Het Zimmertje" en vragen zich af hoe de erwtensoep is geworden, dus de smaak zit er goed in, hahahahaha, maar ik moet nog wat roggebrood halen en spek en niet te vergeten stokbrood, dus ik ga op pad. In de middag zetten we vast alles klaar, samen met Nel v Deventer en Nel de Zwart. Ik ga snel nog even douchen en omkleden want om 17.00 uur komen de mensen al. Als ik in "Het Zimmertje" kom zitten er al veel ouderen, ze konden echt niet wachten, de soep is heet en we kunnen smullen, hij valt goed in de smaak en de eerste pan is al snel leeg. Ik kreeg een smsje van Ina uit Spanje, die mist heel wat en ze kon het niet laten om dat even te laten weten. Nou Ina, ik zou als ik jou was volgend jaar maar boeken voor een vakantie als we ons jubileum al gevierd hebben hoor, dan kan je ook meeeten hahahahahaha, je hebt heel wat gemist. In ieder geval hebben wij het geweldig gehad. Na het eten van de soep gaan we eerst de boel afwassen en opruimen, lekker koffie zetten en even uitbuiken, dat was wel nodig. Dan is het tijd voor een drankje en........ natuurlijk een liedje, dat is er zo ingeslopen, er moet gezongen worden. In tussen zijn er wat ouderen naar huis gegaan, en met de ouderen die overbleven hebben we een super gezellige avond gehad. We hebben zo plezier gehad dat we er buikpijn van over hebben gehouden. Voor dat we het wisten was het al kwart voor twaalf, en Miepie keek op haar horloge en vertelde dat het kwart voor negen was. Voor Miepie was dat wel zo, maar ze had haar horloge ondersteboven aan haar pols, dat was nog even op de valreep hilariteit. Jan wilde naar huis gaan maar had toch te diep in het glaasje gegeken, dus die heb ik even naar huis gebracht met heel veel pret, we hebben heel wat gelachen daarover. Maar al met al, dit was weer een dag om niet te vergeten. De volgende dag hebben we nog even gedweild en opgeruimd, het meeste was al gedaan dus we waren zo klaar. Dinsdag 23 februari: we bestaan nu echt drie jaar en dat gaan we vieren met gebak bij de koffie, we hebben het nog even over afgelopen vrijdag gehad en we moesten er nog steeds om lachen wat we allemaal hadden meegemaakt. Heerlijk, als je ouderen op deze manier kan vermaken, eigenlijk met iets heel weinigs. Ik was al vroeg op pad om de taart op te halen die ik had besteld bij de bakker en toen ik terug kwam was het al aardig druk. We hebben gezellig met z'n allen ons jubileum gevierd wat ook super gezellig was. We kregen van Woonplus een mand met allemaal lekker dingen erin, zoals, chocolaatjes, koekjes, je kan zo gek niet opnoemen of het zat er wel in, onze ouderen zijn nogal snoepers, dus ze kunnen voorlopig vooruit. Bij deze, Woonplus bedankt, namens iedereen.  Zie fotoboek 3 jarig bestaan.

Een tijdje geleden stond er een stukje in de krant van "Rob van Waas Memorial", deze Stichting zocht 5 goede doelen uit Schiedam, en wat zijn wij????? Een zeer goed doel dacht ik zo. Dus ik schrijven en vertelde wat wij allemaal doen in "Het Zimmertje". En tot mijn grote verbazing werden we uitgekozen. Ik had geschreven dat we met z'n allen, in een grote bus, naar Beekse Bergen wilden en dat we daar geen geld voor hadden. Rob van Waas is 5 jaar geleden aan kanker overleden en om zijn spirit te behouden is deze stichting opgericht. Nu werden we 26 februari uitgenodigd voor een gesprek, samen met de andere 4 goede doelen. Wat kwamen wij in een warm bad terecht, het was zo ontspannen en wat een goede doelen hebben wij in Schiedam met al die vrijwilligers. Elk goed doel vertelde zijn of haar verhaal en nogmaals, het zijn allemaal vreselijke goede doelen. Op 10 april is het benefiet concert in Parkhoeve van der Ree in het Beatrixpark. Dit gaat een muziekspektakel worden en als u daarbij wilt zijn steunt u gelijk de 5 goede doelen. U kunt de kaartjes kopen via de website www.thatswhatilikeaboutyou.nl en, voorzover ik weet bij BTS op de groenelaan (Gorzen). Er zijn optredens van: Footloos en Friends en DJ Michel. De kaarten kosten € 15.00 voor 5 uur muziekspektakel en.......... U steunt alle 5 de goede doelen want de hele opbrengst gaat naar deze goede doelen. Dus, bestel kaarten dan maken we er een gezellige avond van. Wij, "Het Zimmertje" willen in ieder geval de stichting "Rob van Waas Memorial" bedanken voor de uitnodiging en wensen jullie veel sukses met de stichting. Zie foto uit het dagblad in het fotoboek, klik daarop en ga naar de site van Rob van Waas Memorial.

15 maart gaat Miepie verhuizen naar Amstelveen, ze gaat dichterbij haar zoon wonen en in een verzorgingshuis. We vinden het allemaal zo jammer, maar het is voor Miepie beter zo. We gaan voor haar een afscheidsparty houden aankomende vrijdag, dus iedereen is welkom om van Miepie afscheid te nemen. Het is vandaag 11 maart en tussen de bedrijven door hebben we besloten om voor Miepie nog iets te bedenken voor haar afscheid morgen. Ik bedacht, als we nou eens snoep en koekjes kopen en aan iedereen die morgen komen een pakje te geven zodat een ieder haar iets kan aanbieden en afscheid van Miepie te nemen. Ik met Natasja naar de winkels en hebben een grote mand gekocht waar Miepie morgen al haar kado's in kan doen en de mand later gebruiken voor haar lektuur. We kopen allerlei koekjes snoepjes etc die Miepie lekker vind. Ik pak ze die middag nog in, we zouden het 'savonds doen maar dan hebben we computerlessen en die zijn ook belangrijk. Nel van Deventer en ik hebben ook nog thuis wat kasjes leeg gehaald, allemaal lekkere dingen en die ook ingepakt zodat we zeker zijn dat we genoeg kadootjes hebben voor iedereen om aan Miepie te geven. We hebben er lang over nagedacht of we slingers op zouden hangen, we hebben ze in iedergeval wel uit de doos gehaald dus we hebben nog een nachtje om er over te slapen. Het is vrijdag 12 maart en we hebben besloten om toch de slingers op te hangen, we willen toch een klein feestje geven aan Miepie, dus aan de slag. Ik ga de taart ophalen die ik van de week had besteld en Nel van Deventer zorgt voor koffie en thee. Harry en Joop zorgen voor de versiering. Ik was die avond daarvoor nog even bij Miepie en zei voor dr grap, niet te laat komen he Miep, en haar antwoord was, nee natuurlijk niet, nou Miep kwam al voor tien uur aanlopen, gelukkig waren we vroeg begonnen en we waren er klaar voor. Miep was zeer verrast met al de versieringen en vond het geweldig pffffffffffffffff dat viel in goede aarde. Miep had geen idee wat haar te wachten stond, ze had aan Helen gevraagd of zij een cake wilde halen voor bij de koffie voor iedereen, lief he. Maar wij hadden de taart, toen er al wat mensen binnen kwamen en haar een kado hadden gegeven kwam ik met de taart, echt, wat een reactie, ze sloeg haar handen voor haar mond zo verrast was ze en heeft wel 100 keer gevraagd of we er een foto van hadden gemaakt. Natuurlijk hadden we dat gedaan. En iedereen is geweest op het afscheidsfeestje van Miep en Miep heeft heel wat kadootjes uit moeten pakken, ik heb nog wat zoutjes gehaald thuis en deze op tafel gezet, gewoon gezellig. Marja van de Mast is ook gekomen, zij heeft net een nieuwe knie gekregen, dus het kost haar heel veel moeite om deze stap te nemen, maar we zijn blij dat ze dit heeft gedaan, Miep was er erg blij mee. Wie we ook hebben gemist is Paula. Paula ligt in het brandwondencentrum, afgelopen maandag , tijdens koken van een ketel water, heeft haar sjaaltje vlam gevat. Het is nu even afwachten wat de doktoren gaan beslissen, het zit er misschien in dat ze geopereerd moet worden. Dit horen we, als het goed is, a.s. maandag. Maar voor de rest was het heel erg gezellig. Om plusminus half twaalf kwamen ze van de thuiszorg om Miep onder de douche te helpen, wel jammer maar misschien ook beter zo, geen officieel afscheid dus ook geen tranen. Ik ben in de middag haar mand met kado's gaan brengen bij haar thuis en wat was dat mensje gelukkig met deze dag. We hebben haar beloofd de foto's in een fotoboek te plakken en die bij haar te brengen met een aantal mensen die dat graag willen. Miepie, zoals al op je taart stond, we gaan je missen. 14 maart: Het is zondagmorgen vroeg en Miep belt mij al op dat ze erg nerveus is," natuurlijk ben je nerveus Miep " antwoorde ik haar, dat is logisch. Miep had slecht geslapen en was al vroeg uit bed, vertelde ze. Harry en ik zijn naar haar toe gegaan en de familie van Miep was er ook, die waren al druk bezig met het inladen van haar spulletjes. Miep hield zich groot, zoals ze zelf vertelde maar het liefste wilde ze huilen maar dat ging ze doen als ze alleen was. We hebben even zitten praten en dat stelde haar toch weer een beetje gerust. Miep had trek dus ben ik nog even een broodje voor haar gaan maken met wat drinken er bij. Als het zover was dan zouden ze bellen. Een uurtje later werd er aan mijn deur aangebeld en daar stond Miep, trillend op haar benen maar sterk zoals Miep is om echt afscheid te nemen. We gaan met haar mee naar beneden om haar uit te zwaaien. Wat een moeilijke tijd is dit zeg. Drie jaar intensief met Miep bezig geweest en dan staan we ineens oog in oog met haar afscheid, kan niet onder woorden brengen wat dit allemaal met je doet. Maar ja, het moet, het is niet anders. Op straat nemen we echt afscheid en ook ik moet sterk zijn, dat is Miep ook, maar het valt zwaar. We geven elkaar een dikke zoen en we hopen elkaar snel te zien, in je nieuwe huisje. Miep stapt in de auto en we praten nog even na met haar zoon wat te doen morgen. Haar kleindochter opent nog even de autodeur en we nemen elkaar nog snel even in de armen en spreken af dat Miep mij gaat bellen voor haar nieuwe telefoonnummer en dan start de motor van de auto en gaan ze op pad. We zwaaien tot dat mijn arm er haast afvalt. Miepie was een heel gezellig mens, we zullen haar, ik zeker, heel erg gaan missen. We wensen jou nog heel veel gezonde jaren toe en we houden zeker contact, sukses en een dikke kus van ons allemaal. xxxxxxxxxxxxx Zie fotoboek: afscheid Miepie.

29 maart: intussen is er zoveel gebeurd, Paula ligt nog steeds in het brandwondencentrum en is inmiddels ook al geopereerd afgelopen woensdag. Het gaat wel goed met haar, ze is erg positief en heeft zich overgegeven aan de doktoren. Gelukkig heeft ze geen pijn gehad, niet in die zin die wij denken te hebben bij een verbranding. Vandaag gaan we horen of de operatie is gelukt en hoe nu verder. We gaan met z'n allen duimen voor haar. Verder gaat alles goed, we hebben op de maandagmiddag een mevr. die ons komt helpen, haar naam is Roekia, je schrijft het anders hoor maar zo kan ik het ook uitspreken. Ik hoop dat ze het leuk gaat vinden en ons gaat ondersteunen, we kunnen alle hulp goed gebruiken. Verder staat de camping voor de deur, we willen met de pasen de voortent op gaan zetten, het gaat aan het weer liggen of we alles op kunnen zetten, in iedergeval zijn we er een weekendje tussen uit. Met Miepie gaat het redelijk, ze zit nog niet helemaal op haar plek maar de zomer komt er aan en dan komen alle mensen naar buiten, dus zeker die ouwetjes. We hebben regelmatig telefonisch contact en ik hoop snel naar haar toe te kunnen, op dit ogenblik is het een te drukke tijd. Wel hebben we haar fotoboek opgestuurd van haar afscheid, deze heb ik gemaakt op internet, en.... is echt, heel erg, leuk geworden en ook Miep was er ontroerd van. Jammer genoeg zijn de kaarten die we allemaal hadden gestuurd, voor haar verhuizing, niet aangekomen, het had zo leuk kunnen zijn. Ik had alle kaarten in één envelop gedaan, zo'n grote envelop zie je niet zomaar over het hoofd. Misschien komen ze nog terecht alleen jammer dat het effect wat we wilden bereiken niet geworden is wat wij er van verwachtten. Vanavond is de laatste workshop, alleen op de maandag en donderdag vervalt in de zomermaanden, de woensdag gaat gewoon door.

7 april: vandaag gaat Patrick trouwen en omdat hij zoveel tegenslagen heeft gehad vroeg zijn moeder Jannie of ze voor zijn vrienden een receptie mocht geven in "Het Zimmertje". Natuurlijk doen we dat, het is niet de eertse keer dat we dit doen, twee jaar geleden hebben dit ook eens gedaan voor ons Marokaanse buurmeisje. We nemen alles door met Pa en Ma, Nel en ik zullen voor de catering zorgen. We spreken af om de dinsdag daarvoor boodschappen te doen dan kunnen Nel en ik 'smorgens vroeg de hapjes en drankjes verzorgen. Zo gezegd zo gedaan. We moeten alles geheim houden want Patrick en zijn a.s vrouw Madelon, wonen recht tegen over "Het Zimmertje", dus ook de buren die ons elke dag bezoeken en in hetzelfde flat wonen worden streng toegesproken (grapje). 7 April het is een prachtige dag en we staan al vroeg in de ochtend te wachten op de bruidegom, ze trouwen vroeg, om 9 uur al, dus iedereen is vroeg uit de veren.We stonden er met een aantal buren en Patrick wist niet wat hij zag, hij vroeg of we voor hem daar stonden hahahahahaha. We zijn met z'n allen naar zijn bruid gelopen aan de overkant en Patrick belde aan bij zijn bruid en zei, de bruidegom staat voor de deur, waarop wij allen moesten lachen. Bruid en Bruidegom zagen er prachtig uit en gingen op weg naar het stadhuis. Wij moesten ons haasten om in "Het Zimmertje" de voorbereidingen te gaan doen, we willen alles perfect hebben. Tijdens het verzorgen van alles kwam ineens de Heer Jacques Palte binnen van "Home Precents" met een hele fijne mededeling voor "Het Zimmertje". Ik had een goed doel aangeschreven, Rob van Waas memorial, ik had hierover al eerder geschreven,om met onze ouderen een reisje te maken naar Beekse Bergen. Daar hebben we een bus voor nodig waar we met z'n allen in konden, dus niet met verschillende busjes zoals we moeten doen als we naar Streven gaan. Nu zijn we daar ook heel gelukkig mee maar je kan niet met z'n allen alles delen als je onderweg bent. Jacques Palte kwam met geweldig nieuws. Zijn vrouw, Sonja Palte, had een gespek gehad met iemand en die wilde voor ons wel een bus sponseren, is dat niet geweldig!!!!! Na de lunch kwamen ze een grote tent opzetten omdat we niet alle mensen kwijt kunnen. Er was genoeg hulp en vele handen maken licht werk. Met een drankje en later ook een hapje zaten de familieleden heerlijk in de tuin van "Het Zimmertje", het was echt heerlijk weer. Nadat het bruidspaar foto's is gaan maken kwamen ook zij naar "Het Zimmertje". Patrick had zeker iets verwacht maar niet dit, dus de verassing was groter dan ooit. Het was een hele gezellige middag. Om half 6 kwam een chinees eten brengen, nou het was zoveel dat het leek of het voor heel Groenoord was, maar het was heerlijk allemaal en goed verzorgd. Na het eten zetten we koffie en daar was ook gebak bij en we kregen complimenten voor onze koffie. Natuurlijk is onze koffie goed. Toen begonnen de vrienden van Patrick en Madelon binnen te stromen, iedereen had het naar zijn zin. Inmiddels was het gaan regenen maar omdat er een grote tent stond in de tuin hadden we daar gelukkig geen last van. Om plusminus 22.00 uur zijn we gaan ruimen, we hebben alles gestofzuigd en gedweild en voordat we het wisten was alles weg en schoon. Met een paar mensen zijn we achter gebleven en hebben nog even zitten praten wat ook zeer gezellig was, ik was kapot maar zeer voldaan. We hopen dat Patrick en Madelon een fijne dag hebben gehad en we wensen hun, namens alle ouderen van "Het Zimmertje" zie fotoboek: Patrick en Madelon gaan trouwen.

Vrijdag 9 april: Na wat telefoontjes zijn we in onderhandeling met onze sponsor, Stichting Bouwend Rotterdam. Ik heb contact met Wolf van Pelt, secretaris van Stichting Bouwend Rotterdam en Directeur van Rijnmond-Bouw bv, (bouwopleidingen, detachering, zalen + faciliteiten).  Er werd mij gevraagd om wat gegevens en wat we zoal doen, daarvoor heb ik ze naar mijn website verwezen, daar staat alles op wat we zoal doen. Later op die dag, nog geen uur later, had ik al een mail in mijn box en ze waren zeer onder de indruk van alles wat we doen en dat is eigenlijk ook best veel. Ik kijk wel eens terug op de site en dan denk ik zelf ook, jeetje dat hebben we allemaal gedaan. De afspraak is dat ik alles op papier ga zetten en dit dan op zal sturen naar dit bedrijf dan gaan zij bekijken of ze ons kunnen sponsoren. Spannend.........ik zal later bekend maken wat het is geworden en of wij, met de ouderen, een dagje Beekse Bergen kunnen gaan houden.

Zaterdag 10 april: Vandaag is de dag van Rob van Waas memorial in het Beatrixpark, we zijn erg benieuwd en vol spanning gaan we daar naar toe. Het is vreselijk koud en we hopen dat we de avond goed doorkomen. Om een uurtje of half acht waren we daar en de sfeer was al geweldig, deze stichting geeft je zo'n thuisgevoel, dat is niet onder woorden te brengen, dat moet jezelf meemaken en voelen. Yvon, de weduwe van Rob van Waas, stond iedereen op te wachten en we werden hartelijk onthaald. Fab Five opende de avond met Beatles-muziek en de mensen die er al waren zongen met de band mee. Om ons warm te houden konden we niet stil blijven staan, we moesten bewegen en ook vanwege de muziek natuurlijk, dat voorop. De hele avond was het een spektakel met verschillende optredens van mensen en bands. Tussen de bedrijven door werden de 5 goede doelen op het podium gevraagd, één van mijn favoriete bezigheden, maar niet heus. Maar goed, dit hoort er bij. We kregen een voorlopige check van € 500,00, alle 5 goede doelen met kans op meer. Nou we waren superblij, elk goede doel. Daarna was het de beurt aan de band "Footloose", geweldige band en iedereen ging los. Om een uurtje of half 1 was het afgelopen, na geprobeerd te hebben om iedereen te bedanken zijn we naar huis gegaan, het was een onvergetelijke avond en we zullen er zeker volgend jaar weer bij zijn. In ieder geval bedanken wij de hele organisatie voor alles wat ze voor al die goede doelen doen. Echt super. Zie fotoboek: Rob van Waas Memorial.

Inmiddels is het 24 mei: de dagen gaan zo snel het is bijna niet bij te houden. Er is, zoals altijd, weer heel veel gebeurd. Paula is, gelukkig, weer thuis, heeft nog wel veel pijn en is snel moe, maar stap voor stap gaat het beter. Toen Paula naar huis zou komen hebben we onderling " Welkom thuis" voor haar gemaakt, van windowscolors, dit heb ik op haar tussendeur geplakt en heel veel kaarten, die we hadden gemaakt of gekocht op haar tafel neer gezet. Ook hebben we Paula onderling een waterkoker gegeven, zodat, als ze heet water nodig heeft, geen gas meer hoeft te gebruiken en ze zichzelf niet meer kan verbranden. Ze zal natuurijk wel eten klaar moeten maken maar als ze nog even, voordat ze weg moet, snel nog iets warms wil drinken, gewoon haar waterkoker kan gebruiken. Ook hebben we een trieste mededeling gekregen dat Tina Addens borstkanker heeft en daar voor behandeld wordt. Het gaat nu wel een stukje beter en via deze weg wensen we haar heel veel sterkte toe. Nel van Deventer heeft ook een ongelukje gehad, die was op visite bij haar zus, die was jarig, en toen ze naar huis gingen en nog even wilde zwaaien naar haar familie, zwikte ze weg en brak haar enkel op twee plaatsen en haar andere enkel had ze verzwikt. Omdat ze in het plaatsje Tiel was moest ze daar worden opgenomen en wachten op een operatie aan haar enkel. Daar is Nel nog wel even zoet mee. inmiddels is Nel thuis en mag ze in haar rolstoel Cock ( haar man) opdrachten geven om het huishouden te doen. Die man heeft geen leven (grapje). Nel beterschap. Ineens hadden wij in "Het Zimmertje" een groot probleem, er zijn in een korte tijd 7 vrijwilligers weggevallen, dat moesten we oplossen, maar hoe? Op een woensdagavond, tijdens een workshop kaarten maken, ben ik gaan vragen wie er zou kunnen invallen, nou ik kan vertellen dat er binnen een half uur een nieuw rooster was gemaakt, iedereen sprong bij, geweldig he, dat is de kracht van "Het Zimmertje". Iedereen helpt iedereen en dat was de opzet. De subsidie die ik had aangevraagd voor een dagje naar de Beekse Bergen is goedgekeurd. Geweldig he, met dank aan Stichting Bouwend Rotterdam, iedereen is er druk mee en vinden het geweldig. Voor mij is er weer een hoop werk aan de winkel, maar als we dadelijk alles vast hebben gelegd, dan maken we weer heel veel mensen blij en daar word ik dan weer vrolijk van. De stukken van Beekse Bergen heb ik al binnen en de touringcar staat ook al vast, nu nog even alles bevestigen en de rest regelen, als ik dit zo zit te typen is het zo gebeurd allemaal maar schijn bedriegt. De touringcar en Beekse Bergen moeten allebei een grote groep kunnen ontvangen, we gaan met 40 mensen, dat zijn de belangrijkste dingen. De rest van de dag kunnen we zo invullen, dat is een kwestie van uitzoeken en daar kom ik dan ook wel weer uit.

16 mei zijn we weer uitgeweest naar Streven Doet Herleven, ook zo'n stichting die alles doet voor de medemens, geweldig. De dag was al een paar keer verplaatst omdat de zaalhuur vreselijk duur is en de organisatie iedereen mee wil nemen. Vandaar dat we nu in een uitvaartcentrum de Strevendag gingen vieren. Het klinkt nogal luguber maar wat was het gezellig en er was niks te merken dat we in een uitvaartcentrum waren. Het was zo sfeervol, goede stoelen en vreselijk gezellig ingericht. Omdat mijn schoonmoeder net is opgenomen in een verzorgingstehuis en er iemand was uitgevallen door ziekte, hebben we haar meegenomen. Marius was bereid om haar, samen met mij, op te halen met zijn bus. De rest ging gewoon met het Rode kruis mee. En wat heeft dat mensje genoten, op haar 92 jarige leeftijd heeft ze nog, zo goed en zo kwaad als het kon, gedanst met Alie. Ook genoot ze van de muziek, natuurlijk van haar eigen zoon, die in de band speelt en altijd voor Streven speelt. We hebben bingo gedaan, heerlijk gegeten en er stonden weer wat standjes met snuisterijtjes, die altijd leuk zijn om te bekijken. Iedereen heeft een geweldige dag gehad, moe, maar voldaan lag half Schiedam vroeg op bed na een fantastische dag: zie fotoboek, dagje uit met Streven.

20 mei zouden er verschillende corporaties (stadsregio) op bezoek komen in "Het Zimmertje". Helaas is dit, door te weinig aanmeldingen, niet doorgegaan. We waren er goed op voorbereid en vonden het allemaal gezellig. Misschien een volgend keer?

29 Juni en we zitten op de camping. We hebben net het zomerfeest achter de rug en we waren allemaal op, hierover later meer. Inmiddels is Mevr Koekebakker verhuist naar Frankenland, we kwamen terug voor het Zomerfeest en hoorde dat Mevr. koekebakker al vrijdag 25 juni zou gaan verhuizen, dus werk aan de winkel en ik moest al zoveel doen. Snel naar de bakker om een taart te bestellen en geld ophalen voor een afscheidskadootje. Maar wat gaan we dit keer weer doen, het is al zo kort dag. We besluiten om planten te kopen en die op één of andere manier in, voor dat ze vrijdag in haar huisje stapt, neer te zetten. Mevr. Koekebakker kwam nog wel elke dag een bakje koffie doen dus we moesten ook voorzichtig zijn dat dit niet uit zou lekken. Alie zou op woensdagavond iedereen vragen voor een donatie en of ze wilden komen, donderdag 24 juni, om afscheid te nemen van Mevr Koekebakker. Het was vrijdag en prachtig weer dus gingen we heerlijk in de tuin zitten, iedereen die "Het Zimmertje" bezoekt kwam, en Mevr Koekebakker maar zeggen "wat is het toch druk!!!!" Ik had gevraagd of de bakker de taart kon bezorgen omdat ik om half 10 een afspraak had. In ons gesprek kwam ik er achter dat de taart nog steeds niet bezorgd was dus Harry is gaan bellen, wat denk je, de bakker kon het adres niet vinden, misschien is een aanschaf van een tomtom niet overbodig? Ondertussen was ik aan het koken van binnen, de tuin zat helemaal vol mensen en er was geen kopje of schoteltje meer in de kast en........ nog steeds geen bakker met een taart. Na vele telefoontjes kwam de bakker aangereden en gelukkig was hij de taart niet vergeten. Dit doe ik dus nooit meer. Ten eerste zoek ik een andere bakker voor de volgende keer en ga dan de bestelling zelf ophalen, ben wel blond maar niet dom. Na het een en ander uitgelegd te hebben aan Mevr. Koekebakker liet ik haar de taart zien en wat was ze verbaasd. Ik had een foto op de taart laten zetten van haar zelf en ze vond dat ze te veel rimpels had hahahahaha, lekker belangrijk als je al zo oud bent. Maar goed, al met al was het een geslaagde ochtend voor haar, ze had niks meegekregen van alle hektiek. Helen had inmiddels de sleutel van Mevr. Koekebakker haar nieuwe huisje weten te bemachtigen en we spreken af dat ik de plantjes zou gaan kopen en dan bellen naar Helen zodat zij dit in haar huisje kon zetten. We hadden zoveel geld opgehaald dat we er nog een mooie bos bloemen bij konden doen. Ook hadden Jane en Rob een presentje voor haar en die heeft Helen ook gelijk neergezet. Dus toen Mevr. Koekebakker de volgende dag haar nieuwe huisje binnen stapte was ze nog steeds niet van ons af, wij waren weer aanwezig in de vorm van plantjes en bloemen, maar wat vond ze dit geslaagd, ze had geen idee dus dat was het leukste. Gelukkig is Frankenland niet zover dus komt Mevr. Koekebakker elke week ons nog bezoeken, ze kan ons niet missen. Ook gaat ze nog met ons mee als we een uitstapje gaan maken, zo zie je, "Het Zimmertje" is belangrijker dan we denken. We wensen Mevr. Koekebakker heel veel gezonde jaren in Frankenland en zijn blij dat ze ons nog steeds komt bezoeken. Zie fotoboek: Mevr. Koekebakker verhuist naar Frankenland.

Zaterdag 26 juni: Vandaag is de dag voor het Zomerfeest 2010, de voorbereidingen en de laatste vergadering hebben we gehad en nu spant het er om. Het is prachtig weer dus die hebben we alvast in onze zak. De hekken voor het afsluiten van de weg stonden er al, de vuilniscontainers waren bezorgd, de hekken van het WOG staan er, ( deze waren voor het openen van de Groenoord website). Hier kwamen allemaal ballonnen aan te hangen zodat alle kinderen er een ballon van af mochten halen. Jammer genoeg hadden een aantal mensen dit niet helemaal goed begrepen, die namen maar een hele bos met ballonnen, dus daar hebben we maar een drastische einde aan gemaakt, nu ja, Jan dan. Het vliegveld Zestienhoven, had al gebeld dat er te veel ballonnen de lucht in waren gegaan en dat is veel te gevaarlijk voor het vliegverkeer. Maar goed de dag moest eigenlijk nog beginnen. 'Smorgens om tien voor half zeven belde Joop mij op, ik was in de keuken bezig en hij vroeg aan mij waar ik bleef, we hadden om half acht afgesproken dus ik was zeer verbaasd en keek op de klok. Ik zei Joop het is tien voor half zeven, nee hoor zei Joop het is tien voor half acht en ik zit hier al een tijdje op jullie te wachten. Harry stond nog onder de douche en ik was helemaal de weg kwijt omdat ik zeker wist dat het die tijd was en Joop anders vermeldde. Goed begin voor een groot feest, het was trouwens een geintje van Joop, maar goed, wij naar "Het Zimmertje" we waren in ieder geval ruim optijd dus we konden heerlijk even genieten van een bakje koffie, dat had Joop dan wel weer gezet. Zo tegen half acht druppelden de vrijwilligers en stuurgroep binnen en hebben met z'n allen genoten van een wakkermaker, koffie of thee. Sommigen hadden wel iets meer nodig dan dat maar met het opzetten van alle speeltoestellen en tenten kwamen ze bij. Ook moesten we rijplaten, het waren er maar 26, met mankracht verwijderen uit het park. Deze waren neergelegd voor graafmachines omdat (eindelijk) de steentjes werden verwijderd onder speeltoestellen. Ik moet zeggen het is prachtig geworden, jammer dat ze niet hun afspraken na zijn gekomen en wij dit weer moesten oplossen. En ik had de dag daarvoor nog geïnformeerd bij de mannen die daar aan het werk waren. Toen de podiumwagen arriveerde was er enige verwarring over waar deze nou moest komen te staan maar ook dat was snel verholpen. Inmiddels was het tegen negen uur en ik had, samen met Tonny Vuisting een ontbijttafel klaar gemaakt. Iedereen ging aan tafel en ik ben met Harry thuis gaan eten, wij konden er niet meer bijzitten, maar wilden ook wel een hapje eten. Toen we beneden kwamen konden we gelijk afruimen en de tafels klaar maken voor het bloemschikken en waskaarten maken. Tegen half twaalf waren we, mede door het snikhete weer, al aardig bezweet en dan moesten we de rest van de dag nog door, maar.............. we klagen niet, dit wilden we, geen regen of kou wat we een week daarvoor wel hadden. Als eerste kwam de brassband en luidde het grote feest in, dit viel een klein beetje tegen, de helft was niet op komen dagen, maar goed het was leuk. Conny opende het feest en kort daarna werd de website, letterlijk de lucht in geblazen met allemaal ballonnen. Het was een spektakel. Er traden allerlei artiesten op, zoals het chantykoor "Stuurloos", Henny van Buren, Rudebeats, De Ratelaar & Jivan, Funky Noodles, en als klap op de vuurpijl "KING Jack". Er werden in de tenten workshops gehouden zoals: Zumba voor kids, Streetdance, Popping door Jivan, Zumba voor volwassenen, Rap & Beatbox door: De Ratelaar & Rudebeats, dus voor iederen wat wils. Er was een wereldkeuken, hotdog-kraam, broodjes kipkerry en voor de kinderen was er nog popcorn, suikerspin en limonade, alles te verkrijgen op een spellenkaart, daarmee konden ze ook alle attracties doen. Deze kaart was gratis te verkrijgen bij Anneke en Ageeth. Coby en Ina deelden in "Het Zimmertje" de lunchpaketten uit, te verkrijgen met een bonnetje die bij aankomst aan de artiesten werden gegeven die daar recht op hadden. Met een polsbandje konden de artiesten een drankje halen in "Het Zimmertje" en dat deden ze massaal. Het was zo warm dat om half twee de drankjes, zoals water etc, al bijna op waren, dus snel wat bij kopen. Het Zomerfeest is altijd alcoholvrij. Coby en Ina hebben het druk gehad, reken daar maar op, maar ik was blij dat ze dit wilden doen, ik zorgde dat de rest van de vrijwilligers, die bij een attractie stonden en niet weg konden, voorzien werden van een watertje of een ander drankje en daar waren ze me dankbaar voor. Ze stonden recht in de zon om al die kids te helpen met hun spel. Om een uur of vier hoorden we dat King Jack in de file stond en geen kant uit konden, de spanning was af te lezen bij de stuurgroep, maar zeker bij de fans die speciaal van ver waren gekomen voor deze groep. Helaas hebben ze het niet gehaald, ze kwamen om 18.00 uur aanrijden met heel veel excuuses maar we moesten stoppen, we hadden een vergunning tot 18.00 uur en konden King Jack niet meer laten optreden. Het geluid was inmiddels al aan het opruimen en de meneer van de podiumwagen wilde ook naar huis, alles was besteld tot 18.00 uur. Wat een domper, Conny had niet eens fatsoenlijk kunnen afsluiten. Wel hadden we om 17.30 uur nog ijsjes uitgedeeld, en omdat het zo warm was ging dit er in als koek. Nu moesten we alles nog opruimen, en het spreekwoord zegt, vele handen maken licht werk, alleen snapt dit niet iedereen en komt het meestal op dezelfde mensen neer. Vlaggetjes verwijderen en inpakken, tenten af breken, tafels en stoelen de garage in en, niet te vergeten, het park opruimen. Heel belangrijk werk, dit heb ik Dylano (mijn kleinzoon van bijna 9) wijs gemaakt, en die heeft, later samen met zijn zusje van 4, geholpen om alles op te pakken uit het park wat niet op de grond thuis hoort. En alles wat maandag opgehaald zou worden werd opgeslagen in "Het Zimmertje", en we zijn al zo klein, maar het ging. Toen konden we eindelijk aan tafel om te eten met de stuurgroep die al die maanden bezig waren geweest voor dit Zomerfeest. We speken af met een aantal mensen om de volgende dag "ONS" kantoor en "Het Zimmertje" schoon te maken en alles op te ruimen. Moe, nee kapot, maar voldaan, gingen we naar huis. Het was, zeker voor het publiek, een geweldig feest, ik heb heel veel complimenten gehoord over het Zomerfeest van 2010. Jammer van de afsluiting maar de stuurgroep heeft weer een hoop geleerd. De volgende dag hebben we met een aantal mensen, ja diezelfden weer, opgeruimd en schoongemaakt zodat de ouderen 'smaandags gewoon hun weekend weer door kunnen nemen onder het genot van een bakje koffie of thee. Zie fotoboek: Zomerfeest 2010.

Vandaag is het al weer 4 augustus, we zitten op de camping en het regent, mooi even de tijd om mijn website aan te passen. Ik ben druk bezig met voorbeelden te maken om deze in de wintermaanden met de ouderen te gaan maken op de crea avonden. Ik moet zeggen dat ik al heel veel leuke dingen heb gemaakt. Ik ben er dan ook zeer blij mee dat het zo allemaal is uitgepakt. Er zit nog meer in mijn hoofd alleen mis ik de tijd er voor. Ook heb ik mijn deelname aan het organiseren van het Zomerfeest op moeten zeggen, daar ging voor mij te veel tijd inzitten en die tijd wil ik aan "Het Zimmertje" besteden. Er is nog genoeg te doen en ik kan me niet in tweeën delen. Gelukkig begrepen de leden van de stuurgroep van het Zomerfeest het allemaal, dus de laatste dingen maak ik nog netjes af en kan me dan storten op "Het Zimmertje". We gaan 20 augustus dan ook lekker een dagje uit, we kunnen niet wachten om te gaan, alles is geregeld dus we maken er een heerlijke dag van, hopen dan het weer wat mee werkt maar dat is altijd een verrassing. We kregen ook nog een trieste mededeling van Jane, zij gaat ons verlaten voor een nieuwe baan. Voor Jane beter maar wij moeten onze steun en toeverlaat weer gaan missen. We hopen in iedergeval dat Jane veel geluk en wijsheid haalt uit haar nieuwe baan. Veel sukses Jane. Later meer.

Augustus: Op de camping heb ik verschillende workshops gegeven, dit is altijd leuk, enthousiaste mensen die heerlijk op de camping zitten en wat willen hobbieën. Ik heb daar wat foto van gemaakt en zal die plaatsen, sorry, de foto's staan een beetje door elkaar. zie fotoboek: Hobbieën op de camping.

20 augustus: Vandaag gaan we naar de Beekse Bergen met z'n allen. Gesponserd door een Stichting Bouwend Rotterdam. De bus kwam om 8 uur aanrijden en "Het ZImmertje" liep al aardig vol met ouderen die toch wel een beetje opgelaten waren. De koffie was al bruin en we genoten er nog even van, goed voor de spanning. Voor zover ik alles na kon gaan was alles geregeld ook voor in de bus. Daar had ik wat drinken en koekjes/snoepjes meegenomen voor als de ouderen last zouden krijgen van de suiker en drinken voor het innemen van medicijnen. Het was prachtig weer dus dat kon al niet meer stuk. omdat we erg veel ouderen hadden die meegingen was het een weerwar van mensen die buiten, in ONS kantoor en in "Het Zimmertje" stonden. Wolf van Pelt, Directeur van "Rijnmond-Bouw bv" had belooft dat hij, als hij tijd had, ons uit kwam zwaaien. En gelukkig had hij tijd kunnen maken, wat vonden we dat leuk. Omdat we een strak schema hadden was er niet genoeg tijd om "Het Zimmertje" op ons gemak te laten zien, dus het was een bliksem bezoek maar dat gaan we zeker over doen. Nog snel een bakje koffie drinken en dan moeten we echt weg. Nadat iedereen in de bus was gestapt/gestrompeld gingen we op pad. Vol spanning keken we hoe onze sponsor ons uitzwaaide, geweldig. We zijn opweg naar Made. Daar krijgen we een kijkje in een kaasboerderij, we gaan de koeienstallen in en krijgen we te zien hoe kaas wordt gemaakt, we zijn super benieuwd. Na een klein uurtje rijden met de touringcar kwamen we aan op de boerderij, het zag er allemaal leuk en knus uit. We werden ontvangen door de boer en boerin en de groep werd verdeeld in twee groepen, omdat er ouderen in een rolstoel zaten en ouderen die slecht ter been zijn bleven die in een groep en de anderen gingen naar boven, daar werd een filmpje gedraaid van een minuutje op 10 onder het genot van een bakje koffie met een streekgerecht, dit was een boerenstoet. De koffie was verrukkelijk net zoals het streekgerecht. daarna zijn we naar de afdeling kaas maken gegaan, het was heel erg interessant, echt iets waar stadsmensen wat van kunnen leren. En toen zijn we naar de stallen gegaan, de koeien stonden in de wei maar de kalfjes lagen in de box. Er was net een kalfje geboren smorgens vroeg, hij was nog nat van de geboorte. Je kon ze aaien en ze zogen aan je handen, wat was dat leuk. De kalfjes lagen in de boxen op leeftijd, hoe verder je de stal inliep hoe ouder de kalfjes waren. Het enige nadeel was, vliegen, vreselijk wat waren er veel vliegen, maar het nam niks van de interesse af, we vonden het allemaal erg leuk. Na de rondleiding hebben we nog wat spulletjes gekocht in de boerenwinkel, daar stond een grote schaal met allerlei soorten stukjes kaas om te proeven, heerlijk. Na de aankoop hebben we een groepsfoto gemaakt, voor de bus, dat was maar goed ook want daarna is er geen gelegenheid meer geweest hiervoor. Op weg naar Beekse Bergen namen een aantal ouderen de gelegenheid om hun middagdutje te doen, even bijtanken. gelijk hebben ze. Toen we aankwamen in de Beekse Bergen zijn we naar de safary- zaal gegaan om te lunchen, goed verzorgd en er was van alles. Toen iedereen zo'n beetje uitgegeten was nam ik de gelegenheid om Jane Brinkman te verrassen, Jane gaat per september naar een andere baas. Wat zullen we haar gaan missen. Ik vroeg even de aandacht en vertelde dat Jane weg ging, wat iedereen al wist natuurlijk, het gezicht van Jane sprak boekdelen, dit had ze nooit verwacht. We boden haar allerlei kadootjes aan en ze was sprakeloos, zowel als van de kado's als van de overval. Missie geslaagd. Nu was het tijd om naar de bus te gaan en aan de rondrit te beginnen, eerst nog even de ranger ophalen die ons alles gaat uitleggen over de dieren die in het park leven. Het was een geweldige rondrit, leuke uitleg en de ranger ( ben haar naam vergeten) had ook nog een hertengewei, giraffetenen/hoeven, een hoorn van een gnoe en kamelenwol, dat konden we allemaal bekijken en voelen, echt iets apparts. Na de rondleiding zijn we weer terug gegaan naar de safary zaal en hebben daar koffie met een streeklekkernij genuttigd. Na dit alles hebben we heerlijk even kunnen genieten van de omgeving, we zaten aan een meer heerlijk in de zon te genieten van alles om ons heen. Om kwart voor 5 was het toch echt dat we de bus weer in moesten, om 18.00 werden we verwacht in Ridderkerk in het v/d Valk restaurant. Daar aangekomen werden we naar een fantastiche zaal gebracht die ze voor ons speciaal hadden ingericht, goede sfeer, heel erg gezellig. Ook het menu, wat we hadden samengesteld, lag op de tafels zodat een ieder op zijn of haar gemak een menu kon uitzoeken. Voor het menu zie foto in het fotoboek. We hebben er heerlijk gegeten en om 20.30 strompelden we naar de bus, we waren best wel moe maar zeker voldaan. We kunnen terugkijken op een fantastische dag en Wolf heeft al aangegeven dat we volgend jaar ook weer een dag weg mogen, dus ben al op zoek naar leuke locaties. Zie fotoboek: Dagje Beekse Bergen

15 september: Vandaag is onze buurman jarig en heeft de leeftijd bereikt van 105 jaar, pffffffffff wat een leeftijd. Hij wilde het graag vieren in "Het Zimmertje". Nou, dat gaan we zeker doen en we nodigen iedereen uit natuurlijk. De dinsdag daarvoor gaan we alles versieren, en het is echt gezellig geworden. 'swoensdags komt de buurman op de afgesproken tijd, 10.00 uur, binnen, samen met zijn dochter Rita en we zingen luid, lang zal die leven. Vol trots ontvangt hij de felicitaties en gaat op zijn versierde stoel zitten en kijkt om zich heen naar de versiering die we voor hem hebben opgehangen. Ondertussen loopt "Het Zimmertje" vol met mensen die komen feliciteren en wat geniet die man van al die aandacht. Een paar dagen voor de verjaardag ben ik gebeld dat de Burgemeester ook langs zou komen dus een beetje spanning was er wel. Wij drinken alvast een bakje koffie en ik zet op de taart drie kaarsjes, een kaarsje met 1 een kaarsje met 0 en een kaarsje met een 5, samen symboliserend, zijn leeftijd van 105 jaar. We zingen nog een keer en dan probeerde hij de kaarsjes uit te blazen. Het kostte toch wel een beetje moeite maar uiteindelijk waren ze uit. Zo, dan is het nu tijd om van een stukje taart te gaan genieten. Ondertussen belde het secretariaat van de Burgemeester dat de Burgemeester onderweg was dus staan we paraat, gewapend met fototoestel, om haar op te vangen. De fotograaf Jan v/d Ploeg was er al. Toen de Burgemeester eenmaal binnen was konden we ontspannen, het was een gezellige sfeer, de burgemeester nam ook even de tijd om met de bezoekers te praten, dat vonden ze erg leuk, je praat niet elke dag met de burgemeester toch? De buurman zat weer op zijn praatstoel met de Burgemeester, het is altijd leuk om te zien hoe hij dan over zijn voorvaderen praat, volgens mij kent de burgemeester al de familieleden van de buurman, dat ga je krijgen als al al vier jaar over de vloer komt en al die verhalen te horen krijgt. En als je 105 bent weet je niet meer waar je het, een jaar geleden, over gehad hebt. Al met al was het super gezellig. Ook had de Burgemeester nog oog voor alle fietsbandcreaties die we maken, ze vond het erg leuk allemaal, zeker de sieraden. Na een uurtje werd er nog een statiefoto gemaakt voor de krant en ging de burgemeester weer naar haar werk. En er kwam nog steeds bezoek voor Dhr. Geill die hem allemaal kwamen feliciteren en wat kan hij daar van genieten. Hij zegt wel van niet maar hij vind het allemaal prachtig, al die aandacht. Nadat het een beetje rustiger werd hebben we met een aantal mensen een lunch genuttigd, de lift was in reparatie dus konden er mensen niet terug naar huis. We zaten zeker met een stuk of 13 mensen aan tafel als één grote familie met aan het hoofd de jarige. Na de lunch vond hij het wel genoeg en de dochters zijn alvast zijn kado's naar zijn huis gaan brengen. Wij genieten nog wat na en ruimen de spullen van de tafel en wassen af. In de middag komen er nog wat bezoekers en aan het eind van de dag halen we de ballonnen en slingers weg, we hopen dat we ze volgend jaar weer mogen ophangen voor Dhr. Geill. Wij wensen hem dan ook nog vele jaren in gezondheid toe. Zie fotoboek Dhr. Geill 105 jaar.

Maandag 20 september: We gaan vandaag heerlijk weer een dagje uit met Streven Doet Herleven. Deze keer gaan we lekker varen met een nieuw schip. We moeten om half 10 klaar staan omdat de Rode Kruis busjes nog meer mensen op moeten halen maar we hebben er zo veel zin in. Marius rijdt voor ons mee met zijn eigen auto, er gaan steeds meer mensen mee en we konden maar twee busjes regelen. We zijn daar natuurlijk al heel gelukkig mee, nu komen wij tenminste op tijd het is vreselijk dat vervoer, er zijn altijd mensen die daar afhankelijk van zijn, die te laat, of helemaal niet, aankomen en dat is erg triest. Deze mensen kijken twee keer per jaar uit naar deze dag. In ieder geval bedanken wij Marius voor het rijden. Eenmaal op het schip aangekomen keken we onze ogen uit, wat een mooi schip, ruim en hele vriendelijke bediening. Waar ik ook een grote bewondering voor heb, is het Rode Kruis, wat doen die mensen, en dat vrijwillig, goed werk. De hele dag zijn ze in de weer om mensen te helpen en ook bij deze mensen is niks te veel. Altijd even vriendelijk en behulpzaam, petje af voor deze vrijwilligers van het Rode Kruis. Onze plaatsen waren al gereserveerd, er stond een bordje met "Het Zimmertje" op de tafels, leuk he, we tellen mee, hahahahaha. We hadden drie tafels achter elkaar zodat we toch contact hadden met elkaar. We kregen koffie met een heerlijk gebakje en het schip ging varen. De kapitein gaf aan ons door waar we zoal naar toe gingen varen deze dag en er hing een routeplanner zodat we zelf mee konden kijken waar we op dat moment waren. Ondertussen werden er bingokaarten verkocht en speelden we een potje bingo, altijd gezellig om met z'n allen een spelletje te spelen. Het is ook om te doen voor deze mensen, een kaartje voor een potje bingo kost € 0,50 dus dat is nog eens leuk. Na de bingo speelde de live band "de Jumping Stars" en kon er gedanst worden, nou dat was niet tegen dovemans oren gezegd. In een mum van tijd was de dansvloer vol met mensen. Maar de dansvloer moest na een half uurtje toch echt leeg gemaakt worden. De buffetten staan klaar en die komen uit de dansvloer, gek he, maar het is echt zo. We werden door een medewerkster op de hoogte gebracht en daar kwamen de buffetten. Zo uit de grond, wat een raar iets, eten uit de grond, geweldig gevonden. Het eten was, zoals gewoonlijk, heel erg goed, de catering van Henk Roos stond er toch maar weer. De sfeer was super, erg ontspannen en iedereen had het naar z'n zin. Na het eten hebben we nog een bingo gespeeld, niks gewonnen hoor maar was wel leuk.Ondertussen weer live muziek en tussen de bingo en de loterij door kregen we ook nog eens warme en koude hapjes, of we al niet genoeg hadden gehad. Met de ontknoping van de loterij, ik zal het maar zeggen, anders krijg ik zeker kommentaar, ik heb twee maal de loterij gewonnen. Mijn prijzen????? Een staafmixer, daar zat ik nou net op te wachten, hahahahahaha en een houten bakje waar zeep in zat. Nou, dat zet ik leuk in de sauna, niet dat je zeep in de sauna gebruikt maar dat bakje dan, wat we er dan in gaan doen zien we dan wel weer. Het waren in iedergeval geen spectaculaire schatten, maar leuk om toch iets te winnen. Toen kwamen de broodjes, ik zat nog vol van dat vorige eten dus heb dit overgeslagen, misschien dat Harry ook nog trek heeft als hij thuis komt dus dan eet ik wel met hem mee, ik zat zo vol. Maar het was in iedergeval weer een geslaagde dag. De rode Kruis busjes waren mooi op tijd en brachten ons naar huis. We hebben met een paar mensen nog even na zitten praten in "Het Zimmertje" met een bakje koffie. Op naar het volgend project. Zie fotoboek: Dagje varen met Streven Doet Herleven.

Ik heb, jammer genoeg, afscheid moeten nemen als lid van de stuurgroep en als penningmeester van het Zomerfeest. Het is allemaal even iets te veel voor mij en ik wil me volledig kunnen inzetten voor "Het Zimmertje". De stuurgroep van het Zomerfeest zal ik blijven ondersteunen waar ik kan. En, heel leuk, kreeg ik als afscheidkado een foto van alle stuurgroepleden. Ik wens de overige leden van het zomerfeest heel veel succes. zie fotoboek: afscheid zomerfeest.

Vrijdag 8 Oktober: Het is zo ver, de uitreiking van de cheque van Rob van Waas memorial. Enige tijd geleden hadden we ons ingeschreven bij het bestuur van deze stichting en we waren met "Het Zimmertje" unaniem uitgekozen. Het concert was op 10 april in het Beatrix park en super gezellig, alleen erg koud, maar dat mocht de pret niet drukken. We waren uitgenodigd in de Vonk waar het uiteindelijke bedrag werd overhandigd aan de 5 goede doelen. Eenmaal binnen genoten we van een bakje koffie en toen was de uitreiking, iedereen kreeg de cheque persoonlijk overhandigd en we gingen allemaal met het bestuur op de foto voor de krant. Na het officiële gedeelte was het een gezellige avond, we hebben (bijna) met iedereen gesproken onder het genot van een drankje. Het is echt een warm bad als je daar komt, ik heb dit al eerder gemeld maar het is echt waar, zo gezellig. Ik heb afgesproken met Yvon dat ik een workshop zal geven met de vrouwen van het bestuur, en dat vonden ze heel erg leuk. Yvon gaat eerst op vakantie en dan zal ze contact met mij opnemen wie er mee gaan doen met die workshop. We danken dan ook de bestuursleden namens onze ouderen van "Het Zimmertje" en wensen ze veel succes met de verdere activiteiten. Zie fotoboek: Uitreiking van cheque Memorial Rob van Waas.

Woensdag 27 oktober: Vandaag is de dag van de onthulling van de social sofabank. Enige tijd geleden werden wij benaderd door Jeanine van Woonplus om een ontwerp te maken voor een sofabank. Harry en ik hebben wat zitten brainstormen en hebben dit op papier gezet, nou, Harry heeft het op papier gezet, ik kan helemaal niet tekenen. Toen we het ontwerp hadden ingeleverd was iedereen enthousiast, we kregen erg leuke reacties. We hadden de bank ook zelf mogen bekleden met steentjes, wat ik heel graag had willen doen maar er domweg geen tijd voor had. We zijn in het atelier geweest toen de bank in de maak was en ik heb er toch nog wat steentjes in mogen plakken. Ik weet ook precies welke steentjes ik heb neergelegd, die staan in mijn geheugen vast. We zijn druk bezig vandaag met de voorbereidingen voor de opening van de bank. Het is de bedoeling dat we dit doen onder het genot van een High Tea. We hebben leuke broodjes gekocht en die gaan we zelf opmaken met beleg, het ziet er allemaal zo leuk uit. Het enige minpuntje is het weer, het regent al de hele ochtend wat erg jammer is. Maar goed, we kunnen niet alles hebben. De bank is inmiddels gebracht en hij wordt ingepakt zodat wij ( Harry en Ik) hem dadelijk officieel mogen openen. De tenten worden neergezet, daarin de tafels en de stoelen en het feest kan beginnen. Omdat het zo regende heeft Fred wat paraplu's gehaald en als dank voor de komst mochten de mensen de paraplu houden. Nadat Janine haar openingswoordje had gedaan liepen we naar de bank en haalden snel het verpakkingmateriaal er af, ik was zo nieuwsgierig. Toen we de bank hadden uitgepakt zijn we er even op gaan zitten, was erg nat, maar ja dat droogt wel weer, maar wat is die mooi geworden, ik ben er zo trots op. Vele mensen hebben ons al aangesproken hoe leuk de bank is geworden en hoe mooi die staat in het park, echt een aanwinst. De middag was erg gezellig en ondanks het weer waren er toch veel mensen die dit met ons wilden delen. Daarvoor heel veel dank. Zie fotoboek: Onthulling sofabank.

Inmiddels zijn de workshops weer begonnen en ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor Oud en Nieuw. Dit jaar hebben we een subsidie gekregen van de Stichting "CSB" om oud en nieuw te vieren met de ouderen, geld, wat we hard nodig hadden. Er zijn al 20 inschrijvingen dus dat wordt improviseren maar dat gaat zeker lukken. Wij willen de stichting "CSB" in iedergeval hartelijk danken voor hun bijdrage namens alle ouderen uit de wijk Groenoord, te Schiedam.

November: Helaas zijn er twee buurtjes uit ons flat overleden, wij wensen de familieleden heel veel sterkte toe namens "het Zimmertje".

We hebben het druk met de workshops, we hebben vogeltjes gemaakt, ze zijn nog wel niet af, maar we hebben al heel wat fietsbanden geknipt hiervoor. Omdat we het erg druk hebben met kerstworkshops gaan we volgend jaar verder met de vogeltjes, wat klinkt dat ver weg he? Volgend jaar, maar we zitten al ver in december als ik dit schrijf. zie fotoboek: Verschillende workshops

6 december is er een kerstboom geplaatst in de tuin van "Het Zimmertje" en we gaan alles in de kerstsfeer maken, zelfs in de entréhal gaan we een kerstboom zetten. Deze kerstboom mogen we lenen van Marja en Marius v/d Mast. Dit wilden we verleden jaar al doen maar toen waren ze nog aan het verbouwen dus toen hebben we maar een jaartje overgeslagen. De kerstboom in de tuin was het meeste werk, samen met Cock van Deventer en Joop hebben we de boom versierd, het was zo koud dat Cock dacht dat wij ijs in de boom hadden gespoten maar dit was echt sneeuw en ijs dus kan je nagaan hoe wij ons voelden. Cock moest een paar keer naar binnen om op te warmen, zijn vingers bleven haast aan de kerstboom plakken van de kou. Nadat "Het Zimmertje" in de kerstsfeer was omgetoverd zijn we de hal gaan doen, het is erg gezellig geworden en....... zeker niet onbelangrijk, alles staat en hangt er nog steeds.

14 december: Een aantal maanden geleden had Nel de Zwart, zonder dat ik er iets van wist, een mail gescheven naar "MaxMaaktMogelijk" om met de ouderen van "Het Zimmertje" iets te gaan doen. Nel de zwart is één van de vrijwilligers die "Het Zimmertje" ondersteunt met vrijwilligerswerk. Haar motto was dat zij niet iedereen kende en zo alle ouderen te kunnen ontmoeten die "Het Zimmertje" bezoeken. Leuke gedachte. Nel had niks verteld over haar optreden aan mij maar ze hoorde er ook niks meer van. Tot een paar weken geleden, toen werd Nel ineens gebeld door omroep Max en zij wilden meer weten over "Het Zimmertje". Omdat ik het heb opgericht moest ik maar bellen met Omroep Max. Ik belde en kreeg ene Ellen aan de telefoon, ik vertelde hoe "Het Zimmertje" tot stand is gekomen en verwees haar naar de website van "Het Zimmertje". Ellen was toen al heel enthousiast en meldde mij dat ze in januari, het nieuwe jaar, een redactievergadering hadden en "Het Zimmertje" voor zouden stellen aan de redactie. Nou dat vonden wij natuurlijk al erg leuk. Maar tot onze verbazing werden we ineens gebeld, of we naar het kerstdiner wilden komen van Omroep Max. Wat ik weer niet wist en Nel wel, is dat er een verrassing aan vast zat. Dus wij met goede moed naar het kerstdiner, het zag er allemaal geweldig uit, wel overal televisiecamera's, net iets voor mij, maar niet heus, maar goed, daar komen we ook wel doorheen. Tussen het kerstdiner door werden er allemaal wensen vervuld en ik had echt niks door. Totdat er ineens allemaal camera's aan onze tafel kwamen staan en iedereen keek verbaast naar iedereen, dat was wel even een stress moment. Voor dat we het in de gaten hadden werden we ineens geïnterviewd door Jan Slagter, directeur van Omroep Max. Na wat vragen aan ons gesteld te hebben kwam hij ineens met een verrassing, we kregen voor de ouderen 50 kerstpakketten. Degene die het meest verrast was,was ik, ik wist niet wat ik hoorde, geweldig!!!!!!!!! De kerstman en -vrouw kwamen met twee sleedes op met de pakketten, nou ik was ff in een shock. Nel en ik waren met stomheid geslagen. De avond kon niet meer stuk. Er waren optredens van Ruth Jacot en Ben Kramer, en nog wat optredens met verschillende muziek wat met de kerst te maken had. En niet te vergeten geweldig eten en een super bediening. Niks was te veel. We hebben een geweldige avond gehad. De kerstpakketen zouden gebracht worden, da's leuk, kunnen we ze uitdelen met de kerstborrel. Wij (Nel en Ik) en zeker de ouderen, bedanken Omroep Max voor deze geweldige avond en de kerstpakketten. Zie fotoboek: Kerstdiner bij Omroep Max.

17 december: We hebben vandaag een kerstborrel. het is koud buiten en het sneeuwt, wel mooi hoor maar niet echt uitnodigend om naar een kerstborrel te gaan, zeker niet als je op leeftijd bent maar we zien wel wat de opkomst wordt, we hebben er in iedergeval zin in. We hebben alles voorbereid met hulp van Nel de zwart, Tina en Nel v Deventer. Hapjes en drankjes zijn door deze dames klaar gemaakt en staan te wachten op de mensen. Jan was, zoals gewoonlijk de eerste, die is altijd bang dat hij te laat is maar hij was welkom. Kort daarna liep "Het Zimmertje" vol, echt, ik had het niet verwacht maar wat gezellig, iedereen had er zin in ondanks het koude weer, dan hebben we het toch niet voor niks gedaan. Ik had op de camping de kerstkaarten, in de vorm van een doosje met kaarsjes er in, gemaakt en die delen we uit aan iedereen, en wat is dat goed aangeslagen, iedereen vond het leuk, het is weer eens wat anders. het was een hoop werk maar dan is het extra leuk als mensen het leuk vinden. De kerstborrel liep als een trein, iedereen had het naar hun zin. Het was weer een geslaagde kerstborrel. Wat wel jammer was, dat door het slechte weer de verrassing niet was aangekomen van omroep Max'. Dan hadden we de ouderen nog meer kunnen verrassen, maar ja je kan niet alles hebben. Wat in het vat zit verzuurd niet zeggen we dan maar. De kerstpakketten kwamen maandag 20 december en we zijn ze gelijk gaan rondbrengen bij de ouderen, al die verbaasde gezichten en wat vonden ze het leuk allemaal, wie krijgt er nog een kerstpakket als je op leeftijd bent. En dit alles doordat Nel de Zwart een mailtje had gestuurd naar "Max Maakt Mogelijk" voor "Het Zimmertje". Dank je wel Nel namens al onze ouderen in de omgeving van Groenoord. Zie fotoboek kerstborrel.

31 december: oudejaarsavond. Voor mij altijd een drukke dag, maar we hebben er zin in. We hebben al een hele voorbereiding gehad maar we zitten aardig op schema. Tafels zijn klaar gemaakt en de cathering heeft de spullen gebracht, wij zetten het zelf zo neer dat de mensen er goed bij kunnen. Ik heb wat voorafjes gemaakt en die kunnen we zo neerzetten. Als ik de laaste hand heb gelegd aan het eten en de gasten binnen zijn laat Joop de plaat met de voorafjes vallen, goed begin dus. Altijd die mannen, je kan ze haast niks laten doen hahahahaha. Maar met wat hulp was het weer zo geregeld. We zetten het allemaal op de tafels en serveren een leuk apperetiefje met een toespraak van mij, daar ben ik zo goed in, maar niet heus. Toen werden Joop en ik verrast met een presentje voor wat we allemaal doen voor de mensen in "Het Zimmertje". Erg leuk en we waren dan ook zeer verrast. Iedereen bedankt, we stellen dat zeer op prijs. Nadat iedereen lekker wat te eten heeft gehaald genieten we gezellig met z'n allen aan de tafel. Het is altijd iets apparts als we oud en nieuw vieren. Helaas waren een aantal ouderen wegens ziekte, niet gekomen, jammer, maar dat heb je met ouderen het zijn mensen van de dag. Na het eten had Harry kareoke geregeld, in het begin was dat wel leuk maar omdat de muziek waar we mee konden zingen zo monotoon geluid gaf was ik het na een paar uurtjes wel zat en ben Harry zijn gitaar maar gaan halen, dat was veel beter. Ook gaan we weer een Zimmerkoor oprichten, we gaan, als we 5 jaar bestaan in 2012, een lied zingen voor ons zelf. Iedereen gaat een anekdote van de afgelopen 5 jaar op papier zetten en daar maken we een lied van. Dan is het de bedoeling dat we dit op ons jubileum gaan voordragen. Heb er nu al zin in. Voordat je het weet is het 12.00 uur en de champage is ingeschonken. Na het aftellen van de minuten wensen we, met ons glas in de hand,iedereen een gelukkig nieuw jaar, altijd een beetje geharrewar in het kleine Zimmertje, we hoeven nog net niet over elkaar heen te lopen maar het scheelt niet veel. We hebben daarna nog gezellig zitten kletsen. Tegen half drie was iedereen naar huis en hebben Joop, Harry en ik alles voorgespoeld zodat het op 2 januari schoongemaakt kan worden. Dit hebben we afgesproken dat we met een aantal mensen ons kantoor en "Het Zimmertje" op gaan ruimen en schoon gaan maken. De kerstboom in de tuin en de kerstversiering in de entréhal moet weg. Dan kan alles van de ramen en deuren en zetten de kerstspullen weer terug in het hok. Nadat we alles hadden schoongemaakt en "Het Zimmertje" weer klaar is voor ontvangst van onze ouderen zijn we moe, maar voldaan lekker naar huis gegaan. Ik bedank dan ook iedereen die heeft meegeholpen, het was weer een gezellige oud en nieuw avond onder elkaar. Zie fotoboek oudejaarsavond 2010.