2008

Januari, de kerstspulletjes zijn verwijderd, "Het Zimmertje" heeft een grondige schoonmaakbeurt gehad en we zijn al weer begonnen met de workshops, er zijn inschrijvingen voor computerlessen dus daar kunnen we binnenkort ook mee starten. Iedereen heeft de draad weer opgepakt en het is weer, als van ouds, erg druk en gezellig. En als alles goed gaat, ga ik, met nog 99 vrouwen, de Leontien's Lady's Ride fietsen, pfffffffff, ben benieuwd hoe dat moet gaan, heb nu al zadelpijn als ik er aan denk. maar ik ga fietsen voor "Het Zimmertje", niet dat we worden gesponsord of zo, maar ik ga mij verkleden met de naam van "Het Zimmertje", ik sponsor mezelf. De bedoeling is dat ik me als een oud dametje ga verkleden en dan de fiets op, zal wat worden. Heb natuurlijk wel zijwieltjes nodig op de fiets dus die moeten er even opgezet worden, anders val ik om natuurlijk. Dit alles gaat in Rotterdam gebeuren op 13 juli, dus jullie kunnen me wel komen aanmoedigen, zal dat zeker nodig hebben. Als er vrouwen zijn die mee willen rijden kan je je nog inschrijven in "Het Zimmertje" voor 14 februari.

Vandaag 21 januari komt de pedicure op bezoek, en we gaan foto's maken van alle vrijwilligers/sters en ik ga daar iets leuks mee doen, het is wel spannend allemaal en iedereen is dan ook erg nieuwsgierig. Maar we gaan niks verklappen. We vonden het heerlijk, een pedicure, die gene die zich hebben laten behandelen lopen op veertjes.(Zie fotoboek). Ook hebben we foto's gemaakt van alle vrijwilligers/sters, een van de foto's heb ik gebruikt om een uitnodiging te maken voor ons 1 jarig bestaan van "Het Zimmertje", daar zijn we zo trots op. Maar wat hebben we veel gedaan in 2007, te veel om op te noemen, maar gelukkig heb ik dit allemaal op de site gezet zodat we met z'n allen daar nog eens op terug kunnen kijken, en dit jaar gaan we op de zelfde voet verder, iedereen is nog steeds, elke dag weer, blij dat "Het Zimmertje" er is.

Inmiddels is het al ver in februari en we zijn druk met de voorbereiding van ons 1 jarig bestaan, de workshops draaien ook goed iedereen is erg enthousiast en morgen, maandagavond, gaan we weer sierraden maken, kijken of iedereen dit weer kan oppakken, ik heb alles voorbereid, iedereen heeft een eigen ring om te kunnen punniken, ja we maken sierraden doormiddel van punniken en dat is zo leuk om te doen, omdat er voorbeelden liggen in "Het Zimmertje" van kettingen en armbanden die ik heb gemaakt zijn er veel mensen die het willen leren, ook als ik ze meeneem naar een hobby winkel, iedereen wil gaan punniken. Het is leuk, appart en je kan je eigen fantasie er in leggen, maar vooral, je gebruikt je handen zodanig, dat het een goede therapie is voor onze ouderen. Vrijdag hebben we feest, dan bestaan we 1 jaar en gaan dat 'smorgens vieren met onze bezoekers en vrijwilligers, donderdag gaan we "Het Zimmertje" versieren met slingers en zullen alles voorbereiden voor de receptie die we geven, vrijdag om 16.00uur. We hopen dan ook dat iedereen komt die we hebben uitgenodigd. En dan nog te hopen dat iedereen in "Het Zimmertje" past. Door de drukte heb ik niet zoveel tijd om de website bij te houden maar ik doe mijn best om er alles in te zetten, dus als ik wat heb gemist mail mij dan A.U.B, ook als er linken of fotoboeken niet goed of helemaal niet werken.

22 februari, we bestaan een jaar, wat een tijd, het is omgevlogen dit jaar en wat hebben we een leuk jaar gehad met z'n allen. Ik werd gebeld door het secretariaat van de Burgemeester W. Verver en die vertelden dat we een taart aangeboden kregen van de Burgemeester voor ons 1 jarig bestaan en met een hele lieve brief, die ik aan iedereen vol trots heb laten lezen, zelf kon ze, door een te drukke agenda, niet komen, maar wat fantastisch dat de Burgemeester onze ouderen hier mee verrast. 'Smorgens ben ik de taart gaan ophalen, het was een taart met een foto van alle vrijwilligers/sters er op. Toen ik in "Het Zimmertje" aankwam met de taart en vertelde dat we die van de Burgemeester hadden gekregen, was iedereen onder de indruk. Een beetje nerveus van alles, werden Joop en ik op een stoel gezet en kreeg Joop dvdtjes en ik een geweldige mooie bos bloemen van alle vrijwilligers/sters voor onze inzet, nu waren wij even sprakeloos. De koffie was gezet en iedereen was zo'n beetje aanwezig dus de taart moest aangesneden worden. We waren net een pas getrouwd stelletje, Joop en ik, we hebben samen de taart aangesneden, nou, het eerste stuk, want toen had Joop het wel gezien en zei," de rest mag jij doen", hahahahaha, geen mannen- werk dus. Met z'n allen hebben we gesmuld en het was super gezellig. Om twaalf uur, we wilden het niet te vroeg doen, hebben we geproost op "Het Zimmertje", ja natuurlijk met champagne, dat hoorde er bij. Ik moet zeggen, na- dat iedereen zich ging voorbereiden voor de receptie, was het opvallend stil in het flat en omgeving. Volgens mij lag het bezoek van die ochtend even de roes uit te slapen. De indrukken zijn ook erg groot als je op leeftijd bent en zeker als je dan nog eens aan de champagne zit, vroeg in de dag, maar het was de moeite waard allemaal, wat genieten deze mensen en dat is zo heerlijk om mee te mogen maken. Wij moesten nog het één en ander doen als voorbereiding voor onze gasten die we hadden uitgenodigd en hebben "Het Zimmertje" dan ook voor een uurtje gesloten. Het kantoor waar Jane en Rob altijd spreekuur houden hebben we een klein beetje moeten verbouwen. Vandaar uit moesten we gaan bedienen anders kunnen we de gasten niet ontvangen. "Het Zimmertje" is daarvoor veel te klein, dus zijn we dan ook heel blij dat we af en toe een beroep kunnen doen op onze buren. Om klokslag vier uur kwam de eerste genodigde, je zag aan de ouderen zo van, nu gaat het komen allemaal. Wie komt onze grote trots "Het Zimmertje" feliciteren met zijn 1 jarig bestaan, nou dat waren er heel wat, geweldig gewoon dat dit klein schalig project zoveel aandacht krijgt. En ik er slapeloze nachten van heb gehad, van, waar laten we al die gasten? maar "Het Zimmertje" zou "Het Zimmertje" niet zijn dat dit allemaal is gelukt. De gasten druppelden binnen, Jane en Eric van Woonplus kwamen binnen en die hebben, zonder dat ze het zelf wisten, voor mij de officiële aankondiging gedaan, ik blij, dat is eigenlijk niks voor mij, Jane had lovende woorden voor ons waar ik toch nog even tussendoor moest zeggen, en dat meen ik echt, dat ook Joop en ik dit niet zonder onze vrijwilligers/sters kunnen doen, die hebben zeker een ook een pluim verdiend. Maar ze waren trots op ons en we kregen, voor "Het Zimmertje" een prachtige bos bloemen. Daarna nam Eric het woord, die was zo trots, en iedereen van Woonplus. Zelfs op het intranet van Woonplus gaat regelmatig een stukje over "Het Zimmertje" rond en als ik dan kijk naar de gezichten van de bezoekers van "Het Zimmertje" zo van, dit gaat over onze trots, krijg ik gewoon kippenvel. Eric begon over de tuin, die gaat deze week van start, dit is belooft door de Gemeente dus maandag ben ik de eerste die aan de telefoon hangt voor het plaatsen van de heg. En Eric vertelde ook, dat we, of openslaande deuren kregen, of een schuifpui en dat is in behandeling, ze waren al komen opmeten dus dat zit wel goed. Maar toen Eric nog een kado had voor "Het Zimmertje" waren we helemaal sprakeloos, Joop maakte de envelop open en wat daarin zat is niet te bevatten. We krijgen een zonnescherm voor in de tuin. Ik wist even niet wat ik moest zeggen, wat een geweldig kado voor die al die mensen die dan heerlijk van de zomer in de tuin kunnen zitten, onder het zonnescherm. Je hoorde gewoon het gefluister door "Het Zimmertje" gaan, we krijgen een zonnescherm wat heerlijk, iedereen van Woonplus bedankt voor dit geweldige kado voor alle mensen die "Het Zimmertje" bezoeken. De receptie was geweldig gezellig, al was het af en toe dat je je in allerlei bochten moest wringen. Alles verliep super, iedereen hielp mee, de hapjes en drankjes werden rond geserveerd en niemand is wat te kort gekomen. We hadden nog taart over en ieder die dat lustte, heeft mee genoten van de taart, hij was dan ook schoon op. Toen alle gasten weg waren hebben we met de vrijwilligers en nog wat mensen die er waren, heerlijk de dag nog eens doorgenomen en wat had iedereen het naar zijn zin gehad. Ze zouden dit wel elke week willen, zo'n fijne dag is het geweest. We hebben de boel de boel gelaten en afgesproken dat we de volgende dag alles met z'n allen gaan opruimen en schoonmaken.

Zaterdag 23 februari, de echte dag dat we 1 jaar bestaan. Iedereen is opgetrommeld en we gaan aan de slag met opruimen en schoonmaken, zonder wat te zeggen is iedereen aan het werk gegaan. De mannen doen het zware werk, het biljart moet weer op zijn plaats, stoelen en tafels weer in "Het Zimmertje" en alles word schoongemaakt en gedweild. Ook in het kantoor van Jane, binnen het uur was alles gedaan en hebben we gezellig met z'n allen met een hapje en een drankje het eerste jaar van dit project afgesloten en gaan we, met nog meer inzet, het tweede jaar in.

Maandag 25 februari, "Het Zimmertje" is weer als vanouds, als of er niks is gebeurd, vol met mensen die lovende woorden hebben over het feest van afgelopen vrijdag. De hele dag horen we niks anders. Ook van buiten af worden we op handen gedragen, nog even en we lopen naast onze schoenen hahahahaha. Maar ze zijn ook al volop met de tuin bezig. Wat kijken de mensen daar naar uit, het was vandaag mooi weer en er werd dan ook regelmatig gezegd, "als we nu al een tuin hadden konden we lekker buiten zitten", maar ze zijn al blij dat het er komt. Nogmaals iedereen bedankt voor alle aandacht en kado's. Zie fotoboek 1 jarig bestaan.

Woensdagmiddag 27 februari, ze zijn begonnen met het plaatsen van de afrastering voor de tuin, en het wordt mooi!! Iedereen die langs loopt staat even stil om te kijken en vinden het een meerwaarde voor de omgeving, dus niet alleen wij van "Het Zimmertje" zijn blij maar ook zeker de mensen die dagelijks voorbij wandelen. En wat er ook nog leuk aan is dat mensen ons nu aanspreken over de heg en gelijk doorvragen wat wij nu allemaal doen, sommigen mensen weten precies wat we doen en willen eigenlijk ook wel eens langs komen, dus wij nodigen ze van harte uit, dus we hebben gelijk een beetje promotie op deze manier. We hopen dat het aan komende week klaar is dan kan de bestrating gedaan worden, dus duimen allemaal.

5 maart en met de tuin gaat het waanzinnig, de heg staat en de tuin is vandaag leeggehaald met groot geschut, een graafmachine is over de nieuw aangelegde heg gegaan en heeft op die manier de tuin leeg geschept. Gelukkig, alle hondepoep is verwijderd, nu kunnen we dadelijk met een gerust hart buiten zitten en genieten, als alles goed gaat komen ze morgen 6 maart eerst egaliseren en gaan alles aantrillen. De mensen die langs de tuin lopen vinden het een meerwaarde van de omgeving, en wensen ons succes. Ik heb er vast al een fotoboek ingezet met foto's van de aanleg van de tuin, zie fotoboek "aanleg van de tuin".

Woensdag 19 maart, de tuin is bijna klaar, het is heel veel werk geweest maar het hij is mooi!!!! De mensen kunnen gewoon niet wachten om te gaan wroeten, er is al druk gespeculeerd welke plantjes er in gaan en wat ze allemaal kunnen gaan doen in de tuin, en dan niet te vergeten om heerlijk buiten te kunnen zitten, er zijn mensen die zelfs hun vakantie hebben afgezegd om heerlijk, met z'n allen in de tuin te kunnen zitten, dan zijn ze niet alleen en hebben altijd aanspraak, dus het gaat er op neer komen dat we in het weekend ook open gaan, iedereen is daar een voorstander voor. Het volgende project is dat we gaan kijken voor mooie bakken die we in de tuin kunnen zetten zodat een ieder wat kan gaan doen met plantjes en bloemetjes. Ook staat de pasen voor de deur en we gaan twee paasdag een paasbrunch organiseren, ook hier is weer veel werk aan de winkel maar het gaat weer erg gezellig worden, voor die tijd gaan we nog paasstukjes maken, deze week hebben we wel elke avond wat gedaan en vragen we ons soms af waar we de tijd vandaan halen. Ook ga ik nog even tussen door naar de camping om de caravan neer te zetten en alles weer een plaatsje te geven en dan kijken of ik tijd kan vinden om te kunnen gaan genieten van de zon en wat rust want er is nog veel werk aan de winkel dus gaat het denkwerk gewoon door.

Donderdag 20 maart gaan drie mensen gezamelijk naar Assen, een verslag van Paula Gravelijn en Tiny Koekenbakker. Het was voor ons vroeg opstaan, 8 uur naar beneden om met de bus naar station Schiedam te gaan. Wat jammer nou, we dachten echt dat iedereen vroeg op zou staan, om ons uit te zwaaien. Nou het zijn de vaste bezoekers van "Het Zimmertje" vergeven.(grapje). We wilde op het station met de lift naar beneden, nou vergeet het maar. Dan maar met de roltrap, nee toch, buiten gebruik. Hup dan maar met de trap. Puffend op het perron met de trein naar Rotterdam. Daar aangekomen ja, ja u raad het al, met de trap naar beneden om naar ons overstap perron tegaan en weer met de trap naar boven. Dit is op de heenreis zo'n 12 keer gebeurd. Dus ons ochtend gym hebben we puffend en steunend gedaan. 11.30 uur waren we in Assen op naar het Chineese terracotta leger, maar eerst even een bakkie doen. Goh, dat moesten we betalen en dat zijn we niet meer gewent door die gratis koffie in "Het Zimmertje". Het was een hele belevenis om die prachtige beelden te zien, Jan Duifhuizen bleef maar foto's maken. Na het bezoek aan het terracotta leger even naar het Centrum om een hapje te eten maar er werd eerst gewinkeld, natuurlijk bij Action, Jan kocht drie afwasborstels, het scheelde daar wel € 0.20 en dat laat je toch niet in de schappen liggen!!!! Maar de tijd liep door en we moesten terug naar het station met de trein naar Den Haag Centraal, overstappen zonder trappen te lopen, wat een zegen. We kwamen om 20.00 uur aan op het plein en hebben heerlijk bij Jan een drankje en een hapje genuttigd. Daarna zijn we moe maar zeer voldaan naar huis en heerlijk naar ons bedje gegaan. De reis is echt een aanrader. Tiny-Jan-Paula.

Maandag 23 maart, het is tweede paasdag, iedereen heeft eerste paasdag gevierd bij kinderen of andere familieleden, want tweede paasdag is er een brunch in "Het Zimmertje", en dat wil niemand missen. Ik stond om 8 uur smorgens al in de keuken om mijn culinaire hoogstandjes te maken, samen met Harrry. De tafels hadden we al een dag van te voren klaar gezet en opgemaakt, dus Joop kon alles zo neerzetten, het was best aardig wat dus het was een goede gymnastiek, trap op trap af, gelukkig woon ik één hoog. Op het laatst heb ik de broodjes gebakken zodat ze lekker warm waren als we gaan eten. Het probleem was dan wel dat ik geen tijd voor mezelf had om me om te kleden. Ik kwam om kwart over twaalf "Het Zimmertje" binnen gelopen met de laatste gebakken broodjes en kreeg applaus voor de brunchtafel, echt leuk om zo, na 4 uur in de keuken te hebben gestaan, binnen te lopen. Na wat uitleg wat er allemaal op de tafels staat, valt iedereen aan, het smaakt geweldig, Joop had koffie en thee gezet, er was melk, volle of halfvolle, ja wij denken aan alles, jus orange eigenlijk te veel om op te noemen, maar niemand hoeft iets te kort te komen. Het was super gezellig en ontspannen. Na heerlijk gegeten te hebben en alles opgeruimt hebben we de film van het 1 jarig bestaan bekeken met z'n allen, Nel en Cock v Deventer kwamen ook gezellig mee kijken en we hadden voor onze vrijwilligers/sters (die vreselijk hard hebben gewerkt met het 1 jarig bestaan) nog een verrassing, ik had nl. handdoeken laten maken met "Het Zimmertje" 1jaar er op. Allemaal vonden ze het geweldig en een leuk aandenken aan het afgelopen jaar waar ze zoveel plezier aan hebben beleefd met elkaar.

Inmiddels is het al weer 29 maart en we zitten op de camping, de tuin valt wat tegen, tegels liggen niet zoals het zou moeten zijn en ben dan ook druk bezig om dit in orde te krijgen. Maar we zijn druk met het opzetten van onze voortent, dit verloopt ook niet zo als het moet zijn, we zijn een plaatsje verschoven, dus van plaats 5 naar plaats 6, en dat verschil is duidelijk heel erg groot, de grond verloopt hier zo erg dat we al twee dagen bezig zijn om de vlonders er waterpas in te krijgen. We hebben vannacht een erge storm gehad en om half 6 smorgens vloog de voortent dan ook de lucht in, een ieder weet dat als je de eerste dag op de camping aankomt alles op zijn elf en dertigst gaat, ff een bakkie bij die en dan weer bij die, dat is wel relexst maar schiet niet echt op en als er dan een storm op komst is die je niet van te voren aan ziet komen is dat erg lastig. Maar ja, we hebben geen schade en zijn dan ook de hele dag bezig geweest om de vlonders er goed, in te leggen. Maar het is gelukt, ze liggen er in en morgen kan ik alles op zijn plaats gaan zetten. We hebben niet zoveel tijd wand woensdag moeten we al weer terug, dan hebben we een debat met de Burgemeester dus opschieten is wel geboden. Het is allemaal gelukt, de voortent staat, nog wat kleine aanpassingen en dan kunnen we gaan genieten, als alles het toe laat. Voorlopig gaan we 2 april alweer naar huis, dan hebben we een debat, donderdag 3 april seniorenmiddag en iemand van de gemeente komt (op ons verzoek) de tuin bekijken, nou ja tuin, het is meer een doucheput, ben erg benieuwd wat ze er van gaan zeggen, en zaterdag 5 april gaan we een dagje uit met "Streven doet Herleven" en hopen dan een zondag terug te kunnen naar de camping, maar voorlopig genoeg te doen.

5 April, vandaag gaan we een dagje uit met z'n allen, vroeg in de morgen zat Mevr Verstijnen (mieppie) al braaf in de hal te wachten, ze was veel te vroeg, maar dacht, dan ben ik er vast en kunnen ze niet zonder mij vertrekken. In de tussen tijd liep "Het Zimmertje" vol met de mensen die zich hadden opgegeven om mee te gaan, iedereen was vol verwachting op de bussen die zouden komen om 9.00 uur, wij wachten en wachten maar geen bussen, dus je kan wel nagaan hoe ik me voelde, er kwam stoom uit mijn oren, ik denk alles goed geregeld te hebben en dan gebeurd er dit. Ik naar huis om mijn email's na te kijken of alles wel klopte en gelijk bellen naar het Rode kruis maar alles wat ik kreeg was een antwoordapparaat dus, wat nu. Inmiddels was het even voor 10.00uur en op die tijd moesten we al in de zaal zitten, dus dan maar de RTC bellen en die hadden wel 4 taxi's voor ons en ze zouden ze gelijk sturen. Net toen ik had opgehangen met de RTC kwamen de busjes van het Rode Kruis de stoep oprijden, dus ik als de haas de RTC weer terug gebeld dat de busjes er waren, pfffffffffff, wat een begin van een leuke dag. De mensen die de busjes bestuurden van het Rode kruis hebben wel duizend maal excuus aangeboden maar zij worden ook maar gestuurd en de fout ligt op kantoor. Nou we stappen snel in en gaan op weg naar Rotterdam. We kwamen op plaats van bestemming en onze plaatsen waren al in beslag genomen door andere mensen, dat was heel jammer, nu hadden we niet zo'n goede plek, maar ja, we waren er en gaan er het beste van maken. We kregen koffie maar het gebak was al op, dat hadden anderen al voor ons gedaan, die dachten, we kunnen er wel twee nemen, dus alles zat tegen. Voor mij maakt het niks uit maar vind het toch jammer voor mijn mensen. Maar goed, we laten de pret niet drukken en gaan gewoon genieten. De bingo kaarten werden verkocht dus we gaan ons storten op de hoofdprijs, dachten we, maar er was niemand met een prijs, misschien de volgende ronde. Inmiddels kregen we een heerlijke krentenbol en broodjes, koffie thee melk limonade, het kon niet op. En al die tijd was er live muziek van de "Jumping Stars" dus we konden nog uit volle borst meezingen en de stress van vanmorgen even vergeten. Hapjes en drankjes werden flink genuttigd met de gratis consumptie bonnen die we bij binnenkomst hadden gekregen. Er stonden ook nog leuke kraampjes waar we gezellig even langs konden lopen en heerlijk van de chocoladefontijn genieten, met een stukje marsepijn kon je dan dopen in de chocolade, natuurlijk kon je heerlijke bonbons kopen, die werd dan ook gelijk genuttigd. Ondertussen waren er mensen bezig om het koude en warme buffet op te zetten, wat een hoop werk maar een geweldig gezicht al dat moois aan eten, super gedaan door de catering van Henk Roos en zijn medewerkers. Het was fantastisch. Op de foto's kun je zien hoe het er allemaal uitzag. Jammer dat je het niet kan proeven maar geloof me, het smaakte voortreffelijk. En dan krijgen we als toetje nog poffertjes met ijs, dus iedereen heeft gesmuld. Al met al was het toch een waanzinnige leuke dag, de busjes waren nu wel op tijd en hebben ons weer veilig terug gebracht. Iedereen was om half negen thuis en hebben een heerlijke dag gehad. Zie fotoboek 5 april.

6 april, gisteren had ik er al last van, kiespijn, vreselijk. Na ons uitstapje thuis gekomen ben ik gaan douche, inmiddels kwam Harry ook thuis maar ik kon niet meer uit mijn ogen kijken van de pijn dus met de nodige medicatie naar bed, ik ben de nacht door gekomen, vraag me niet hoe maar vandaag naar de camping zit er niet in, Harry heeft gebeld naar de tandarts en daar kunnen we terecht rond 12 uur, en onze eigen tandarts ook nog, dus dat is een geluk bij een ongeluk. Terug van de tandarts, en heeft na een verdoving van de kies, die echt niet leuk was, mijn kies open gemaakt en er spul in gedaan om mijn zenuw te doden, maar dat is geen leuke zaak, wat een pijn, we hebben inmiddels weer terug gebeld naar de tandarts omdat de pijn ondragelijk is, maar ik moet wachten tot dat de 8 uur voorbij zijn dan moet het minder gaan worden. Het is nu 18.30 uur en kan nog niet zeggen dat ik pijn vrij ben, het doet nog steeds vreselijk veel pijn dus de camping zit er voorlopig niet in, als het morgen niet over is ga ik de tandarts weer een bezoekje brengen, zal die best wel leuk vinden. 7 april: Zo weer bij de tandarts geweest en heeft een twee kies helemaal open gemaakt, dodend spul in gedaan en dat moet het dan zijn, ik heb een penicilline kuur en pijnstillers meegekregen en we konden gewoon naar de camping. Nou, gewoon was wat overdreven, ik had zoveel pijn dat ik wel uit een rijden auto wilde springen, maar na de kuur die dag te hebben ingenomen werd de pijn minder maar mijn gezicht dikker. Ik ben in iederegeval blij dat ik dit stadium door ben, dus we kunnen ons dagelijkse leven weer oppakken.We zitten op de camping en hebben een heerlijk zonnetje af en toe, dus we gaan de goede kant op, heb ik even tijd om mijn website te updaten.

20 april: we gaan naar huis, er moet een hoop gebeuren voor "Het Zimmertje" dus werk aan de winkel. We krijgen een dinsdag bezoek en zal ik vertellen hoe het "Het Zimmertje" eigenlijk tot stand is gekomen, de tuin moet ook aangepakt worden omdat er vele tegels niet goed liggen en gevaarlijk zijn voor ouderen en zeker met een rollator. Dinsdagavond moet ik naar de herhaling van een reanimatiecursus en donderdagavond hebben we WBO vergadering, dus weer druk zat. Maandag 21 april, ik heb met e gemeente gebeld voor de tuin en die zouden het doorgeven aan de stratenmakers om de stenen die niet goed liggen te veranderen, de volgende dag zijn ze begonnen en gelukkig is dat allemaal goed gekomen, het had wel wat voeten in de aarde maar oké, we zijn er blij mee en de mensen kunnen eindelijk zonder problemen te tuin in. Van Woonplus kreeg ik een telefoontje dat ze een tuinset voor ons hebben, nou wat waren we blij, we zijn vrijdags het tuinset op gaan halen en wat was het mooi, het is van hardhout en zeer stevig. Er moesten wel wat maatregelen getroffen worden, zoals een beveiliging voor de tafels en stoelen anders is het de volgende dag al weer weg, dus inkopen doen. Zaterdag hebben we het hele tuinset in speciale olie gezet voor bescherming en het werd er alleen maar mooier op. Ook moest er aarde in de tuin rondom gestort worden, nou we hebben al drie keer met de auto heen en weer gereden en onze auto ging dan ook haast door zijn voegen van de aarde, er zijn nu al meer dan 40 zakken aarde van 40 liter in gegaan, en dan moet er nog meer in, maar we laten eerst allemaal eens goed aanslaan. Donderdag 24 april zijn de mannen naar "De Delft" geweest, een verslag van Harry hier over.

Ja,als jullie er donderdag veel aan willen hebben dan wil ik graag dat je vanavond om half acht in "Het Zimmertje" bent, dan kan ik alvast het een en ander uitleggen over de bouw van, en het hoe en wat over " De Delft ". Aldus Ed den Brabander op dinsdagmiddag 22 april, tegen de mannen die met deze excursie mee wilden gaan. Dit geeft meteen al een beeld over Ed, vaste bezoeker van " Het Zimmertje " , een man van tachtig lentes, die alles wat hij doet,meteen maar zo goed mogelijk uitvoert en zo weinig mogelijk aan het toeval overlaat. We werden uitgebreid voorgelicht over het wel en wee van " De Delft " Een project om een zo exact mogelijke kopie na te bouwen van een voor de Nederlandse kust gezonken linieschip, welke na afloop van een zeeslag voor de Nederlandse kust tussen een Engelse en Nederlandse vloot, zwaar beschadigd, door de Engelsen als oorlogsbuit op sleeptouw werd genomen maar in een storm verging. Dit wrak is in de negentiger jaren van de vorige eeuw door een Scheveningse visser ontdekt. Door een vaste groep duikers wordt er sindsdien gekontroleerd naar gedoken. Alle bijzonderheden worden vastgelegd en deze informatie wordt mede gebruikt door een enthousiaste groep vakmensen, maar vooral vrijwilligers en jonge mensen in een vakopleidingsprojekt om op een werf in Delfshaven dit schip opnieuw te bouwen en uiteindelijk uit te laten varen. Het originele schip is op nog geen tweehonderd meter van de huidige werf in Delfshaven gebouwd. Ed den Brabander heeft er op donderdag een geweldige, deskundige rondleiding van gemaakt, waar de mannen echt van genoten hebben. Er zijn veel foto's gemaakt en ook nog een videofilm waarvan inmiddels ook een d.v.d. is gemaakt om alle indrukken nog eens opnieuw te beleven. Duidelijk is, dat op deze werf wel hele prachtige dingen worden gemaakt en een van de uitdagingen waarmee Ed zich bezig houdt, is het met de hand maken van zogenaamde " blokken " zeg maar katrollen, en waarvan er op " De Delft " maar liefst zo'n duizendvijfendertig nodig zullen zijn. Wij kunnen u van harte aanraden eens naar deze werf in Delfshaven te gaan en het met eigen ogen te aanschouwen. We hebben het na afloop van de rondleiding onder het genot van een drankje in het restaurant van de werf met z'n allen allemaal uitgesproken, dat Ed den Brabander wel een heel bijzondere vrijwilliger op deze werf is.

Moe maar voldaan wat we allemaal hebben gedaan voor "Het Zimmertje" gaan we weer terug naar de camping het is inmiddels 1 mei. De fotoboeken zijn bijgewerkt.

Verslag vanuit de camping: Maandag 5 mei, Nel van Deventer is jarig en dat houd in wat lekkers bij de koffie, Nel, van hier uit nog gefeliciteerd. Op woensdag kwam Jan Duifhuizen met een grote parasol, het weer is zodanig omgeslagen dat er niet in de tuin gezeten kon worden zo heet was het daar, maar wat een uitkomst zo'n parasol, kunnen de mensen heerlijk buiten genieten in de schaduw van de parasol tot dat we de schuifpui hebben met een markies er boven, bedankt Jan. Donderdag op verzoek van Jane zijn, Joop Alie en Paula gaan meedenken over het Zomerfeest, wat er besproken is houden we nog even geheim. Verder loopt alles gesmeerd en zijn we nog steeds heel erg blij met ons onderkomen. Foto's plaats ik later als ik wat meer onderwerpen heb.

Vandaag 10 mei: We hebben fantastisch weer en het kost dan ook moeite om in deze hitte mijn website bij te houden. Het Pinsterweekend staat voor de deur en het weer blijft geweldig, dus ik hoop dat de ouderen lekker van de zon kunnen genieten in de tuin. Gisteren hebben we de boot te water gelaten en de motor uitgeprobeerd, en dat ging allemaal geweldig, morgen komen de kinderen voor een paar dagen en ik hoop dat ze het naar hun zin gaan krijgen, we moeten het één en ander aan gaan passen om te slapen maar zal best wel lukken.

Zondag 18 mei, we hebben niet zulk denderend weer maar genieten nog steeds, het is heerlijk rustig op de camping en we doen achterstallig onderhoud aan boot en caravan. Volgende week gaan we voor een weekje naar huis, we gaan een dagje weg met de zaak van Harry en ik moet naar de tandarts, mijn kies moet nog steeds behandeld worden, dan gaan we kijken met de mensen wat voor plantjes en bakken we gaan plaatsen in de tuin, de schuifpui is opgemeten en dat kan enkele weken duren voor dat die geplaatst kan worden, maar er zit schot in de zaak. Later meer.

Maandag 19 mei hebben we zelfs een kleine vergadering gehad voor het Zomerfeest, alle onderkomens waren vol en ja dan is er "Het Zimmertje", daar kan alles ondanks dat we klein zijn, er werd wat lekkers meegenomen en iedereen had het naar hun zin gehad. fotoboek: vergadering_Zimmertje

27 mei, we hebben bezoek gehad in "Het Zimmertje" en we hebben heel wat kunnen vertellen en laten zien, de mensen waren erg onder de indruk en dat vinden wij dan weer leuk. Fotoboek: bezoek_mei.

Woensdag 4 juni: We zijn al weer meer als een week thuis en zijn druk bezig geweest in de tuin van "Het Zimmertje", leuke plantjes in de bakken gezet, Joop had nog lampen op zonne energie en Jan duifhuizen kwam met kaboutertjes die onder lampjes staan. We genieten van de mooie tuin die we hebben. Inmiddels hebben we twee konijntjes en die worden heerlijk verwend, ze zijn gedoopt met de namen "Louis" en "Zimmie", hoe kan het ook anders. Iedereen wil met ze kroelen en daar genieten Louis en Zimmie met volle teugen van. We hebben ook een vogelhuisje om vogeltjes aan te trekken maar we zijn de hele dag bezig om de kraaien te verjagen, wat een ellendige beesten zijn dat, ze vernielen ons hele huisje, dus daar moeten we nog wat op verzinnen, maar met z'n allen zal dat best wel lukken. De dagelijkse dingen gaan gewoon door en als het maar een klein beetje mooi weer is gaan we buiten zitten, er zijn al dagen geweest dat we heerlijk in de tuin hebben gegeten, het was veel te warm om in huis te zitten. Mevr Versteinen vertelde, toen ze een boterhammetje thuis ging eten zich zo eenzaam voelde dat ze blij was dat ze weer gezellig bij ons kon komen zitten in de tuin, de mensen komen nu weer eens buiten, ze hadden anders de hele dag binnen gezeten. Al met al is iedereen nog steeds zo gelukkig met "Het Zimmertje". We wachten nu met smart op de schuifpui, we moeten nu alles door het raam doorgeven, dit is niet zo erg maar als iemand moet plassen moeten ze toch helemaal om lopen en dat is voor iemand die slecht ter been is een handicap. Maar de schuifpui is besteld en we hopen binnen een paar weken dat die wordt geplaatst. We zijn dan ook, als het mooi weer is, in het weekend ook open, we bellen dan bij mensen aan en vragen of ze buiten komen spelen, en we hoeven dan niet lang te wachten of de tuin zit vol.

Vandaag is het donderdag 26 juni, en er is weer heel veel gebeurd in die tussentijd, ze genieten van de tuin, met mooi weer dan, de ouderen hebben snel last van wind of kou, wij willen nog wel eens blijven zitten maar dan is het voor die mensen al te koud, maar ze genieten heerlijk en zeker van elkaar. De konijntjes hebben het ook vreselijk naar hun zin en worden dan ook heerlijk vertroeteld door de ouderen, ook de kleinkinderen vinden het geweldig dat we konijntjes hebben, Louis en Zimmie (zo heten ze) zijn dan ook een aanwinst in "Het Zimmertje". De verzorging doen de mensen allemaal zelf, hebben ze weer iets om voor te zorgen. Ik zit nog steeds op de camping en moeten wegens een begravenis naar huis, maar ik krijg het druk, krijg regelmatig telefoontjes van instanties en vragen dan of ze mogen komen kijken in "Het Zimmertje" en dat vinden wij allemaal geweldig, kunnen ze zelf eens zien hoe de ouderen van Groenoord genieten van hun onderkomen. Het is klein maar wat hebben we daar al heerlijke dingen kunnen doen voor die mensen. Ik krijg elke week van Joop een verslag van de week met foto's er bij en die zal ik plaatsen, dus het is een kleine inpressie van wat er gebeurd als ik er niet bent, je zal zien het gaat allemaal gewoon door, zo heeft iedereen zijn eigen taken, of het nu om schoonmaken gaat of een dienst draaien, iedereen doet het met liefde. fotoboek "zomaar een week".

Zaterdag 28 juni: We gaan naar huis we moeten en hoop doen, wassen strijken en in "Het Zimmertje" is er vast wel een hoop te regelen, en er staan nog een paar vergaderingen op de agenda. Zondags was het mooi weer en werden we gebeld door Joop dat de koffie klaar was en ze heerlijk in de tuin zaten, het is geweldig die tuin, de mensen zitten anders alleen thuis en nu zijn ze heerlijk buiten en genieten van de aanwezigheid van andere mensen waar ze een praatje mee kunnen maken. In die week werden we verrast met een stroomstoring, voor sommige bewoners duurde deze de hele dag, maar alles is weer geregeld, het was in "Het Zimmertje" even alles uit de kast trekken, we konden geen koffie zetten en onze fantasie werd even getest, iedereen was in rep en roer maar we hebben het voor elkaar gekregen, wij hadden koffie en thee voor iedereen, het jammere is dan wel dat de lift het ook niet doet en er ouderen zijn die dan niet naar boven of beneden kunnen. Maar "Het Zimmertje" zou "Het Zimmertje" niet zijn om daar ook weer een oplossing voor te vinden en dat is allemaal goed gekomen. Helaas hebben we de konijntjes, wegens omstandigheden weg moeten doen, we hebben er een goed adres voor gevonden maar we blijven het jammer vinden, ze waren zo lief, we hopen dat ze op hun nieuwe adres het naar hun zin hebben, we gaan zeker eens kijken hoe het met ze gaat. Donderdag 10 juli smorgens om kwart over zeven komt er een schuifpui het plein oprijden, we hadden geen bericht ontvangen, van wie dan ook, dus we wisten niet of die voor ons was gepland, wij naar beneden en ja hoor, de schuifpui was voor "Het Zimmertje", we hadden één probleem, de radiator was nog niet verplaatst de buitenpui zat er nog in en we zouden, wegens een reparatie aan de kabel, die ochtend geen stroom hebben dus dan is het niet zo makkelijk om een schuifpui te plaatsen.De aannemer werd gebeld en die was snel terplaatse, de schuifpui ging nog een nachtje mee naar de opslag en zou de volgende dag worden geplaatst. De buitenpui werd gestript en de radiator werd omgelegd en wij zaten ineens in de puinhoop. We hadden door de schrik niet eens gereageerd, wel de kussens van de buitenstoelen snel verplaatst maar voor de rest was alles ineens wit van de kalk. We wilden ook gewoon open gaan om 10.00 uur en de mensen mee laten genieten van al die spanning voor de schuifpui dus moesten we toch iedere keer een natte doek over tafels en stoelen halen. Maar het had wel wat, al dat gedoe en net toen de aannemer met een drilboor de pui aan wilde boren viel de stroom uit, hoe kan je het verzinnen! Dus had de aannemer geluk en moest hij alles met de hand verwijderen. Die zelfde dag hadden we ook de Zomerborrel bij het Groenoordhuis en zou, wethouder Maarten Groene, officieel het Groenoordhuis bordje onthullen. Toen we opgeruimd hadden en een beetje schoongemaakt zijn we met een paar mensen naar het Groenoordhuis gegaan, het was er vreselijk gezellig, hapjes, drankjes, waren er volop en het leuke ervan was, het was multicultureel, geweldig. Een groot compliment voor alle vrijwilligers/sters die hieraan hebben meegewerkt. Vrijdag 11 juli, om 7 uur in de ochtend waren we al aanwezig in "Het Zimmertje" vandaag wordt de schuifpui geplaatst, alles is voorbereid en nog geen minuut later kwamen de mensen al met de pui aanrijden, de koffie was al klaar en na en bakkie koffie gingen ze aan de slag, en wij maar denken dat we het ergste hadden gehad, dat was even verkeerd gedacht. Na het verwijderen van het grote raam werd er met een grote moker de onderste stenen eruit geslagen, wat een troep heb je daar van, nu moesten we weer iedere keer alles schoonmaken omdat we, ook nu, gewoon "Het Zimmertje" wilden openen. De hele dag kwamen er mensen kijken hoe mooi het allemaal word en genoten van alles wat er gebeurde maar het liep allemaal perfect, stukje voor stukje zagen we dat het nog maar een kwestie van tijd was en de schuifpui zou er in zitten, we zaten al af te spreken hoe laat we zouden gaan schoonmaken als alles klaar zou zijn. Om 13.00 uur was het dan zover, de schuifpui was een feit, hij zat er in en wat is dat mooi geworden zeg, het is net of "Het Zimmertje" groter is geworden, heel veel licht er bij gekregen, en vooral een nooduitgang waar ook rolstoelen doorheen kunnen, wat zijn we er blij mee. De mannen die de schuifpui hebben geplaatst hebben goed werk afgeleverd, ze krijgen koffie en wij zijn aan de slag gegaan met de grote schoonmaak, alle kastjes leeg en de glazen heb ik mee naar boven genomen en in de vaatwasser gedaan, de rest wassen we gewoon af. We hebben het kantoor van Jane ook maar meegenomen, daar lag ook allemaal stof en kalk. Nadat alles was schoongemaakt hebben we nog even zitten genieten, we mochten nog geen ramen zemen dus dat doen we morgen, kunnen we gelijk de vlinders er op plakken zodat er niemand tegen de schuifpui aan loopt. Namens alle bewoners en bezoekers van "Het Zimmertje" dank aan Woonplus, we zijn er super blij mee. Zie fotoboek "schuifpui".

13 juli: ik had het al eerder gemeld, maar vandaag is het dan zover! We gaan de Leontien's Ladies Ride fietsen. Het zal me een klap geven, we zouden verkleed gaan en ben dan ook benieuwd wie en hoe, dit heeft gedaan. Ik ga natuurlijk reklame rijden voor ons "Zimmertje", en verkleed als een dame op leeftijd. Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar ik denk zelf dat ik niet om aan te zien was. Maar het is voor een goed doel en daar doe ik alles voor. sMorgens liep ik in vol oornaat "Het Zimmertje" binnen, sommigen herkenden me niet eens maar vonden het allemaal erg leuk dus we gingen er voor. Op weg naar het Koperpad, daar zouden de Groenoorders verzamelen en kregen we groene T-shirts zodat we elkaar zouden herkennen. Het was er nog niet zo druk we waren redelijk op tijd, maar na een half uurtje liep het storm, iedereen verzamelde zich en moest zijn groene T-shirt afhalen. De vrachtwagen van Irado had een verrassende lading, niet alleen fietsen maar er kwam nog meer uit, het was grote hilariteit en we hebben er dan ook vreselijk om gelachen toen er ook mensen uitgeladen werden uit de vrachtwagen. Maar goed, het was tijd voor een groepsfoto en daarna gingen we op weg naar de start. We waren allemaal een beetje gespannen, sommigen wisten eigenlijk nog niet eens of ze nou de 35 kilometer of de 69 kilometer gingen fietsen. Eenmaal aan de start gearriveerd, was het wachten, wachten en nog eens wachten, en we werden elke 5 minuten verder ingepakt door fietsen en mensen. We hebben zo'n twee uur staan wachten totdat er eindelijk beweging kwam in de onmenselijke lange rij van vrouwen die gingen fietsen. Er waren er 5000, dus kan je wel een beetje bedenken hoelang die rij was, er was geen eind of begin te zien. Maar om een uurtje of half twaalf misschien wel kwart voor twaalf konden wij gaan fietsen, we hadden een beetje wind en af en toe en zonnetje, omdat we een beetje gesplitst waren vanwege al die vrouwen die er tussen kwamen toen we in de rij stonden te wachten op de start, hebben we onderweg een kleine stop gehad om alle Groenoorders bij elkaar te krijgen, dat was wel voor korte duur, het waren zoveel Groenoorders dat het niet bij te houden was en Yvonne Martijn gaf het op en is zelf ook lekker haar Ride gaan fietsen. Het was wel jammer dat dit niet goed verliep, maar het was de eerste keer en dat is dan voor een volgende keer een aandachtpunt. Maar ik fietste met de reklame voor " Het Zimmertje" maar onderweg hoorden we toch regelmatig de naam vallen dus het was niet voor niks. Het was dus duidelijk te lezen, ook had ik krulspelden in en werd regelmatig aangesproken dat mijn krulspelden er wel uit konden omdat mijn haar allang droog was, toch leuk. Na 4 kilometer, wij dachten dat we al een kilometer of 10 haden gereden, hadden we een koffie stop, aangezien dat we allemaal heel erg moesten plassen werden de Dixie's bestormd met vrouwen, en als je met 5000 vrouwen fietst, weet je wel wat er gebeurd, in de rij om te plassen, we hebben 3 kwartier gestaan om onze nodige behoefte te doen. Maar we waren opgelucht en wilden nu wel een bakkie koffie. Maar ja, dat ging niet op, we gingen weer verder fietsen, dat is niet echt een relexte pauze maar we gaan er weer voor. Het was heuvel op en heuvel af, sommige heuvels konden we niet eens fietsen dus lopen dan maar, de benen begonnen al een beetje tegen te werken en omdat ik op een gegeven moment alleen samen met Pat fietste en Pat het ook al moeilijk begon te krijgen werd het steeds zwaarder. Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen voorbereiding had kunnen doen, veel te druk met andere dingen, die gewoon moesten gebeuren, maar wilde dit niet voorbij laten gaan en zeker niet omdat ik had beloofd om mee te doen en wilde ook "Het Zimmertje" uitdragen. Gelukkig kwamen op een dijk Ton Vuisting tegen, die reed samen met iemand van de politie op een tandem, wat een hele prestatie is als je 85 jaar bent en meerijdt voor een goed doel, borstkanker, ik neem er mijn petje voor af, maar jammer genoeg hadden ze pech met de tandem, de trappers stonden een richting uit en dat is wel een beetje lastig fietsen. Dus voor Pat en mij een reden om af te stappen. We staan te praten en daar kwam Harry met Joop en Marius aan rijden met de bus, die maakte foto's en filmde alles, een goed moment voor Pat en mijzelf om ons af te vragen wat te doen, gaan we verder of houden we het hier voor gezien? Dat laatste werd het, we stoppen er mee, we hebben een heel eind gereden en daar zijn we trots op, we wilden heel graag verder maar soms moet je beslissingen nemen die je eigenlijk niet wil. De tandem gaat in reparatie en daarna nemen ook Ton met haar maatje een beslissing om een kortere route te nemen naar het eindpunt en lekker te gaan genieten van het evenemententerrein waar vanalles is te doen. We hebben er geen spijt van gehad, we hebben genoten van alles wat er gebeurde op het evenemententerrein en konden ook de edele delen wat rust gunnen. Het is een geweldige belevenis wat we hebben meegemaakt en bij leven en welzijn gaan we toch eens beraden om dit eens goed voor te bereiden, en, misschien, volgend jaar weer een kans te wagen om weer mee te doen met de "Leontien's Ladies Ride" maar dan wel getraind! Het is een waanzinnige belevenis en je doet het nog voor een goed doel ook, wat wil je nog meer, het is echt een aanrader om hier aan mee te doen. Zie fotoboek "Leontien's Ladies Ride"

Zaterdag 23 augustus: Het is weer zover, we gaan een dagje uit met "Streven Doet Herleven" en dit keer gaan we varen met de "Spido", iedereen is er een beetje nerveus van en kunnen niet wachten tot het zover is. Ik heb nog even een mail gehad van het "Rode Kruis" om te checken hoelaat de busjes er moeten zijn, niet dat, zoals de vorige keer, ze een uur te laat komen want dan missen we zeker de boot. Maar om half negen komen ze al aanrijden, ik opgelucht dat dit in ieder geval goed verlopen is. Onderweg kijkt iedereen goed waar ze zijn, het is al zo lang geleden dat sommige mensen in Rotterdam zijn geweest, en genieten van de rit naar de Esch, want, daar ligt de boot op ons te wachten. We stappen aan boord, het is even zoeken naar een plaatsje zo druk is het, we kunnen niet met z'n allen bij elkaar zitten maar dat mag de pret niet drukken, we krijgen koffie en wachten tot dat iedereen aan boord is. Het is een hele organisatie, al die mensen die slecht ter been zijn of in een rolstoel zitten. Het Rode kruis is dan ook erg druk op zo'n dag. Als we gaan varen is het geweldig, wat een haven heeft Rotterdam, we hebben prachtig weer en kijken onze ogen uit, ook kunnen we helemaal naar het bovenste dek, heerlijk in het zonnetje kijken naar alles waar we voorbij varen. De mannen genieten ook en wisselen gesprekken uit, waar vroeger alle bedrijven zaten of waar ze hebben gewerkt en/of voeger vaak kwamen. Geweldig als we op deze manier mensen kunnen laten genieten. De hele dag was een dag om niet te vergeten.Levende muziek,we hebben bingo gespeeld, aan een loterij meegedaan, heerlijk gegeten en tussendoor genieten van de omgeving waar je aan voorbij vaart. We hadden geluk dat de boot even een rondje maakte langs de "ROTTERDAM" .Wat een geweldige boot, echt een trekpleister voor Rotterdam. Af en toe werd er uitleg gegeven waar we aan voorbij vaarden, zo kwamen we langs een ponton waar alleen maar casco's op lagen, zonder iets, kale boten op elkaar gestapeld, 13 stuks. Deze worden in China gemaakt en hier, worden ze in verschillende havens, helemaal afgebouwd van binnen. Om 19.00 meerden we aan en werden door het Rode Kruis weer netjes thuis afgeleverd. De vrijwilligers, die de busjes bestuurden vertelden wel dat de mensen erg stil waren in de busjes. Of ze waren onder de indruk, of afgemat. In ieder geval heeft iedereen het vreselijk naar hun zin gehad. Zie fotoboek; dagje "Spido".

Vrijdag 5 september. We krijgen bezoek uit Den Haag van het CDA, de Heer H.J. Ormel komt ons bezoeken samen met fractievoorzitter Ad Hekman, Ada Valk en Wim Meijboom. Alle CDA kamerleden gaan zich verbinden met CDA afdeling van een grote stad en wat hebben wij geluk, Schiedam is uitgekozen als eerste bezoek die het CDA gaat maken, en wel op 5 september om 14.00 uur. We hadden Woonplus ook uitgenodigd. Het CDA was erg nieuwsgierig hoe "Het Zimmertje" onstaan was, dus dat hebben we tot in de puntjes aan ze uitgelegd. Er waren ook bezoekers, we waren gewoon open, zodat ook de bezoekers hun verhaal konden doen wat we allemaal doen en wat ze van "Het Zimmertje" vinden. Alles werd verteld en het CDA vond het een geweldig project, natuurlijk, dat vinden wij ook. In zijn weblog verteld Henk Jan Ormel dat hij zich meteen thuis voelde en dat geeft ons toch een goed gevoel, dan hebben we sfeer in "Het Zimmertje". Als je de recentie wilt lezen kijk dan op de weblog van Henk Jan Ormel op, www.henkjanormel.nl. Het was een gezellige middag en we hopen (en dat is beloofd) dat ze "Het Zimmertje" nog eens komen bezoeken. In iedergeval bedankt CDA voor jullie bezoek, we vonden het een hele eer.

Het is zaterdag 13 september en de PVDA komt, na een verkennings rondje Groenoord, bij ons in "Het Zimmertje" lunchen, het kan niet op met al die bezoekjes die we krijgen. We zijn druk in de weer geweest met het verbouwen van "Het Zimmertje" we hebben gelukkig hulp van Nel en Cock van Deventer, we willen "Het Zimmertje" een goede uitstraling geven, precies zoals we zijn, fris schoon en opgewekt, Joop, die op vakantie was, en speciaal voor deze gelegenhied naar huis is gekomen, had nog een jetlag van de trein, dus die was even niet zo spraakzaam. Gelukkig speelt het weer een beetje mee, af en toe een klein beetje regen, maar niet zoals ze voorspeld hadden. We hadden de tafel net voor 12.00 uur klaar en even later kwamen onze gasten aan. Eerst laten we alles zien wat we doen en gaan doen. Omdat we alles hebben verplaatst en de activiteiten in het kantoor van Jane hebben gezet gaan we eerst daar kijken, de fietstbanden activiteit vind iedereen erg leuk, Willem vraagt dan ook of ik dat voor hem ook kan maken, maar Willem, je kan mee doen met de activiteit op maandagavond. Daarna gaan we tuin bezichtigen en ook dat vind iedereen een prachtig project, we zijn er dan ook erg trots op. De schuifpui is net zoiets, wat een ruimte meer geeft dat en wat een licht. Wij zijn super blij met een nooduitgang, en mensen met een rolstoel kunnen nu via de schuifpui naar binnen, dat was voorheen niet mogelijk omdat de gang zo krap is en een rolstoel die draai niet kan maken in de gang. We nodigen de mensen uit om aan tafel plaats te nemen en na een korte speech van Antoon Groenendaal (voorzitter van het HBV) wensen we iedereen smakelijke eten. Onder het eten vertel ik hoe "Het Zimmertje" is ontstaan en hoe blij de ouderen er mee zijn. Ik heb dan ook een voorstel gedaan om op een dag eens binnen te wandelen om met de ouderen zelf eens een praatje te maken, dit zal zeker een keer gebeuren. Het eten viel goed in de smaak maar omdat iedereen aan een schema vast zat, was het tijd om afscheid te nemen. We kregen nog vele lovende woorden mee en begeleidden we ons bezoek naar hun fietsen, het was weer als vanouds een gezellige middag. Voor ons even de gelegenheid om bij te komen en een broodje te eten. We waren al vroeg in de weer, smorgens en hadden geen tijd gehad om zelf te eten, gasten gaan nou eenmaal voor. We hebben lekker even na zitten praten en moesten toen echt aan de slag, afwassen etc. De tafels moeten gereed gemaakt worden voor maandag, dan hebben we weer een feestdag. Onze buurman de heer Geill, wordt dan 103 jaar en dat gaan we met z'n allen vieren in "Het Zimmertje". Zondag gaan we alles versieren en hopen we maandag een hoop mensen te mogen ontvangen. zie fotoboek PVDA op de lunch.

Vandaag, 15 september, hebben we feest, onze buurman, de heer Geill, is 103 jaar geworden en wilde dat heel graag vieren in "Het Zimmertje". We hebben alles versiert met slingers, vlaggetjes en balonnen dus we wachten met spanning op het feestvarken. We hebben onze bewoners ( die slecht ter been zijn) al om 8.00 uur smorgens opgehaald omdat vandaag de lift voor 5 uur uitgeschakeld zou zijn en dan konden ze dit feest niet meemaken. Om een uur of tien kwam de Heer Geill vrolijk binnen wandelen en we hebben uit volle borst, lang zal hij leven, gezongen. De heer Geill was helemaal onder de indruk van de versiering en de mensen die er al waren, dus dat waren vele felecitaties en heel veel zoenen en daar genoot hij zichtbaar van. Er was koffie en gebak die zijn dochters hadden meegebracht. Er werden bloemen gebracht van Woonplus en de Gemeente en die hebben we in een vaas op de tafel gezet zodat we er even allemaal van konden genieten, het waren prachtige boeketten. Van Woonplus had de heer Geill een lunch aangeboden gekregen dus die werd ook genuttigd in "Het Zimmertje", daar was ook champagne bij dus hebben we eerst, op de gezondheid van de heer Geill, geproost, geweldig was dit moment, wat stond die man te genieten. Er was eten voor iedereen dus we schoven allemaal bij het feestvarken aan tafel als één grote familie. Om twee uur komt de Burgemeester de heer Geill bezoeken dus we hebben nog even gezellig zitten babbelen en daarna is de heer Geill en zijn familie naar huis gegaan. We kregen allemaal complimentjes voor de gezellige dag die we de heer Geill hebben gegeven en we zijn blij dat het zo'n geslaagde dag is geweest. Wie maakt dat mee om een verjaardag te mogen vieren van iemand die 103 jaar wordt en nog steeds, alleen, op zich zelf woont? Na wat nagepraat te hebben zijn we aan de slag gegaan met de transformatie naar het oude "Zimmertje". Morgen staan er weer gewoon mensen voor de deur die weer een bakje koffie komen drinken en een praatje komen maken. Ik weet zeker, dat over deze dag nog vaak gesproken gaat worden. Zie fotoboek dhr Geill 103 jaar.

20 September: Het Zomerfeest. Vol verwachting zat Miepie om 12.00 uur al te wachten op het bankje voor "Het Zimmertje", dus snel naar beneden, deuren openen en koffie zetten. Om 12.30 uur worden we gehaald door een busje van ouderenwerk. Na het genieten van dat bakje koffie en wat er allemaal gebeuren gaat, wachten wij alsnog op het busje. Na een kwartier ben ik maar eens gaan bellen, iets vertelde mij dat er geen busje kwam. Na wat navraag te hebben gedaan kwam Bram, de man van Alice, ons ophalen met een busje van de SWS. Oké, een misverstand, kan gebeuren dus met volle moed stappen we in en gaan gezellig naar het Zomerfeest.Daar aangekomen zoeken we naar ons plaatsje, nou die was er dus niet! Om het nog erger te maken, kwamen we er achter, volgens het praatje wat de ronde deed dat "Het Zimmertje" helemaal niet zou komen, wat onzin was natuurlijk. Elke gelegenheid die we met de ouderen naar een feest kunnen gaan, benutten we natuurlijk. Uiteraard wist er niemand wie dit in de wereld heeft gebracht maar wij zitten er weer mee. Als er iets is waar ik niet tegen kan, is dat men afspraken niet nakomt, dus ik heb even tot 1000 geteld. Wat een teleurstelling zeg, al die ouderen, die er zo naar hebben uitgekeken, hebben nu geen plekje. Er werd toch een tafel geregeld maar dat was eigenlijk niet verantwoord , te wankel, ouderen trekken zich op aan een tafel dus we hebben de hele dag als een waakhond bij die tafel gestaan. Dat moet zeker anders volgend jaar. Maar het weer speelde een waanzinnige goede rol, het was echt super weer dus al snel hebben we we draad opgepakt en gaan genieten van het feest. Onze ouderen hebben workshops gedaan, ook Miepie, ze kon het wel niet, zei ze, maar heeft genoten van de workshop bloemschikken, ze was zo trots op zichzelf en terecht. Toen ik net aangeschoven was, om zelf een bloemstukje te maken, werd ik omgeroepen, ik zou nl. onze winter workshop laten zien. Op de camping heb ik, van oude fietsbanden, allerlei dingen gemaakt zoals, een kerstboompje, een lelie, zonnebloem, tasje, een egeltje, etc. Dus ik met al deze spulletjes op naar het podium maar daar hadden ze mij niet voor geroepen. Je kon een buurvrouw/man opgeven als een beste buur, het was ook burendag op 20 september en dan kon je een kaartje invullen wie je beste buur was en dan in een boom hangen. Wat had Miepie nu gedaan, mij als beste buurvrouw opgegeven omdat ik altijd klaar stond voor iedereen. Ik was zo verbaast dat ik niet eens door had wat er nu eigenlijk gebeurde. Ik was nog steeds in de veronderstelling dat ik wat ging vertellen over die fietsbanden. Toen ik terug kwam bij onze tafel werd mij verteld wat ze hadden gedaan. Ik was er wel een beetje ontroerd van, je kan het verwachten maar daar denk je eigenlijk niet aan, tenminste, ik niet. Maar ikvond het wel echt geweldig. Achteraf had ik nog meer kaartjes die ze er aan hadden gehangen , we hebben ze van de boom gehaald en die ga ik koesteren. Omdat het tegen 4 uur toch te koud werd voor de ouderen, de zon was aan het verplaatsen,en wij al met tafel en al, een paar keer waren opgeschoven, vroegen we of er een busje beschikbaar was om de mensen naar huis te brengen. Na veel zoeken naar dat busje kwam na een uur iets aanrijden. Die moest eerst nog leeg gehaald worden en dan konden de ouderen, verkleumd en wel, eindelijk naar huis. Gelukkig hadden ze het naar hun zin gehad, maar dit moet echt veranderd worden voor een volgende keer. In de workshop bloemschikken hebben we wat extra stukjes gemaakt voor ouderen die niet het huis meer uit kunnen en die aan hen aangeboden, ook deze mensen zijn heel blij met zo'n attentie. Ondanks de ongemakken van die dag hebben we het reuze naar ons zin gehad, en zijn de ouderen toch weer lekker een hele middag buiten geweest. Zie fotoboek: Zomerfeest 2008.

27 September: Vandaag opent het ontmoetingcentrum "De Weerklank" haar nieuwe ingang en vieren hun 15 jarig bestaan. De opening wordt verricht door de directeur van Woonplus, Karin van Dreven. "Het Zimmertje" was goed vertegenwoordigd. We waren er nog nooit geweest, schandalig, maar net zoals bij ons, de drempel is hoog, het is onbekend en we willen graag een vertrouwde omgeving, begrijpelijk, maar wel erg jammer. Na een bakje koffie of thee met gebak zijn we naar buiten gegaan voor de officiële opening. Er werd gesproken door onder andere de voorzitter van "de Weerklank" en daarna heeft Karin samen met de oudste vrijwilligster, doormiddel van een zwaard de toegang van de nieuwe ingang, vrij gemaakt en kon iedereen naar binnen. Het was gezellig aangekleed met slingers, ballonnen en bloemen. Omdat het druk en warm was binnen en het weer geweldig was, zijn wij lekker in de tuin gaan zitten, onder het genot van een hapje en een drankje. Heel toevallig kwam onze buurman de heer Geill (103 jaar jong) langs gelopen. Hij had een boodschapje gedaan en we hebben hem gelijk "De Weerklank" laten zien. Hij vond het geweldig allemaal. Omdat "De Weerklank" op religieuze basis is en een stilte ruimte heeft, vroeg de heer Geill, wat doen ze hier, slapen? Waarop iedereen in de lach schoot. Als je 103 jaar bent kan je ook niet alles meer begrijpen en onthouden. Hij genoot van een glaasje rode wijn en een broodje. Het was een gezellige middag en wij wensen "De weerklank" namens "Het Zimmertje" nog heel veel suksesvolle jaren toe.

7 oktober: Morgen, 8 oktober is Jane jarig en we gaan haar verrassen, we hebben verleden week allemaal een verjaardagskaart voor haar gemaakt en een egeltje om die kaarten in te zetten. We hebben rozen en een plantenbakje voor haar verjaardag, nu maar hopen dat ze komt voor haar spreekuur. Gelukkig kwam er iemand van de Irado voor Jane dus had ik een smoes om haar te bellen of ze nog voor het spreekuur kwam, gelukkig wel, we hadden alles al klaar gezet in haar kantoor. Het was een hele verrassing, na het gesprek met Irado kon ze eindelijk haar kaarten lezen, sommige hadden er nog een klein gedichtje ingezet, ze was echt ontroerd. Jane, gefeliciteerd en een hele fijne dag namens iedereen uit "Het Zimmertje".

20 Oktober: Vandaag zijn Eduard den Brabander en Joop Visser jarig, namens iedereen van Harte Gefeliciteerd. Afgelopen vrijdag heeft Ed getrakteerd en vandaag was er geen koek bij de koffie, het wachten was op de taart, alleen Joop trakteerd morgen, vandaag krijgt hij visite, was dat even een tegenvaller. Maar wat in het vat zit verzuurd niet. Het is nu herftvakantie en de kleinkinderen komen logeren bij oma's en opa's, zo ook die van mij, dus deze week ben ik er voor de kids en zal niet veel tijd hebben voor "Het Zimmertje". We zijn druk bezig met de voorbereiding voor Haloween, Harry is bezig met het maken van een vleermuis van oude fietsbanden en die is best leuk geworden, hij is nog niet af maar wel erg leuk. De Corneliaanse moeders komen langs met al de kinderen en dat vinden de ouderen heel erg leuk, ze kunnen heerlijk warm voor de schuifpui zitten, eerste rang, alleen weten ze nog niet dat ik ze ga verkleden, dat zal leuk worden, allemaal heksen voor het raam, levend en wel! We hebben ook zieken onder ons, Nel van Deventer had longontsteking en is nu weer aan de beterende hand, Ton Vuisting heeft het zelfde en is opgenomen in een ziekenhuis, wij wensen jullie beterschap en hopen jullie weer snel te zien. Later meer.

Zondag 26 oktober is de officiële opening van Jannie's Energie en Balans centrum onder de naam "Lukay". We zijn met een paar mensen vanuit "Het Zimmertje" Jannie wezen feliciteren en hopen dat ze het gaat maken met haar eigen "Lukay". Wij wensen Jannie heel veel sukses en we komen zeker nog eens langs met een aantal mensen vanuit "Het Zimmertje". Zie fotoboek: Lukay Energie en Ontspanning.

Zaterdag 1november: Halloween. De Corneliaanse Moeders gaan met de kinderen uit Groenoord Halloween vieren. "Het Zimmertje" wil daar ook aan mee doen, en hebben alle heksen, die we maar konden krijgen, aan het werk gezet. We hebben de tuin versierd met spinnenwebben, spinnen, vleermuizen, en vooral niet te vergeten, de BLOEDSOEP met ogen en vieze beesten er in die de heksen zorgvuldig hebben gebrouwen. Het was een beetje jammer dat het regende, maar de kinderen genoten volop. Toen de kinderen de tuin van "Het Zimmertje" binnen liepen kregen ze bloedsoep te drinken en een lollie met een skelet handje of voetje. Ze vonden het allemaal hartstikke leuk, dus dat was zeker geslaagd. Ook hebben alle heksen het zeker naar hun zin gehad en zijn, doordat ze goed gestemd waren, best lief geweest voor de kinderen, dat is ook wel eens anders. De Halloweentent op het Cornelia van Zantenplein was echt eng en vreselijk goed gemaakt. Er zijn kinderen die er wel slapeloze nachten van gaan krijgen en een traantje hebben gelaten. Jammer dat ik het niet zelf heb gezien, maar heb er wel de foto's van. Petje af voor de organisatie. "Het Zimmertje" doet volgend jaar zeker weer mee. Corneliaanse Moeders, sukses. Zie fotoboek Halloween 2008.

Zaterdag 15 november: Sinterklaas is weer in het land, geweldig voor de kinderen, die hebben vandaag sinterklaas welkom geheten aan de haven, waar de Sint en zijn pieterknechten aankwamen met de boot. Nog even en we gaan de feestdagen in, drukke tijden voor iedereen maar ook hele gezellige tijden die we zeker met elkaar gaan doorbrengen. 1december stoppen we met de workshops tot en met het nieuwe jaar, dan gaan we weer beginnen. De fietsbanden waar we mee werken komen nu haast mijn neus uit. Zie fotoboek workshop met fietsbanden

Woensdag 3 december: we sluiten het jaar 2008 af wat de workshops betreft, we maken er een gezellige avond van. Iedereen heeft wat lekkers meegenomen en en we krijgen allemaal presentjes, in plaats van een kerstkaart. En wat een tijd is daar ingestopt, en tijd is wat ik te kort kom, maar, ik ga me volgend jaar op de camping alvast voorbereiden hiervoor. We hebben gezellig het jaar 2008 doorgesproken en hebben het nog steeds naar ons zin. De workshops op maandag en woensdag zijn wel gesloten voor nieuwe mensen, het is te druk geworden, maar als er meer animo mocht komen dan doen we er gewoon een avond bij. Het was erg gezellig nog die avond en als kado'tje voor de vrouwen hebben de mannen afgewassen, nog bedankt mannen. Zie fotoboek: Einde workshops 2008.

Wegens de drukte in de maand december loopt mijn website een beetje achter, maar ik doe mijn best.

12 december: We hebben de afgelopen week kerstbal kaarten rondgedeeld onder buurtbewoners en die gaan we vandaag, compleet met wens, in de kerstboom hangen die in de tuin staat.De opkomst was geweldig, meer dan de helft van de kerstwensen zijn terug in de boom gehangen en het borreluurtje was super gezellig. De wensen zijn allemaal op de foto gezet en deze zal ik nog plaatsen onder kerstwenskaarten.

Maandag 15 december gaan we ballonnen oppompen voor het afscheid van de uitverhuizing en de sloop van de 4 flats. We hadden 4 pompjes en een electrische pomp maar helaas dat wilde niet lukken, dus, we moesten blazen, het waren er niet zoveel hoor, maar 400. De organisatie verliep perfect, met 5 man blazen drie man een knoopje in de ballon leggen en drie mensen die de ballonnen in een strip plaatsten die we dan morgen zo konden ophangen op het parkeerterrein van het Sem Dresdenplein waar het feest zal plaats vinden. De kant en klare ballonnen werden dan in "Het Zimmertje" gelegd en dat was een hele happening, "Het Zimmertje" was één en al ballonnen. Nu maar hopen dat de knopen goed dicht zitten anders zijn ze morgen allemaal leeg en kunnen we opnieuw beginnen.

Dinsdag 16 december: vandaag is het feest van de uitverhuizing en de sloop van de flats, en wat was het koud, vreselijk, we hebben alles klaar gezet, de vrijwilligers van "Het Zimmertje" staan te wachten op de kinderen die de zelf gemaakte tekeningen, die op een canvasdoeken zijn geprint, en op de hekken gehangen worden die rond om de sloop flats staan. De kinderen krijgen een zakje snoep en limonade en er zijn ook nog drie prijzen voor kinderen die uitgekozen zijn voor de mooiste tekening. Ondanks dat we 5 buitenkachels hadden was de kou niet te harden en zijn er wat vrijwilligers naar huis gegaan. Het zijn toch allemaal mensen die al op leeftijd zijn, maar diepe respect voor iedereen. Er was erwtensoep en halalsoep, en dat was heerlijk om je wat op te warmen. Er was genoeg eten en drinken maar de kou was een spelbreker. Al met al was het een gezellige dag en kan de sloop beginnen volgend jaar, eerst gaan we de feestdagen in, gezellig onder elkaar, met een hapje en een drankje, misschien een spelletje het oude jaar uit zwaaien. Zie fotoboek "Sloop midden C".

Vrijdag 19 december:Tot onze grote verbazing kregen wij van Woonplus, afd unit Noord een kerststukje, wat een waanzinnige verrassing, bedankt namens ons allen. Ook kwam onze Marokaanse buurman ons een fles wijn brengen voor de kerst, we zijn zo verwend met attenties en kerstkaarten, helemaal super. En vandaag zijn we, met jong en oud kerstbomen gaan bekijken die we hebben neer gezet op vele locatie's in Groenoord. We verzamelen bij het Groenoordhuis en gaan vandaar uit, gewapend met lampions, en de kerstman voorop, kerstbomen bekijken en de kinderen zingen kerstliedjes, het was wel koud maar dat mocht de pret niet drukken. Na alle kerstbomen te hebben bezocht zijn we naar de Blauwe Brug gegaan en daar werden we ontvangen door Judith en Boudewijn die verkleed waren en ons bediende met warme chocomelk en glüh-wein waar we lekker warm van werden. Daarna zijn we met z'n allen terug naar "Het Zimmertje" gelopen en hebben daar nog wat na zitten praten. Al met al was het, ondanks de kou, weer een leuke ervaring. Zie fotoboek kerstbomenloop.

Zondag 21 december: Vandaag hebben we een vrijwilligers-feest in "Theater aan de Schie". Vroeger was dat het GroenoordGala maar Schiedam heeft zich verenigd en nu worden alle vrijwilligers/sters, van heel Schiedam, uitgenodigd op het zelfde feest. Wij van "Het Zimmertje" gaan, met z'n allen, met de tram, is weer eens wat anders en je hebt geen problemen met parkeren. Voor mij was dit een eeuw geleden en had dan ook, volgens de kenners, een tramkaart van net voorbij de oorlog maar we zijn gewoon op deze kaart met de tram gegaan, zonder problemen. Het was druk in de tram, de meesten waren op weg naar het Theater. Er waren wat verwarringen over de entreekaartjes maar dat is allemaal goed gekomen, bij binnenkomst kreeg iedereen op naam zijn kaartje en 6 consumptiebonnen. Ook kregen we bij binnenkomst champagne in allerlei smaakjes, lekkere binnenkomer. We hebben eerst wat rondgelopen en daarna was voor de eerste groep de voorstelling. Er waren te veel vrijwilligers om de voorstelling in een keer te doen, vandaar twee voorstellingen. Voordat deze begon werden we begroet door Marija van Woonplus en Marcel Kreuger van de Gemeente die ons wat huisregels vertelde. Het stokje werd doorgegeven aan Bob Venhuizen, Directeur van Woonplus en Maarten Groene, Wethouder. Bob had lovende woorden over oa. "Het Zimmertje" dus wij steigerden van onze stoel, heel gaaf om dat dan op zo'n avond te horen. Toen werd er een voorstelling gegeven door cabaretgroep "DroogBrood" uit 020, zoals Maarten Groene ze aankondigde aan ons. Dit duurde ongeveer een half uurtje en zijn we gezellig naar de zaal gegaan om te eten, de meesten vielen om van de honger. Nou, als er iemand zegt dat die met honger naar huis is gegaan dan ligt dat zeker aan zichzelf, wat een eten was er aanwezig en op verschillende plaatsen en locaties neergezet. Het was in één woord, uitmuntend. Onder het genot van de muziek kon er gedanst worden. Het was een waanzinnig gezellige avond. Met dank aan de Gemeente en Woonplus namens ons allen.

Maandag 22 december: We gaan kerststukjes maken, of je nu 60 jaar of 88 jaar bent, iedereen kan het met behulp van Alice. Miepie (88 jaar) wil dit jaar ook mee doen en dat vinden wij hartstikke leuk, op het Groenoordfeest heeft ze al een voorproefje gehad, toen heeft Miepie al een klein bloemstukje gemaakt en dat was toch wel erg goed bevallen. Ook dan is ze weer een avondje niet alleen. Het was een gezellige avond en alle stukjes zijn erg mooi geworden. De volgende dag gaan we wat stukjes weg geven aan mensen die niet meer het huis uit komen. Ook brengen we een stukje naar Astrid van Berkel (HBV), zij helpt ons met alles waar ze maar kan. Zie fotoboek "Kerstukjes maken".

Dinsdag 23 december: Vandaag word Gopie, één van de schoonmakers van de Gom, (zonder dat hij dat wist) uitgeroepen tot "Groenoord kanjer". Dit was voor ons even een verrassing, omdat dit in "Het Zimmertje" gehouden zou worden en wij van niks wisten. Dus snel wat bij de koffie geregeld en het feest kon beginnen. Gopie werd met een smoes naar "Het Zimmertje" gelokt en onder luidkeels gezang, lang zal die leven, werd hij door Anneke Kalkhoven toegesproken, Gopie was stomverbaasd maar vond het geweldig allemaal. Nu kunnen wij ook zeggen dat wij een Groenoord kanjer in ons midden hebben, het is je gegund Gopie. Zie fotoboek "Groenoord kanjer".

Vrijdag 26 december: Het is tweede kerstdag, gisteren met kinderen en kleinkinderen heerlijk uit eten geweest, we zijn lekker gaan wokken, we waren eigenlijk niet zo optimaal, misselijk en last van de keel maar met de nodige copamolletjes zijn we een heel eind gekomen. We hebben een fantastische dag gehad. Vandaag doen we een piama-party, heerlijk doen we wat we willen, dus eigenlijk niks, nou ja, ik doe vandaag de website maar er staan nog wat fotoboeken die verwerkt moeten worden, dat is veel werk maar toch leuk om te doen. Er komen nog veel foto's deze maand dus dan is het niet meer te overzien. Iedereen een fijne dag vandaag nog.

Woensdag 31 december: Oudejaarsdag, we zijn gewoon open en toveren "Het Zimmertje" om als een gezellig onderkomen voor de ouderen. We hebben tussendoor nog een praatje met z'n allen met een bakje koffie of thee en maken tegelijkertijd de tafel in orde. We hebben veel gasten vanavond dus we moeten even schipperen met de plaatsen. De laatste boodschappen worden gedaan en de oliebollen worden gebakken door Cock van Deventer, het is een beetje vervelend want Nel van Deventer heeft longontsteking dus kunnen ze er vanavond niet bij zijn. Maar we hebben wat lekkers gebracht en hopen dat ze er volgend jaar wel bij kunnen zijn. Beterschap Nel. Ook hebben we een schaaltje lekkers gebracht bij de Fam. Jonkers en daar waren ze heel blij mee. Het is nog al een geregel en ik was er dan ook een beetje nerveus om of alles wel goed zou gaan, heb ik wel alles, ben ik niks vergeten? Om een uurtje of 4 waren we klaar en zijn naar huis gegaan om ons te douchen en om te kleden want om 18.00 uur verwachten we onze gasten. 17.00 zijn we naar "Het Zimmertje" gegaan om de laatste dingetjes neer te zetten en niet lang daarna kwamen de gasten binnen druppelen. We hebben wat gedronken en zijn kort daarna aan tafel gegaan, we hebben ge-qourmet met z'n allen. Sommige ouderen hadden dit nog nooit gedaan dus een beetje hulp van een buur was dan ook wel nodig maar het is allemaal goed verlopen en iedereen vond het geweldig en lekker. Het vlees kwam van Slagerij van Heijst, die ons sponsort, en hij werd, door iedereen, met lovende woorden toegesproken, dit heeft ook zeker aan deze avond een steentje bijgedragen, deze ouderen zijn heel kritisch in dit soort dingen, zeker als het over eten gaat. Na dat iedereen klaar was met eten hebben we eerst alles opgeruimd en zijn, onder muzikale leiding van Harry op de gitaar, liedjes gaan zingen, Harry had een liedje voor de mannen en een liedje voor de vrouwen, die we omstebeurt moesten zingen, nou, dat sloeg in als een bom. Voor dat we het door hadden was het kwart voor twaalf en moesten we snel de champagne te voorschijn halen. De aftelling was begonnen, Harry en Marius stonden klaar, om de champage precies om twaalf uur te laten knallen. Na de toost uitgebracht te hebben was het even een weerwar van mensen die iedereen een gelukkig nieuwjaar gingen wensen in die kleine ruimte van "Het Zimmertje". Maar wat was het gezellig, jammer dat we niet iedereen konden ontvangen die avond maar volgend jaar ga ik er een oplossing voor zoeken, komt goed, er hoeft met Oud en Nieuw, als het aan mij ligt, niemand alleen te zijn. Er kwamen vele buurtjes binnen lopen om ons allen een gelukkig nieuwjaar te wensen en dronken met ons mee op "Het Zimmertje". Om een uurtje of twee zijn we, moe, maar voldaan, naar huis gegaan. Vrijdag 2 januari zullen we alles weer opruimen en in de oude staat terug brengen. Zie fotoboek oudejaarsavond 2008/2009